VOULIARATINOS

GlitterGraphics
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified


commentscute


thanks Comments

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

                             Νόσος των Λεγεωνάριων ή Νόσος των κλιματιστικών





Η νόσος των λεγεωναρίων ήλθε στο φως της δημοσιότητας το 1976 όταν ξέσπασε επιδημία (οξύ εμπύρετο νόσημα του αναπνευστικού) σε Αμερικανική λεγεώνα στην Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών.Συνολικά προσβλήθηκαν 221 άτομα από πνευμονία, 34 εκ των οποίων κατέληξαν.

Ερευνώντας για τον αιτιολογικό παράγοντα αυτής της επιδημίας, απομονώθηκε και ταυτοποιήθηκε ο υπεύθυνος μικροοργανισμός, ένα Gram αρνητικό βακτηρίδιο το οποίο ονομάσθηκε Λεγιονέλλα.

Υπάρχουν περίπου 40 είδη λεγιονέλλας και περισσότερα από τα μισά μπορούν να προκαλέσουν νόσο στον άνθρωπο. Το είδος Λεγιονέλλα pneumofila ευθύνεται για το 90% των λοιμώξεων στον άνθρωπο.



Ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξή του είναι το υδάτινο (λίμνες, ποτάμια, δεξαμενές, πισίνες, συστήματα ύδρευσης μεγάλων κτιριακών μονάδων, θερμές & ιαματικές πηγές). Είναι αρκετά ανθεκτικό, δύναται να επιζήσει σε ποικίλες συνθήκες του περιβάλλοντος (σε θερμοκρασίες από 0 μέχρι 630 C, επίσης τόσο σε όξινο όσο και σε αλκαλικό περιβάλλον: pH από 5 μέχρι 8,5). Η θερμοκρασία όμως που ευνοεί ιδιαιτέρως την ανάπτυξη αλλά και τον πολλαπλασιασμό του είναι μεταξύ 40 και 500 C.

Τα συστήματα κλιματισμού (air-condition), δεν θεωρούνται πλέον πηγές μετάδοσης του βακτηριδίου, όπως πιστευόταν παλαιότερα.



Τρόπος μετάδοσης

Ο άνθρωπος προσβάλλεται μέσω εισπνοής ή εισρόφησης μικροσταγονιδίων ύδατος που περιέχουν τον μικροοργανισμό. Παράγοντες που διευκολύνουν την ανάπτυξη νόσου στον άνθρωπο είναι το κάπνισμα και η κατάχρηση αλκοόλ. Επίσης περισσότερο ευάλωτα είναι τα ανοσοκατασταλμένα άτομα και εκείνα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα των πνευμόνων.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Μπορεί να προσβάλλει οποιαδήποτε ηλικία.

Η περίοδος επώασης κυμαίνεται από 2 μέχρι 10 ημέρες.



Η κλινική εικόνα ποικίλλει και τα συμπτώματα μπορεί να αφορούν περισσότερα του ενός συστήματα του οργανισμού.

Ο ασθενής αισθάνεται για λίγες ημέρες αδυναμία και καταβολή και μπορεί να ακολουθήσει μία περίοδος με συμπτώματα γριππώδους συνδρομής. Ο βήχας (αρχικά ξηρός κατόπιν παραγωγικός) μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα προσβολής των πνευμόνων. Πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν υψηλό πυρετό ( περισσότερο από 390 C), συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα (διάρροια, ναυτία, έμετο, στομαχικές διαταραχές), από το κεντρικό νευρικό σύστημα (πονοκέφαλος, σύγχυση , λήθαργο , ντελίριουμ), από την καρδιά (βραδυκαρδία) κλπ. Ανάλογα δε με την έκταση της πνευμονίας αλλά και την συνύπαρξη ή όχι άλλων νοσημάτων, μπορεί να υπάρχει δύσπνοια ή και αναπνευστική ανεπάρκεια.



Εργαστηριακά ευρήματα

Η ακτινογραφία θώρακος μπορεί να δείχνει : τμηματική ή λοβώδη πνευμονία (συνήθως μονόπλευρη και σπάνια αμφοτερόπλευρη), μπορεί να υπάρχει πλευριτική συλλογή. Επίσης μπορεί να εμφανίζεται σαν πνευμονικό απόστημα ή με την μορφή στρογγυλών πυκνώσεων σε περίπτωση σηπτικών εμβόλων.

Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και η εξέταση των κοπράνων είναι στείρα.

Στο περιφερικό αίμα έχουμε μέτρια λευκοκυττάρωση, υπονατριαιμία, υποφωσφαταιμία και διαταραχές των ηπατικών λειτουργιών.

Τα ούρα παρουσιάζουν μικροσκοπική αιματουρία.



Διάγνωση

Υπάρχουν διάφορες εργαστηριακές δοκιμασίες για την διάγνωση της νόσου όπως : η έμμεση μέθοδος ανοσοφθοριζόντων αντισωμάτων (αύξηση τίτλου αντισωμάτων 1 : 128), η απομόνωση του βακτηριδίου από διάφορα υλικά (όπως πτύελα, βρογχικές εκκρίσεις, αίμα, πλευριτικό υγρό, πνευμονικός ιστός κλπ.). Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η λεγιονέλλα δεν ανήκει στην φυσιολογική χλωρίδα του στοματοφάρυγγα και η απομόνωσή της από τα πτύελα ή τις βρογχικές εκκρίσεις θεωρείται διαγνωστική. Επίσης για την καλλιέργειά της απαιτούνται ειδικά θρεπτικά υλικά γιατί αναστέλλεται η ανάπτυξή της από την φυσιολογική χλωρίδα, για τον λόγο αυτό θεωρείται προτιμότερη η λήψη υλικού μέσω του ινοβρογχοσκοπίου. Εύκολα η διάγνωση μπορεί να τεθεί με την ανίχνευση αντιγονικών ουσιών του μικροοργανισμού στα ούρα.



Πρόγνωση & Θεραπεία

Η νόσος των λεγιοναρίων αποτελεί το 1-8% των πνευμονιών της κοινότητας. Σε περίπτωση έγκαιρης διάγνωσης, η πρόγνωση είναι άριστη.

Η καθυστέρηση στην διάγνωση, η συνύπαρξη άλλων νοσημάτων, επιβαρυντικών παραγόντων (κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ) ή η έκπτωση της άμυνας του οργανισμού (πχ. χρόνια λήψη κορτιζόνης, κλπ), καθιστούν δύσκολη την αντιμετώπιση της νόσου, είναι δυνατόν να επιμηκύνουν την νοσηλεία αλλά και τις επιπλοκές της νόσου και να αυξήσουν την θνησιμότητα η οποία μπορεί να φθάσει περίπου το 15%.

