.....................................................................................................................................................................................................................






















Στο σκοτάδι ...

ηχεί ακομα η μελωδιά σου...
εκεί που βρίσκει το χωρο της ...
η μοναξιά...
Μια φιγούρα κουρνιασμένη στη γωνία της...
περιμένει...
μια σταγόνα φεγγαρόφωτου να μπεί ...
απ΄το ανοιχτό παράθυρο ...
στην ψυχή...
Ζεστό βράδυ ...
Οχι δεν νιώθω θλίψη...
Η γαλήνη της νύχτας ...
ηρεμεί το μυαλό και η ηρεμία είναι καθαρότητα...
Βλέπεις τον κόσμο ...
σαν θεατής παράστασης νιώθωντας την κάθαρση του τέλους... 
Τί γλυκό βράδυ!
Στο δρόμο οι σκιές χορεύουν στο θρόισμα των φύλλων που φέρνει το ανοιξιατικο αεράκι...

Και οι αναμνήσεις ζωντανεύουν ...
για να χαρίσουν στα΄χείλη το πικρό χαμόγελο της νοσταλγίας...

Όχι δεν κλαίω...

Το παρελθόν ειναι για να το θυμάσαι...

Το παρόν πρέπει να ζείς...

Θα βρώ αλλού την ακρη... 
Μη φοβάσαι...

Στο όνειρο... 
στο φεγγάρι...

Σ'αυτά που πάντα πίστευα...

Στην πεθαμένη ελπίδα των ανθρώπων...

Στη γαλήνη της θάλασσας...

Θα τη βρώ αλλού την ακρη...

Και μια μέρα θα φύγω...
Στο ΄χα πει...

όταν πια δεν θα με κρατάει τίποτα εδώ...

Αυτά που αγαπάω...
ο ίδιος μου ο εαυτός...

θα μείνουν μαζί σου... 
Μην τα εγκαταλείψεις...
Μην φοβάσαι...
Πάντα είχες το θαρρος να αντιμετωπίζεις ο,τι δεν μπορούσα εγω...

Πάντα ησουν παράτολμος με αυτα που αγαπούσες...

Και εγω;

Εγω σ'αγαπούσα... 
Στο είπα αυτό;

Ναι τωρα το νιωθω ξανά...
Σ'αγαπούσα...

Ο χρόνος δεν γυρναει καρδιά μου...

Μην το προσπαθήσεις...
θα πονέσεις περισσότερο...

Τα λάθη δεν σβήνονται ...
συγχωρούνται...

Γι αυτο και δεν ξεχνω... 
Μην με ξεχάσεις...

Σ'αγαπουσα...

Σ'αγαπάω...
Θα σ'αγαπαω.............!!!