.............................................





                      Η Γωνιά του Καφέ!


Από τη τζαμαρία




κοιτάζω το δρόμο



καθισμένη



σε μια γωνία.







Μια κούπα καφές



με ή χωρίς κανέλλα



δεν έχει τώρα



σημασία.



Διαβάτες βιαστικοί



σίγουρα



στις σκέψεις τους



κλειστοί



όλοι, μα όλοι



μου φαίνονται



αδιάφοροι, πεζοί!



Ακόμα κι οι λάτρεις



του καφέ



αμίλητοι, σκεφτικοί



χαμένοι σε σκέψεις



προδομένοι.



Το γελαστό σου βλέμμα



περιμένω!



Γουλιά γουλιά



το δάκρυ της κανέλλας



μες τον καφέ μου



δεν χορταίνω.



Κλείνω τα μάτια



να μη βλέπω



αλλάζω θέση



σε μια γωνιά



χωρίς το τζάμι



τη σκέψη μου αδειάζω



στον γκρίζο τοίχο



το χαμόγελό σου



σχεδιάζω!



Μάγδα Ρ. 1η Μαρτίου 2011