Φάρμακα εκλογής για την αντιμετώπισή της είναι αντιβιοτικά όπως οι μακρολίδες και οι κινολόνες. Η διάρκεια της θεραπείας είναι περίπου 3 εβδομάδες
                              Κάππαρη Κάππαρις η αγκαθωτή




Η Κάππαρη ανήκει στην οικογένεια των Καππαριδών (Capparaceae) και είναι πολύ γνωστή. Η κάπαρη συγκαταλεγόταν στα ορεκτικά των Αρχαίων Ελλήνων. Τρωγόταν μόνη της, με ξίδι ή νοστίμιζε φαγητά. Της αποδόθηκαν και θεραπευτικές ιδιότητες, ότι γιατρεύει τη σπλήνα, τα σκουλήκια του εντέρου, τις αιμορροΐδες. Τα πολλά είδη και οι ποικιλίες της είναι εξαπλωμένες σε όλο σχεδόν τον κόσμο, από το Αφγανιστάν και τη Βόρεια Ινδία μέχρι τη Νοτιοδυτική Μεσόγειο και την Αμερική.



Φυτρώνει σε πετρώδη, παραθαλάσσια ακαλλιέργητα μέρη και σε βράχους που συγκρατούν υγρασία. Είναι τρυφερός, πολυετής θάμνος, που μπορεί να φτάσει τα το 1μ. ύψος και το 1,5μ. πλάτος. Οι ρίζες της δεν προχωρούν βαθιά στο έδαφος, διακλαδίζονται όμως πολύ.



18kapari1.jpg (18567 bytes)Οι βλαστοί της έχουν μικρά, γυρτά, κιτρινωπά αγκάθια. Τα φύλλα της είναι λεία, έχουν μίσχο, είναι κυκλικά ωοειδή και γκριζοπράσινα. Ανθίζει το Μάη και τα άνθη της έχουν ζωή μόνο μιας μέρας, γιατί το βράδυ μαραίνονται. Τα άνθη της είναι εντυπωσιακά, βγαίνουν μεμονωμένα, σε μακριούς ποδίσκους έχουν διάμετρο 5-7 εκατ., 4 κοκκινωπά σέπαλα, 4 λευκά μεγάλα πέταλα, πολλούς μακριούς, βιολετί στήμονες με λευκούς ανθήρες και μακρύ ύπερο. Ανθίζει το καλοκαίρι.



18kapari2.JPG (32850 bytes)Οι καρποί της είναι μικροί, μακρόστενοι, με πολλά σπέρματα, μοιάζουν με αγγουράκια. Φυτρώνει από παραθαλάσσια μέρη στο χώμα ή και πάνω σε βράχους μέχρι και σε βουνά. Θα τη συναντήσουμε σε άγονα, ξηρά εδάφη, ακόμα και σε ερείπια, αυτό που χρειάζεται πολύ είναι ο ήλιος. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί της, τα μπουμπούκια της και λιγότερο οι καρποί της, από τον Απρίλιο μέχρι και τον Αύγουστο. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους ή με μοσχεύματα τρυφερών βλαστών.



sel_kapari2.JPG (96148 bytes)Η κάπαρη θεωρείται ορεκτικό και διουρητικό βότανο. Χρησιμοποιούνται ο φλοιός της ρίζας της και τα μπουμπούκια της ως αφέψημα, ακόμα και σε παθήσεις του δέρματος. Για μαγειρική χρήση, οι καρποί της μαζεύονται μετά την ανθοφορία, τα μπουμπούκια όμως πριν ανοίξουν και ξεπικρίζονται για μια εβδομάδα σε νερό, που θα πρέπει να αλλάζει συχνά. Μετά, διατηρούνται σε άλμη ή σε άλμη και ξίδι. Λιγότερο χρησιμοποιούνται οι καρποί της και τα τρυφερά βλαστάρια της, που μαζεύονται πριν βγάλουν αγκάθια και τρώγονται ωμά σε καλοκαιρινές σαλάτες. Με τη κάπαρη γίνονται σάλτσες, αρωματίζεται λάδι, ξίδι ή βούτυρο, προστίθεται σε τυριά, γαρνιτούρες ή γίνονται τουρσιά και πίκλες.



Ο αρχαίος γιατρός Διοσκουρίδης συνιστούσε τα φύλλα και τη ρίζα του φυτού για να εξαφανίζονται τα πρηξίματα. Στη φαρμακευτική χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις αδυναμίας, ως διεγερτικό της κυκλοφορίας και των αναπνευστικών λειτουργιών. Χρησιμοποιείται ακόμα σε περιπτώσεις ανεπάρκειας, πόνων και εμμήνων. Δίνεται στις έγκυες πριν από τη γέννα για να προκαλέσει συσπάσεις στη μήτρα. Σταματά τη διάρροια και τους σπασμούς στο στομάχι και τα έντερα, ενώ χρησιμοποιείται και κατά της ανικανότητας και των τσιμπημάτων από σφήκες και δαγκώματα φιδιών
                                 Γαϊδουράγκαθο, το «ρόδο» της ενέργειας




Hλεκτρική ενέργεια ίση με 40.000 κιλοβατώρες τον χρόνο -ποσότητα αρκετά μεγάλη- θα παράγει καθένα από τα τρία εργοστάσια επεξεργασίας... γαϊδουράγκαθου που στήνει ιδιωτική εταιρεία στη Mαγνησία. Στόχος των επενδυτών είναι να γίνουν άλλα δύο στην Kαρδίτσα και συνολικά πάνω από 20 σε όλη τη χώρα.



H εταιρεία «Tράπεζα Eνέργειας» (θυγατρική της Apollo Capital Group που δραστηριοποιείται στο real estate) προσεγγίζει τους Θεσσαλούς αγρότες για να υπογράψει μαζί τους προσύμφωνα συνεργασίας, αναζητώντας σε πρώτη φάση περίπου 100.000 στρέμματα και σημειώνοντας ότι σε πλήρη παραγωγή το καθαρό κέρδος τους από την καλλιέργεια γαϊδουράγκαθου (αγριοαγκινάρας) θα είναι 100 ευρώ/στρέμμα, όταν φέτος από τα σιτηρά το καθαρό κέρδος τους ήταν μόλις 10 ευρώ/στρέμμα.

CLOSE WINDOW

Οι αγρότες του Κάμπου διστάζουν να προχωρήσουν στην καλλιέργεια γαϊδουράγκαθου



H «Tράπεζα Eνέργειας» σχεδιάζει την κατασκευή εργοστασίου σε οικόπεδο 8 στρεμμάτων στη Bιομηχανική Περιοχή του Bόλου κι αναμένει την έγκριση της πρότασής της από την ETBA και την αδειοδότηση για τις επενδύσεις της από τη Pυθμιστική Aρχή Eνέργειας.



Tο κόστος της επένδυσης για καθένα από τα τρία εργοστάσια είναι 20 εκατ. ευρώ, και τα στελέχη της εταιρείας διαβεβαιώνουν αφενός ότι οι πρώτες ύλες θα προέρχονται αποκλειστικά από τον θεσσαλικό κάμπο κι αφετέρου ότι τα εργοστάσια θα είναι συνδεδεμένα με τη ΔEH με ένα σύστημα κεντρικών παροχών. Παράλληλα, τονίζουν ότι τα εργοστάσια θα λειτουργούν με τους πιο αυστηρούς κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος και θα έχουν υπερσύγχρονα φίλτρα για μηδενική διαρροή ρύπων στην ατμόσφαιρα.



