......................................................................................................................................

Καποτε μαθαίνεις τη διαφορά...

την λεπτή διαφορά...

τού να κρατάς ένα χέρι από το να αλυσοδένεις μια ψυχή...
Και μαθαίνεις...

ότι αγάπη... 

δεν σημαίνει να ακουμπάς στον άλλον... και παρέα δεν σημαίνει ασφάλεια...
Και αρχίζεις να μαθαίνεις...

ότι τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια ...

και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις...

Και αρχίζεις ...

να δέχεσαι τις ήττες σου...

με το κεφάλι ψηλά...

και τα μάτια σου να κοιτάζουν ίσια... μπροστά...

με την χάρη ενός ενήλικα...

όχι με την θλίψη ενός παιδιού...
Και μαθαίνεις ...

να χτίζεις όλους τους δρόμους σου...

στο σήμερα...

επειδή το έδαφος της αυριανής μέρας είναι πολύ αβέβαιο για να κάνεις σχέδια...

και οι μελλοντικοί καιροί...

έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο ...

να πέφτουν κάτω ...

στη μέση της πτήσης...

Μετά από λίγο...
μαθαίνεις ότι ακόμα και η λιακάδα ...
μπορεί να σε κάψει...
αν καθίσεις πολύ ώρα κάτω από αυτήν...
Γι' αυτό φύτεψε τον δικό σου κήπο...
και διακόσμησε την δική σου ψυχή...
αντί να περιμένεις ...
να σου φέρει κάποιος άλλος λουλούδια...
Και Mαθαίνεις...
Ότι Μπορείς Πράγματι Να Αντέξεις ...
Ότι Είσαι Πραγματικά Δυνατός...
Και Ότι Έχεις Πραγματική Αξία................