.........................................................................................






Να με κοιτας...

κι οσο κοιτας ...
θα χορευω...
σε εναν αεναο χορο... 
 χωρις διαβασμενα βηματα...

Σ' ενα τραγουδι...
που απο τα χειλη σου κλεβω...
το κανω ευχουλα...
και το στελνω στα κυματα...
Το κανω μικρο κεραμιδι...
σε απομερο καλυβι φτωχου κηπουρου...
Το κανω πετραδι...
σε ακριβο δαχτυλιδι ερωτευμενου αγαπητικου...
Το κανω κυμα ...
να σε συναντησει σε βραχια αποτομα ...
Το κανω βροχη του οκτωμβρη ...
σε διψασμενες ριζες...
και δακρυα μοναχικου ναυαγου...
σε μερη αφιλοξενα...

Φροντιδα το κανω...
στης ψυχης σου τα εσωτερα...
 
Καμια φορα θελω να χαιδεψω τους τοιχους...
Εκει κατοικει η δικη μας σιωπη... 
Η δυνατη ...
Αναπνεει σ΄ενα γεμάτο απο μένα στέρνο ...
και μια αγκαλια μου σφιχτη...
στο σφιχτο σου κορμι ...

Κι αλλες φορες μ΄ενα δοξάρι μαγεμένο...
θελω να κοιμησω ...
τις ωρες σε νυσταγμενα φεγγαρια...
αξημερωτα...
να τις κρατησω ακινητες...
σαν δωρο ανεκτιμητες...  
εγω ... 
ο χορευτης σε εναν χορο δικο σου...  
να μου μαθαινεις τα βηματα.............