................................................................................................................................................................................................

Έρχονται στιγμές που ξεχνώ τη μορφή σου...
κι όμως σε ξέρω καλά...
Σε γνώριζα καιρό πριν...

ήμασταν φίλοι....

έτσι νομίζαμε τουλάχιστον...
Νόμιζα πως θα σε αναγνώριζα...

ανάμεσα σε χιλιάδες κόσμο...
μα όταν κλείνω τα μάτια... 

όλα χάνονται...
ανάμεσα σε λόγια...
σε ελπίδες...
στα όνειρά μου!
Και μόνο το χαμογελώ σου...

μένει να σε θυμίζει...
Και ίσως και η φωνή σου...
Ο τόνος που έχει όταν μου μιλάς ...
κι όταν φωνάζεις το όνομά μου...
Και ίσως να θυμάμαι και το αποτύμωμα των χεριών σου ...
στο δέρμα μου...

όταν μ'αγγίζεις...
Κοιτώ τα σύννεφα και ψάχνω κάπου να βρω τα μάτια σου...
Μέσα σε θολές σκιές ...

αναζητώ το κορμί σου...
Πού είσαι;
Γιατί κρύβεσαι από τα όνειρά μου;
Δεν μπορώ να σ' έχω στη ζωή μου...
δε γίνεται...

δε πρέπει...
ας μου χαρίζεσαι τουλάχιστον στα όνειρα...
Το όνομά σου φωνάζω κάθε βράδυ...
μ' όλη τη δύναμη...
μ' όλη τη ψυχή...
Μα δεν ακούς...
Δεν έρχεσαι...
Μάταια περιμένω...
"Σ' αγαπώ"...

ψιθυρίζω κάθε φορά που στέκεσαι δίπλα μου...
"Σε χρειάζομαι"...

φωνάζει η ψυχή μου κάθε φορά που λες το όνομά μου...
"Σ' έχω ανάγκη..........