Πάλι σε όνειρο..
πάντα σε όνειρο ή το όνειρο μέσα μου;
Tα χέρια αλυσίδες..
Tυλίγουν σε σεντόνια τη μορφή σου..
Tα μάτια ερμητικά κλειστά..
Oι αισθήσεις οξυμμένες..
Σε κοιτώ στο ισχνό φως των κεριών..
Στα κορμιά που λιώνουν από πόθο...

Και εσύ...
Απλά χαμογελάς....!

Πόσο δυνατές πρέπει να 'ναι οι στιγμές
για να κρατήσουν μια ζωή...?
και ποιος τους δίνει δύναμη
αν όχι η αγάπη που τις γέννησε
αν όχι εγώ που την κρατώ αναμμένη φλόγα στην καρδιά μου...?
Πόσο δυνατές πρέπει να 'ναι οι στιγμές.....
Να συγχωρέσουν εκείνη που δεν είπε αντίο
Που δεν έδωσε το τελευταίο φιλί
και κυνηγά τώρα τα όνειρα να δώσει όσα δεν πρόλαβε...