Νέες μονάδες

Aλλα δύο εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αγριοαγκινάρα αναμένεται να κατασκευαστούν στην Kαρδίτσα και θα βοηθήσουν στη μεταφορά και στη διάθεση του συλλεγόμενου προϊόντος.



Σύμμαχος και συμβουλάτορας στο εγχείρημα αυτό της «Tράπεζας Eνέργειας» είναι το Eργαστήριο Γεωργίας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ο καθηγητής Nίκος Δαναλάτος, ο άνθρωπος που πρώτος μίλησε πριν από πέντε χρόνια για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από γαϊδουράγκαθο, το οποίο επίσης μπορεί να αντικαταστήσει το πετρέλαιο θέρμανσης.



Oι αγρότες του θεσσαλικού κάμπου δεν φαίνεται να πείθονται, παρότι τα οικονομικά οφέλη είναι πολλά και δύσκολα εγκαταλείπουν τις παραδοσιακές καλλιέργειες του βαμβακιού και των σιτηρών.



Η παραγωγή

Θησαυρός χωρίς νερό και λίπασμα



Tο γαϊδουράγκαθο σπέρνεται τον Oκτώβριο και μαζεύεται από το χωράφι κάθε άνοιξη, ενώ το σημαντικό είναι πως στο ενδιάμεσο διάστημα δεν χρειάζεται καθόλου νερό, καθόλου λίπασμα και φυσικά ως ζιζάνιο δεν επιτρέπει την ανάπτυξη άλλων ζιζανίων και έτσι δεν χρειάζεται ζιζανιοκτόνα. Tον Iούλιο, τον Aύγουστο και τον Σεπτέμβριο μαζεύεται από το χωράφι με τις μηχανές σε μπάλες και μεταφέρεται σε μονάδες επεξεργασίας. Στο εργοστάσιο σπάει με σπαστήρες και γίνεται πούδρα, που μετά συμπιέζεται και παράγονται οι πελλέτες - μικρά κυλινδρικά τεμάχια κάπως λεπτότερα από τα φίλτρα του τσιγάρου.



Tο γαϊδουράγκαθο καλλιεργείται σε όλα τα εδάφη, ακόμη και τα πιο ξερά και τα πιο δύσβατα.



Σύμφωνα με τον καθηγητή N. Δαναλάτο, η αντικατάσταση 2.000.000 στρεμμάτων σιταριού με αγριοαγκινάρα, θα απέδιδε παραγωγή περίπου 1.500.000 κυβικά ισοδύναμου πετρελαίου θέρμανσης.
                                      Διατροφή, βότανα & άγχος




Το άγχος είναι ένα καθημερινό συναίσθημα που βιώνουν οι άνθρωποι του δυτικού κόσμου κυρίως στις μεγαλουπόλεις. Οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής, ο φόρτος εργασίας, οι πολλές υποχρεώσεις, η κίνηση στο δρόμο είναι κάποιοι από τους παράγοντες που δίνουν το έναυσμα για την εμφάνιση του.

Η σωστή διατροφή και η άσκηση είναι δύο πολύ βασικοί παράγοντες που μπορούν να βελτιώσουν θεαματικά την αντίσταση του οργανισμού μας στο άγχος. Ιδιαίτερα σημαντικές σε αυτήν την προσπάθεια μας έχουν αποδειχτεί ότι είναι οι βιταμίνες συμπλέγματος β (ευθύνονται για την ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος) και η βιταμίνη C. Εξίσου σημαντικά είναι τα ιχνοστοιχεία ψευδάργυρος (βοηθάει να δυναμώσει το ανοσοποιητικό σύστημα) και μαγνήσιο (που χάνεται σε πιο μεγάλες ποσότητες όταν έχουμε πολύ άγχος).

Παράλληλα η σωματική άσκηση βοηθά στην έκκριση σεροτονίνης στον εγκέφαλο μιας ορμόνης η οποία μας προσδίδει αίσθημα ευεξίας και ηρεμίας.

Τα βότανα επίσης μπορούν να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα. Το Αμερικάνικο Ginseng χρησιμοποιείται σε προβλήματα τα οποία δημιουργούνται από συναισθηματική φόρτιση (αίσθημα κόπωσης, πανικός, φοβίες, τάση να τρομάζει κανείς εύκολα). Τέτοιες διαταραχές είναι ευρύτατα διαδεδομένες στον σημερινό άνθρωπο. Θεωρείται λοιπόν ένα ισχυρό αντίδοτο προς το άγχος. Είναι ένα βότανο το οποίο ταιριάζει απόλυτα με τα προβλήματα του σύγχρονου Δυτικού ανθρώπου. Σαν βότανο δεν έχει τοξικότητα στη συνήθη δοσολογία 1-9 γραμμάρια ημερησίως. Χρόνος βρασμού 30-45 λεπτά.



Κουβάτσος Φίλιππος, Κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος
                 Σεξ για λεπτή σιλουέτα και ευχάριστο ύπνο




Αν και από την αρχαιότητα διάφοροι μελετητές προσπάθησαν να δώσουν κάποιες ερμηνείες για τους λόγους που μας ωθούν στην ερωτική πράξη, δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν ποτέ έναν πλήρη κατάλογο των σεξουαλικών μας κινήτρων.



Πλέον, μια έρευνα του πανεπιστημίου του Τέξας αποτολμά να δώσει απαντήσεις στους λόγους που κάνουμε σεξ. Οι ψυχολόγοι του πανεπιστημίου ρώτησαν σχεδόν 2.000 ανθρώπους για ποιο λόγο έκαναν σεξ. Ετσι, κατέληξαν σε 237 λόγους, άλλους συνήθεις και άλλους παράδοξους, από το «θέλησα να έρθω πιο κοντά στον θεό», μέχρι το «ήμουν μεθυσμένος». Πάντως, λίγοι υποστήριξαν ότι κίνητρό τους ήταν η απόκτηση παιδιού.



Οι ερευνητές που πραγματοποίησαν την έρευνα, η Σίντι Μ. Μέτσον και ο Ντέιβιντ Μ. Μπας, πιστεύουν ότι ο κατάλογός τους είναι ο πιο λεπτομερής του είδους.



Ποιος φανταζόταν, για παράδειγμα ότι ο πονοκέφαλος είναι ένα κίνητρο για ερωτική επαφή και όχι μόνο δικαιολογία για το «όχι»; Κι όμως, πολλοί από τους ερωτηθέντες και από τα δύο φύλα, απάντησαν ότι ήρθαν σε σεξουαλική επαφή για να τους περάσει ο πονοκέφαλος! (νούμερο 173 στη λίστα).



