Θα ελέγχουμε το σπίτι μας μόνο με τη σκέψη



Οι διακόπτες των φώτων, το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης (και όχι μόνο), ακόμα και τα κλειδιά του σπιτιού, μπορεί στο μέλλον να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, χάρη σε μια νέα τεχνολογία που αναπτύσσεται στην Ευρώπη,

και θα επιτρέπει στους χρήστες-ενοίκους να εκτελούν τις καθημερινές δραστηριότητες μέσα στο σπίτι τους δίνοντας εντολές, όχι φωνητικές, αλλά με το μυαλό τους και μόνο!

Η καινοτομική τεχνολογία, που επιδείχτηκε για πρώτη φορά στη γερμανική έκθεση "CeBIT" του Αννόβερου, επιτρέπει στον χρήστη να ελέγχeι με τις σκέψεις του τις διασυνδεμένες ηλεκτρονικές συσκευές που θα βρίσκονται σε κάθε "έξυπνο" σπίτι του μέλλοντος. Η δυνατότητα αυτή αναμένεται να αποβεί πολύτιμη σε άτομα με ειδικές ανάγκες, αλλά και σε τεμπέληδες που βαριούνται να σηκωθούν από τον καναπέ.
Στο πλαίσιο του έργου, δημιουργήθηκε ένα πλήρες εικονικό (virtual) "έξυπνο" σπίτι, μέσα στο οποίο ο χρήστης κινείται σκεπτόμενος απλώς πού θέλει να πάει και τι να κάνει. Ένας εξοπλισμός ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι συνδεμένος στο κεφάλι του και καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου του μέσω ηλεκτροδίων προσαρμοσμένων στο κρανίο. Μετά από μια περίοδο μάθησης, το σύστημα ξέρει πλέον να αναγνωρίζει τα ξεχωριστά μοτίβα νευρωνικής δραστηριότητας που αντιστοιχούν στις διαφορετικές σκέψεις-προθέσεις (στο άναμμα του φωτός, στην αλλαγή καναλιού στην τηλεόραση, στο κλείσιμο της πόρτας κλπ).
Η δυνατότητα κίνησης και ελέγχου των αντικειμένων σε περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας, στη συνέχεια θα "μεταφράζεται" στις αντίστοιχες δράσεις στο πραγματικό περιβάλλον του "έξυπνου" σπιτιού (το φως θα ανάβει, το κανάλι θα αλλάζει, η πόρτα θα κλείνει κλπ). Η υλοποίηση αυτού του επομένου σταδίου, στις συνθήκες ενός πραγματικού "έξυπνου" σπιτιού, θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος SM4all, που χρηματοδοτείται από το 7ο Πρόγραμμα Πλαίσιο για την Έρευνα της Ε.Ε.
Η τεχνολογία αυτή επιτρέπει και άλλες εφαρμογές, που επίσης έχουν δοκιμαστεί στο πλαίσιο του προγράμματος "Presenccia": Για παράδειγμα, άτομα που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό και φέρουν πλέον τεχνητό άκρο, μαθαίνουν να το χρησιμοποιούν και να το ελέγχουν με τη σκέψη τους, άτομα που κινούνται με αναπηρικό καροτσάκι μαθαίνουν σταδιακά να περπατάνε σε εικονικό περιβάλλον ή να μετακινούνται με το καροτσάκι τους, αφού είναι ασφαλέστερο να μην ξεκινάνε κατευθείαν τη μάθησή τους σε πραγματικές συνθήκες, καθώς κάθε λάθος τους θα ήταν επικίνδυνο. Επίσης έχουν γίνει πετυχημένα πειράματα για τον έλεγχο με τη σκέψη ενός μικρού ρομπότ ή του ίδιου του αναπηρικού καροτσιού