Είναι τόσο μεγάλα και δυνατά τα συναισθήματα…
Είναι τόσο πολύ αυτό που συμβαίνει…
Ομολογώ, ότι δεν είναι εύκολη η διαχείριση… 
Αν μπορείς και αν πρέπει να το διαχειριστείς ή να το αφήσεις ελεύθερο…
Το αφήνεις και όπου πάει;;;
Το ορίζεις και χάνει την αξία του και την μαγεία του…
Το μόνο που θέλω αυτή τη στιγμή να σου πω, περικλείεται στους στίχους του Λ.Παπαδόπουλου, τραγουδισμένους από τον Τ.Βοσκόπουλο σε μουσική Μ. Πλέσσα:

Δε με νοιάζει
ποιον φιλούσες μέχρι χθες
πού ‘μαστε ξένοι
δεν με νοιάζει
ποιον νανούριζες τις νύχτες
σαν πουλί

Οποια και να ‘σαι, είσαι δική μου
ένα κομμάτι απ’ την ζωή μου
όποια και να ΄σαι
Μη σε νοιάζει
ποια φιλούσα μέχρι χθες
πού ‘μαστε ξένοι
Μη σε νοιάζει
ποια εφώλιαζε στα φύλλα
της καρδιάς
Οποιος και να ‘μαι, είμαι δικός σου
είμαι η αγάπη κι ο άνθρωπός σου

Για σένα αγαπημένη μου…