Δικαιολογίες



Αλλοι δήλωσαν ότι το σεξ τους βοηθά να κοιμηθούν, άλλοι ότι έρχονται σε επαφή για να κάνουν το σύντροφό τους να νιώσει δυνατός, για να κάψουν θερμίδες, για να ανταποδώσουν μία χάρη, για να αλλάξουν θέμα συζήτησης, για να πληγώσουν έναν εχθρό. Η φτωχότερη δικαιολογία ήταν ότι το σεξ είναι καλή σωματική άσκηση ή ότι ήλθαν σε επαφή απλά επειδή ήταν πρόκληση.



Το καλά νέα είναι ότι οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες απαντούν ότι ο λόγος του σεξ είναι η ερωτική έλξη. Στην κορυφή της λίστας μεταξύ των υπολοίπων κυρίαρχων λόγων αναφέρονται το «ήθελα να εκφράσω την αγάπη μου για το σύντροφο μου, είχα διεγερθεί ερωτικά και ήθελα να ικανοποιήσω τον πόθο μου και επειδή το βρήκα διασκεδαστικό».



Οποια και να ήταν τα κίνητρα οι άνδρες αναφέρονταν σε αυτά με μεγαλύτερη ευκολία από τις γυναίκες, που τις περισσότερες φορές απάντησαν ότι έκαναν σεξ διότι ήταν ερωτευμένες.



Στερεότυπα



Εξάλλου, η έρευνα καταρρίπτει τα στερεότυπα που θέλουν τη γυναίκα να αξιοποιεί το φύλο της για οικονομικούς ή κοινωνικούς λόγους. «Οι άνδρες κάνουν τέτοια πράγματα πολύ συχνότερα από τις γυναίκες» αναφέρει ο Δρ Μπας. Τις περισσότερες φορές οι άνδρες ήλθαν σε ερωτική επαφή, για να προαχθούν, να πάρουν αύξηση, να πετύχουν κάποια χάρη, ή πολύ συχνά, διότι «απλά τους παρουσιάστηκε η ευκαιρία».



Οι 15 πιο απίθανοι λόγοι



Θέλησα να έρθω πιο κοντά στον Θεό

Για να μου περάσει ο πονοκέφαλος

Με βοηθά να κοιμηθώ

Για να κάνω το σύντροφό μου να νιώσει δυνατός

Για να κάψω θερμίδες

Για να ανταποδώσω μία χάρη

Για να αλλάξω θέμα συζήτησης

Για να πληγώσω έναν εχθρό

Οι ορμόνες μου ήταν εκτός ελέγχου

Για να γιορτάσω τα γενέθλιά μου

Ηταν καλός χορευτής/χορεύτρια

Ηθελα να προκαλέσω τους γονείς μου

Αισθανόμουν ένοχος/η
                         Οι πλούσιες ερωτεύονται τους θηλυπρεπείς, οι φτωχές τους αρρενωπούς



O βαρύς κι ασήκωτος άνδρας πέθανε, ζήτω ο μετροσέξουαλ. Αυτό συμβαίνει τουλάχιστον στη Δύση, καθώς γυναίκες που ζουν σε χώρες με εύπορο και υγιή πληθυσμό έχουν ιδιαίτερη προτίμηση σε άνδρες με εφηβική και θηλυπρεπή ομορφιά. Αντιθέτως όσες κατοικούν σε πιο φτωχές χώρες και με χαμηλό επίπεδο δημόσιας υγείας, προτιμούν τους πιο αρρενωπούς. Αυτό είναι το συμπέρασμα έρευνας ειδικών ψυχολόγων στην οποία συμμετείχαν γυναίκες

από 30 χώρες. Διενεργήθηκε με επικεφαλής τη δρα Λίζα ντε Μπρούιν, του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν της Σκωτίας και δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «Ρroceedings of the Royal Society: Βiological Sciences».

Η ομάδα της κυρίας Ντε Μπρούιν δημιούργησε με ειδικό πρόγραμμα σύντηξης φωτογραφιών σε ηλεκτρονικό υπολογιστή πρόσωπα ανδρών και γυναικών. Ο υπολογιστής αναλύοντας τα δεδομένα κατάφερε να αποκαλύψει ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν τα δύο φύλα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τα πιο προφανή ανδρικά χαρακτηριστικά είναι το μεγάλο πιγούνι και το έντονο υπερόφρυο τόξο, δηλαδή το οστό πάνω από τα φρύδια που δίνει το βάθος στα μάτια. Στη συνέχεια η ομάδα των ερευνητών ζήτησε από 4.794 λευκές γυναίκες από 30 διαφορετικές χώρες του κόσμου να δουν 20 ζεύγη ανδρικών προσώπων και να σημειώσουν ποιο από τα δύο ήταν πιο ελκυστικό, πιο επιθυμητό ερωτικά. Σε κάθε ζεύγος προσώπου που βρισκόταν στην οθόνη, η μία φωτογραφία ήταν κανονική, ενώ η άλλη είχε υποστεί ψηφιακή επεξεργασία ώστε να μειωθούν κατά 50% τα ανδροπρεπή χαρακτηριστικά του.

Η μέτρηση, η οποία έγινε με την κλίμακα κατάταξης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, απέδειξε πως σε χώρες με υψηλό επίπεδο υγείας, όπως το Βέλγιο, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Δανία και η Αυστρία, οι γυναίκες προτίμησαν πιο θηλυπρεπείς άνδρες. Αντίθετα σε χώρες όπως η Βραζιλία, η Αργεντινή και η Βουλγαρία, με υψηλά επίπεδα θνητότητας και κακή υγειονομική περίθαλψη, οι γυναίκες προτίμησαν άνδρες με αρρενωπά χαρακτηριστικά. Γυναίκες από το Μεξικό, που είναι μία από τις χώρες με τον χαμηλότερο δείκτη δημόσιας υγείας στον κόσμο, προτίμησαν τα πιο «μάτσο» πρόσωπα σε ποσοστό 54%, συγκριτικά με τις Σουηδέζες οι οποίες έδωσαν τη συγκεκριμένη απάντηση σε ποσοστό μόνο 32%.

«Oταν μία γυναίκα επιλέγει σύντροφο, υποσυνείδητα συνυπολογίζει δύο δεδομένα. Το πρώτο είναι η ελκυστικότητα, από την οποία βεβαιώνεται για τα γενετικά χαρακτηριστικά που θα προσφέρει στους απογόνους της. Και το δεύτερο είναι η “επένδυση” που διαισθάνεται ότι κάνει όχι μόνο για έναν καλό πατέρα του παιδιού της αλλά και για έναν άνθρωπο ικανό να προστατεύσει την οικογένεια» εξηγεί η κυρία Ντε Μπρούιν.

