......................................................................................................................................................................................................








Xειμώνας...

Το μοναδικό φώς στον ουρανό ειναι ενα αστέρι ...
φωτεινό...

Ενα αστέρι που καλύπτεται κάθε φορά με ανθρώπινη αγάπη ...
Ενα αστερι ...
που θέλει να μας χαρίσει με το δικό του φώς αγάπη σ ολο τον Πλανήτη...

Χειμώνας και πάλι ηρθε...

απλώνοντας το κρύο του...

μέσα στα σύννεφα...

και σ ολον τον ουρανό...

Χειμώνας ...
και εγώ κοιτώντας ψηλά στον ουρανό...

κάτι αρχισε να με τυλίγει...
Δεν ηταν τίποτε αλλο...

παρά μια νιφάδα απο χιόνι...

που ελιωσε στο χέρι μου...

Ναι ...
ειναι αλήθεια...
Αρχισε ο χειμώνας βρε παιδια...

Ασπρισε ο τόπος ...

Η χιονόπτωση αρχισε...
δειλά δειλά...

Χειμώνας...

Το άσπρο τοπίο πολύ φωτεινό...

Το ζεστό χιόνι βγαλμένο από τις ψυχές των ανθρώπως μας κάλυψε...
Όλη η αγάπη...
ο πόνος και η λύπη ...
ήταν πολλά ...
ώστε να μην χωρούν πλέον άλλα μέσα μας...

Χειμώνας...

το χιόνι λιώνει...

Μα ξανα ερχεται...

Σύννεφα έρχονται...

απο εκεί ...
και το αστέρι μόνο του...

παλεύει...
Παλεύει να επαναφέρει την αγάπη που έχει χαθεί...
μα είναι μόνο του...
Το χιόνι έπεσε και πάλι...
Καλο χειμώνα να εχουμε.......


Αυτό που αξίζει στην ζωή μας ειναι μόνο η αγάπη!!!

Αυτή που στο ακουσμά της ολα ανθίζουν ολα λάμπουν......!!!!!!!!