......................................................................................................................................................























Τα βράδια μακριά σου είναι παράξενα...
Ακούγονται ήχοι ...
μυστήριοι...
ανεξήγητοι...
Νιώθω μάτια πάνω μου...
πολλα μάτια...
Έχω την αίσθηση ότι δεν είμαι μόνος μου...
Κάποιες φορές πιάνω τον εαυτό μου να έχει ξεχαστεί...
Να έχει χαθεί ...
στην παραζάλη...
σ’ένα όνειρο που ποτέ δεν τέλειωσε ή σε μια ακαταλαβίστικη σιωπή...
Κάποιες φορές μου παίρνει ώρα να επανέλθω...
Προσπαθώ να μη σε σκέφτομαι...
αλλά είσαι πάντα εκεί...
Αυτό που γουστάρω τρελά στη νύχτα είναι η ησυχία που φαινομενικά επικρατεί...
Είναι ίσως οι μοναδικές ώρες της μέρας που είμαι μόνος... 
Που μπορώ να βυθιστώ στις σκέψεις μου...
να φτιάξω ένα δικό μου σύμπαν για μας...
Μόνο για μας...
Όταν βαριέμαι ...
αρκεί να σε σκεφτώ ...
για λίγο ...
και τσακ!... 
όλα αλλάζουν...
Χαμογελάω...
Γύρω μου όλα γίνονται πολύχρωμα...
Τα βράδια μακριά σου είναι ξεχωριστά........