Και καταλήγει: «Το άρωμα τεστοστερόνης φαίνεται πως αποτελεί το διαβατήριο για την τεκνοποίηση γερών απογόνων στις πιο φτωχές χώρες. Εν τούτοις, στις ανεπτυγμένες χώρες όπου η δημόσια υγεία βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, οι γυναίκες δεν επιλέγουν με βάση αυτό το κριτήριο. Φαίνεται ότι απλώς μπορούν να επιλέξουν ό,τι τους αρέσει»
                                                   Όραση μέσω...γλώσσας!




http://www.itechnews.net/wp-content/uploads/2009/08/BrainPort-Vision-Device-Lets-Blinds-See-with-Tougues.jpgΜικροσκοπική βιντεοκάμερα, η οποία είναι συνδεδεμένη με ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου.

Επιστήμονες εφάρμοσαν μια πρωτοποριακή τεχνολογία σε έναν Βρετανό στρατιώτη που έχασε την όρασή του από χειροβομβίδα στο Ιράκ, χάρη στην οποία μπορεί να "δει" ξανά με τη...γλώσσα του.

Οι κατασκευαστές ονόμασαν τα "τεχνητά μάτια' BrainPort. Πρόκειται για μια μικροσκοπική βιντεοκάμερα, η οποία είναι συνδεδεμένη με ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου που φοράει ο τυφλός και τα οποία, με τη σειρά τους, συνδέονται με τη γλώσσα του, μεταφέροντας ηλεκτρικούς παλμούς.

Το BrainPort λειτουργεί μετατρέποντας τις εικόνες που καταγράφει η

κάμερα σε ηλεκτρικούς παλμούς, οι οποίοι μεταδίδονται στη γλώσσα του τυφλού. Στη συνέχεια η διαφορετική ένταση των παλμών αυτών ερμηνεύεται από τον άνθρωπο, ο οποίος προηγουμένως έχει διδαχτεί με ποιο τρόπο να συσχετίζει τους παλμούς με τις οπτικές αντιστοιχίες τους.

Προς το παρόν υπάρχει μόνο μια πρωτότυπη συσκευή BrainPort. Οι σχεδιαστές της συσκευής προσδοκούν ότι μπορούν να δεκαπλασιάσουν τη σημερινή δυνατότητα αποστολής σημάτων στη γλώσσα, κάτι που θα επιτρέψει στον τυφλό να σχηματίζει πολύ πιο καθαρές εικόνες. Ωστόσο, επειδή οι χρήστες δεν μπορούν να μιλάνε ή να τρώνε όταν χρησιμοποιούν το BrainPort, οι σχεδιαστές του σκοπεύουν να δημιουργήσουν μια μικρότερη συσκευή που θα είναι μόνιμα συνδεδεμένη πίσω από τα δόντια ή στο πάνω μέρος του στόματος.

Ο Κρεγκ Λούντμπεργκ από το Λίβερπουλ έχασε την όρασή του το 2007 στη Βασόρα εξαιτίας μιας έκρηξης αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού. Πλέον ο 24χρονος, αντί να εξαρτάται από ένα σκύλο ή ένα μπαστούνι για την υπόλοιπη ζωή του, επελέγη από το Βρετανικό υπουργείο Άμυνας να είναι ο πρώτος ασθενής στον οποίο θα δοκιμαστεί η πρωτοποριακή αυτή συσκευή, που μπορεί να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων που έχουν χάσει την όρασή τους.
                                 Πώς θα πάρετε επιδότηση για να αλλάξετε κουφώματα




Φοροαπαλλαγές, απευθείας επιχορηγήσεις και δάνεια με επιδότηση επιτοκίου προβλέπει το πρόγραμμα βελτίωσης της ενεργειακής συμπεριφοράς κατοικιών, που ανακοίνωσαν η υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Τίνα Μπιρμπίλη και ο υφυπουργός, Γιάννης Μανιάτης. Διαβάστε ποιες κατοικίες θεωρούνται επιλέξιμες για το πρόγραμμα, τι παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν στα κτίρια, τα δικαιολογητικά και τα κριτήρια επιλογής των προτάσεων.

Όπως έγινε γνωστό, το πρόγραμμα προβλέπεται να ξεκινήσει τον Ιούνιο. Ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος θα είναι 200 εκατ. ευρώ. Από την πλευρά της, η Τίνα Μπιρμπίλη ανέφερε ότι στο πρόγραμμα προβλέπεται να ενταχθούν 100.000 κατοικίες σε όλη τη χώρα. Σύμφωνα με την υπουργό, η συνολική εξοικονόμηση ενέργειας θα ξεπεράσει το 1 δισ. κιλοβατώρες. Δείτε παρακάτω τις λεπτομέρειες για την υλοποίηση του προγράμματος:...



► Ποιες κατοικίες θεωρούνται επιλέξιμες για το πρόγραμμα

Όλες οι μονοκατοικίες, οι πολυκατοικίες που μπορούν να ενταχθούν ως ενιαίο κτήριο αλλά και τα μεμονωμένα διαμερίσματα υπό την προϋπόθεση ότι η παρέμβαση που απαιτείται αφορά στο σύστημα της θέρμανσης. Ανεξαρτήτως κατηγορίας, θα πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:



1. Η άδεια οικοδομής να έχει εκδοθεί πριν από το 1980,

2. Οι κατοικίες να βρίσκονται σε περιοχές με τιμή ζώνης κάτω από 1500 ευρώ ανά τετραγωνικό και

3. το ακίνητο να χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία.

4. Να έχει εκδοθεί πιστοποιητικό ενεργειακής επιθεώρησης και το ακίνητο να έχει καταταγεί στην κατηγορία Δ ή ακόμη χαμηλότερα.



► Ποιες παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν στα ακίνητα

Οι παρεμβάσεις θα προκύπτουν ύστερα από τις συστάσεις του ενεργειακού επιθεωρητή και μπορούν να είναι είναι οι ακόλουθες:

• Τοποθέτηση διπλών θερμομονωτικών υαλοπινάκων και κουφωμάτων

• Τοποθέτηση θερμομόνωσης στη στέγη, στο δώμα ή στο κέλυφος του κτηρίου

• Εγκατάσταση νέου ή αντικατάσταση συστήματος θέρμανσης

Θα υπάρχουν ανώτατες τιμές ανά είδος εργασίας και θα γίνονται έλεγχοι προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο υπερτιμολογήσεων.



► Οι εναλλακτικές λύσεις για ενίσχυση των ιδιοκτητών και τα εισοδηματικά κριτήρια

Έχουν δημιουργηθεί δύο υποπρογράμματα.

Α. Στο πρώτο, μπορούν να ενταχθούν οι ιδιοκτήτες με ατομικό εισόδημα έως 15.000 ευρώ ή οικογενειακό εισόδημα έως 25.000 ευρώ. Αν πληρούν αυτό το εισοδηματικό κριτήριο (και το ακίνητο θεωρείται επιλέξιμο) θα μπορούν να επιδοτηθούν με το 30% επί του επιλέξιμου προϋπολογισμού.

Β. Στο δεύτερο υποπρόγραμμα εντάσσονται οι ιδιοκτήτες με ατομικό εισόδημα έως 30.000 ευρώ ή οικογενειακό εισόδημα έως 50.000 ευρώ. Γι' αυτούς, προβλέπεται η χορήγηση δανείου με επιδότηση επιτοκίου. Όπως ανέφερε η υπουργός, η επιδότηση θα είναι πέντε ποσοστιαίες μονάδες. Εξάλλου, όπως γνωστοποιήθηκε, στόχος του υπουργείου, που βρίσκεται σε συνεννόηση με τις τράπεζες είναι τα δάνεια να είναι τελικώς άτοκα για όσους θα ενταχθούν στο πρόγραμμα.

► Όριο προϋπολογισμού-κριτήρια επιλογής.

Για να επιλεγεί μια κατοικία, ο προϋπολογισμός των εργασιών δεν θα μπορεί να υπερβαίνει τις 15.000 ευρώ. Επίσης, θα επιλεγούν κατά προτεραιότητα οι κατοικίες που θα εξοικονομούν περισσότερη ενέργεια σε συνάρτηση με το ύψος της επένδυσης.

► Η διαδικασία

Τα βήματα της διαδικασίας έχουν ως εξής:

1) Έλεγχος από ενεργειακό επιθεωρητή ο οποίος θα καθορίζει την ενεργειακή κατηγορία της κατοικίας, τις προτεινόμενες παρεμβάσεις για αναβάθμιση κατά μια τουλάχιστον κατηγορία.

2)Υποβολή αίτησης σε τράπεζα μαζί με τα δικαιολογητικά. Σε περίπτωση που το κτίριο είναι πολυκατοικία, όλες οι αιτήσεις θα πρέπει να υποβληθούν στο ίδιο υποκατάστημα.

3)Έλεγχος των αιτήσεων από την τράπεζα και της επιλεξιμότητας της αίτησης

4)Κατάταξη των αιτήσεων με βάση την εξοικονόμηση ενέργειας και έκδοση της απόφασης έγκρισης των αιτήσεων. Σε αυτό το βήμα ενημερώνεται και ο ιδιοκτήτης του οποίου η αίτηση εγκρίθηκε.

5)Πραγματοποίηση των εργασιών και κατόπιν δεύτερη ενεργειακή επιθεώρηση που συνοδεύεται με δεύτερη έκθεση πιστοποιητικού. Σε αυτό το βήμα πιστοποιείται το κατά πόσον πραγματοποιήθηκε το φυσικό και το οικονομικό αντικείμενο του έργου.

6)Σε όσους έχει εγκριθεί επιδότηση επιτοκίου, γίνεται η εκταμίευση του δανείου αφού προσκομίσει τα τιμολόγια των δαπανών, το δεύτερο πιστοποιητικό ενεργειακής επιθεώρησης. Στους υπόλοιπους που εντάσσονται στο υποπρόγραμμα Β με απευθείας επιχορήγηση, προσκομίζει τα ίδια δικαιολογητικά και πιστοποιείται η υλοποίηση του έργου.

7)Πραγματοποιείται δειγματοληπτικός έλεγχος για την υλοποίηση του φυσικού αντικειμένου.

8)Το τελικό στάδιο είναι ο έλεγχος από το ΤΕΜΠΜΕ για τις διαδικασίες πληρωμών.

► Φοροαπαλλαγές



Αναφορικά με τις φοροαπαλλαγές, το πρόγραμμα προβλέπει ότι μπορούν να ωφεληθούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι, ανεξαρτήτως εισοδήματος ή τιμής ζώνης.



Έπειτα από συνεννόηση με το υπουργείο Οικονομικών, αυξάνεται σε 30% από 20% που ισχύει τώρα, η έκπτωση δαπανών για παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας, με όριο τα 2.500 ευρώ. Το προηγούμενο όριο ήταν 700 ευρώ.
ΥΓΕΙΑ


Ναρκωτικά» οι τροφές που παχαίνουν !




Σημαντικό και επικίνδυνο εθισμό προκαλούν οι παχυντικές τροφές, οι οποίες έχουν, σύμφωνα με αμερικανική έρευνα, παρόμοια επίδραση στον εγκέφαλο με τα ναρκωτικά.

Oι μελέτες των Πολ Τζόνσον και Πολ Κένι (του Ερευνητικού Ινστιτούτου Scripps στη Φλόριντα) σε ποντίκια έδειξαν ότι η καταναγκαστική κατανάλωση τροφών υψηλής θερμιδικής αξίας έχει αρνητική επίδραση στη χημική ισορροπία του εγκεφάλου, διαταράσσοντας τους μηχανισμούς ανταμοιβής, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση σοβαρών εθισμών.

Οι ερευνητές προσέφεραν σε μια ομάδα ποντικιών παχυντικές τροφές (μπέικον, σοκολάτα, λουκάνικα κ.λ.π.), πέραν της

συνηθισμένης τους τροφής που ήταν πιο υγιεινή, αλλά λιγότερο ορεκτική.

Τα ποντίκια ανέπτυξαν γρήγορα τη συνήθεια να υπερτρέφονται κατά τρόπον καταναγκαστικό, καταναλώνοντας όλο και περισσότερες λιπαρές και γενικώς υψηλής θερμιδικής αξίας τροφές, μέχρι που έφτασαν να γίνουν παχύσαρκα.

Παράλληλα, ο μηχανισμός ανταμοιβής τους (που αποκαλείται και κέντρο απόλαυσης του εγκεφάλου) ανταποκρινόταν όλο και λιγότερο, μια αλλοίωση παρόμοια με αυτήν που καταγράφεται στους χρήστες ναρκωτικών, όπως η κοκαΐνη και η ηρωίνη.Τα ποντίκια δεν σταματούσαν μάλιστα να τρώνε ακόμη κι όταν βρίσκονταν αντιμέτωπα με μια τιμωρία (ηλεκτροσόκ) -σε αντίθεση με μια άλλη ομάδα πειραματόζωων, που τρέφονταν υγιεινά- πράγμα που δείχνει ότι είχαν χάσει τον έλεγχο της συμπεριφοράς τους, πρώτο σημάδι του εθισμού.

Για τους ερευνητές, τα ευρήματα αυτά επιβεβαιώνουν τις εθιστικές ιδιότητες του λεγόμενου «τζανκ φουντ» και αποδεικνύουν ότι ο εθισμός στα ναρκωτικά και η παχυσαρκία έχουν τη ρίζα τους στους ίδιους νευροβιολογικούς μηχανισμούς ή για την ακρίβεια στη διατάραξή τους.
ΥΓΕΙΑ

Η κατάλληλη άσκηση για λιγότερη χοληστερίνη




Προβολή εικόνας πλήρους μεγέθουςΌλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι η σωματική άσκηση βοηθά στην απώλεια βάρους, στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και στην αύξηση (HDL) "καλής" χοληστερίνης.

Και το είδος της άσκησης που βοηθά περισσότερο κατά της χοληστερίνης είναι η αεροβική.

Οι πιο ασφαλείς αεροβικές ασκήσεις που ενδείκνυται για όλους και δεν απαιτούν να γραφτείτε σε κάποιο γυμναστήριο είναι: το περπάτημα, το ποδήλατο, το κολύμπι και το συχνό ανέβασμα μιας σκάλας.

Η άσκηση για να έχει αποτέλεσμα, πρέπει να γίνεται τουλάχιστον 5 φορές της εβδομάδα και να διαρκεί περίπου 20-30΄ την ημέρα.

* Όταν επιλέγετε το περπάτημα, πρέπει:

- Να διαρκεί τουλάχιστον 30΄. Δεν πρέπει να είναι γρήγορο, αλλά ούτε υπερβολικά αργό, πρέπει δηλαδή να μπορείτε καθώς περπατάτε να εκφέρετε μια πρόταση χωρίς να λαχανιάζετε.

- Να μην κάνετε στάσεις στο περίπτερο ή στις βιτρίνες και διακόπτετε έτσι το ρυθμό.

* Όταν επιλέγετε το ποδήλατο, πρέπει:

- Να διαρκεί 15 - 20

- Να μην τρέχετε, αλλά να έχετε μια σταθερή ροή κίνησης.

- Να μη σταματάτε.

- Η μυοσκελετική σας κατάσταση να το επιτρέπει (π.χ. να μην έχετε κάποιο ορθοπεδικό πρόβλημα).

* Όταν επιλέγετε το κολύμπι, πρέπει:

- Να κολυμπάτε για 10 - 15'

- Να κουνάτε χέρια και πόδια με ένα ρυθμό που εσείς αντέχετε και καθορίζεται από την αρχή, έτσι ώστε να είναι σταθερός.

- Να μην κάνετε στάσεις.

* Όταν επιλέγετε το ανέβασμα σκάλας, πρέπει:

- Να ανεβοκατεβαίνετε 34 σκαλιά.

- Να μη βιάζεστε, αλλά η κίνησή σας να έχει σταθερό ρυθμό.
                               Καρκινογόνες διοξίνες σε τρόφιμα και ζωοτροφές



Υψηλά επίπεδα καρκινογόνων διοξινών διαπιστώθηκαν στο 8% των δειγμάτων τροφίμων και ζωοτροφών που συγκεντρώθηκαν στην Ευρώπη από το 1999 έως το 2008 σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA).

Τα προϊόντα από ήπαρ ζώων και ψαριών παρουσίασαν τα...


...υψηλότερα επίπεδα διοξινών στην κατηγορία των τροφίμων, ενώ στις ζωοτροφές τα ιχθυέλαια ήταν αυτά που είχαν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση διοξινών.

"Η μακρόχρονη έκθεση σε υψηλά επίπεδα διοξινών έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί μια σειρά επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου", αναφέρει η EFSA.

"Η επιμονή τους και το γεγονός ότι αυτές συσσωρεύονται στην τροφική αλυσίδα, ιδιαίτερα στα ζωικά λίπη, συνεχίζει να προκαλεί ορισμένες ανησυχίες για την ασφάλεια", προσθέτει η αναφορά.

Για τη δημιουργία της έκθεσης χρησιμοποιήθηκαν περισσότερα από 7.000 δείγματα που συγκεντρώθηκαν σε 21 ευρωπαϊκές χώρες.

Το υψηλό ποσοστό των παράνομων επίπεδων διοξινών στα δείγματα προέκυψε εν μέρει από την "επικεντρωμένη δειγματοληψία κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων συμβάντων ρύπανσης", ανέφερε ακόμη η ευρωπαϊκή αρχή.

Σύμφωνα με την EFSA, οι συνεχείς τυχαίες δοκιμές σε έναν επαρκή αριθμό δειγμάτων" είναι αναγκαία για να καταστεί δυνατή η ακριβέστερη εκτίμηση των επίπεδων των διοξινών στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές
                                   Το 2ο σημείο G και το " σεξ της πρίζας "






Δε μας έφτανε ο πονοκέφαλος να ψάχνουμε το ένα σημείο G -που τουλάχιστον είχαμε μια ιδέα για το που μπορεί να είναι, άσχετα αν δε το βρήκαμε ποτέ- τώρα πρέπει να ανακαλύψουμε και το δεύτερο.



Το σημείο G ανακαλύφθηκε το 1950 από τον Ernst Grafenberg και στις μέρες μας θεωρείται πλέον αμφισβητήσιμη η ύπαρξή του. Τώρα οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι πιθανόν να έχουν βρει ένα νέο ανατομικό σημείο στις γυναίκες που προκαλεί οργασμούς και ονομάζεται Cul De Sac.



Πριν αρχίσεις να αγχώνεσαι, σπεύδω να σε ενημερώσω ότι δεν πρόκειται για κάποιο σημείο χαμένο στην άβυσσο των γυναικείων γεννητικών οργάνων, αλλά για το πιο υψηλό σημείο του κόλπου. Τώρα, μάλιστα. Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα μάτσο νεύρα, που βρίσκονται πίσω από τον αυχένα, στα οποία για να φτάσεις πρέπει η μήτρα να έχει διεγερθεί. Νόμιζες ότι είναι εύκολο επειδή ξέρεις που είναι ε;



Πακέτο φίλε μου. Η σύντροφός σου πρέπει να είναι το κορίτσι- λάστιχο και να έχει κάνει τουλάχιστον μία δεκαετία στα Μπολσόι και εσύ το αγόρι με τη φήμη του «μεγάλου», καθώς εκείνη θα πρέπει να βολευτεί με κάποιο τρόπο στη στάση πεταλούδα (τα πόδια πίσω από τα αυτιά) και παράλληλα να σε τραβάει όλο και πιο πολύ μέσα της. Δύσκολη η καλογερική.



Αν τα καταφέρετε (καταρχήν μπράβο σας), θα βρεθείτε μπροστά στην απόλυτη απόλαυση. Για εκείνη: «Η διείσδυση ερεθίζει το νωτιαίο μυελό της σε ένα διαφορετικό νεύρο από το σημείο G και την κλειτορίδα», αναφέρει η Barbara Keesling από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και συγγραφέας του «Super Sexual Orgasm».



«Αυτό ονομάζεται ‘’sex της πρίζας’’ καθώς έχεις ασυνήθιστα αισθήματα. Παράλληλα σε κάνει να νιώθεις αδυναμία στο γόνατα, όταν μετά το τέλος προσπαθείς να σηκωθείς.»



Καλά, πήγαινε καλύτερα να ψάξεις για το σημείο G. Αφού το βρήκε ο Grafenberg, κάποια στιγμή, θα το βρεις κι εσύ.
                             Τα αλατισμένα τρόφιμα προκαλούν ασθένειες



Η υψηλή πίεση είναι ο μεγαλύτερος παράγων κινδύνου και ευθύνονται για πρόκληση εγκεφαλικών, καρδιακών επεισοδίων και παθήσεων των νεφρών, που οδηγούν σε θάνατο. Το αλάτι αποτελεί την σημαντικότερη παράμετρο που συνδέεται με την αύξηση της αρτηριακής πίεσης και ως εκ’ τούτου είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα που οδηγούν στην μείωση της κατανάλωσης του.

Όπως μας ενημερώνει το Ευρωπαϊκό κανάλι ειδήσεων Euronews (27 Μαΐου 2009), η παγκόσμια ένωση Υπέρτασης έκανε καμπάνια με αφορμή της παγκόσμια ημέρα της υπέρτασης.



Σε πάρα πολλές χώρες η μέση ημερήσια λήψη αλατιού είναι 12 γραμμάρια. Η δόση αυτή είναι διπλάσια από την συνιστώμενη ημερήσια λήψη αλατιού, από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Τα (Junk food) περιλαμβάνουν μεγάλες ποσότητες αλατιού και σύμφωνα με τους επιστήμονες η μείωση της δόσης αυτής στο μισό θα μπορούσε να σώσει από τον θάνατο περίπου 2,5 εκατομμύρια ανθρώπους.

 Είναι λογικό λοιπόν να αποτελεί, η μείωση της ημερήσιας λήψης αλατιού, ζωτική αναγκαιότητα και είναι απαραίτητο να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τις διατροφικές μας συνήθειες. Η αλλαγή αυτή (μείωση της λήψης αλατιού) σε συνδυασμό με την άσκηση και την μείωση του σωματικού βάρους θα μπορούσε να συμβάλλει αποφασιστικά στην μείωση πολλών ασθενειών, όπως είναι τα εγκεφαλικά, τα καρδιακά επεισόδια, ο καρκίνος και άλλες σοβαρές παθήσεις.



Εμείς θα θέλαμε για άλλη μια φορά να υπενθυμίσουμε ότι η γνώση του οργανισμού μας, της λειτουργίας του και των φυσιολογικών περιορισμών, καθώς και ο σεβασμός τους είναι απαραίτητοι για την διατήρηση της υγείας
                                        Οι σφήκες ανακάλυψαν πρώτες την πενικιλίνη.

Οι σφήκες έμαθαν πώς να χρησιμοποιούν εξεζητημένα αντιβιοτικά εκατομμύρια χρόνια πριν την ανακάλυψη της πενικιλίνης, σύμφωνα με μία νέα έρευνα.



Οι σφήκες του είδους Philanthus, εκμεταλλεύονται τα ωφέλιμα βακτήρια για να παρασκευάσουν ένα κοκτέιλ φαρμάκων, που προστατεύει τις προνύμφες τους από τις μολύνσεις.

Οι επιστήμονες, που έκαναν την ανακάλυψη, πιστεύουν πως θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων παραγόντων για την καταπολέμηση των ανθρώπινων «υπερμικροβίων».





Η εποχή των αντιβιοτικών ξεκίνησε το 1928, όταν ο Αλέξανδρος Φλέμινγκ ανακάλυψε πώς η πενικιλίνη, που παράγεται από τον πράσινο μύκητα, σκοτώνει τα βακτήρια. Πολύ καιρό, όμως, πριν, οι σφήκες Philanthus επικάλυπταν τα κουκούλια τους με αντιβιοτικά για να εξοντώσουν τα βλαβερά μικρόβια.



Τα έντομα, όχι μόνο εξέλιξαν μία μέθοδο παραγωγής αντιβιοτικών, αλλά τα χρησιμοποιούσαν και με άκρως αποτελεσματικό τρόπο, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες στο επιστημονικό περιοδικό Nature Chemical Biology.



Οι σφήκες συνδυάζουν διάφορα φάρμακα, που συνεργάζονται και καταστρέφουν πολλούς διαφορετικούς οργανισμούς.



Οι Γερμανοί επιστήμονες βρήκαν πως οι σφήκες συνεργάζονται με έναν τύπο βακτηρίων, τα λεγόμενα Streptomyces, σε μία συμβιωτική σχέση από την οποία επωφελούνται και τα δύο είδη.



Σε αντάλλαγμα για το «σπίτι» που τους παρείχαν, τα μικρόβια παρήγαγαν ένα κοκτέιλ από εννιά διαφορετικά αποτελεσματικά αντιβιοτικά κατά μίας ευρείας γκάμας βλαβερών βακτηρίων και μυκήτων.

Οι μύκητες εισβολείς και τα βλαβερά βακτήρια αποτελούν τεράστια απειλή για τις προνύμφες της σφήκας. Οι συνθήκες στη ζεστή και υγρή φωλιά της σφήκας, που περιέχει μεγάλες ποσότητες οργανικών υλικών υπό τη μορφή τροφής, ευνοούν την εμφάνιση μολύνσεων.

Τα Streptomyces μπορούν να κρατήσουν μακριά αυτά τα δυνητικά επικίνδυνα παθογόνα.



Οι θηλυκές σφήκες καλλιεργούν τα χρήσιμα μικρόβια σε συγκεκριμένους αδενοειδείς υποδοχείς των κεραιών τους και τα τοποθετούν στην οροφή των κελιών των ωαρίων τους. Οι προνύμφες, που αναπτύσσονται μέσα στα κελιά, παίρνουν στη συνέχεια τα βακτήρια και τα μεταφέρουν στις εξωτερικές επιφάνειες του κουκουλιού τους.



Εργαστηριακές εξετάσεις έδειξαν πως οι σφήκες χρησιμοποιούν μία προηγμένη μορφή «συνδυασμένων φαρμάκων», χρησιμοποιώντας εννέα ποικιλίες αντιβιοτικών.



Ο Johannes Kroiss, από το Ινστιτούτο Χημικής Οικολογίας Max Planck, στη Τζένα, αναφέρει: «Μία συνδυαστική θεραπεία με Streptochlorin και οχτώ διαφορετικά Piericidines, που καταφέραμε να απομονώσουμε από το κουκούλι, θα βοηθήσει να αποφύγουμε ένα πολύ μεγάλο φάσμα μικρο-οργανισμών. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με μία μόνο ουσία, πράγμα που σημαίνει πως εκατομμύρια χρόνια πριν, οι σφήκες και οι συμβίοι τους είχαν ήδη αναπτύξει μία στρατηγική που είναι γνωστή σήμερα στην ανθρώπινη ιατρική ως συνδυαστική προφύλαξη.»



Η μέθοδος εκμεταλλεύεται τη «συμπληρωματική ή συνεργαστική δράση» δύο ή περισσοτέρων φαρμάκων, και είναι γνωστό ότι βοηθάει στην πρόληψη της ανάπτυξης ανθεκτικών υπερμικροβίων.



Ο Martin Kaltenpoth, επικεφαλής μίας ερευνητικής ομάδας του Max Planck πάνω στη «συμβίωση εντόμων-βακτηρίων», δήλωσε: «Υποθέτουμε πως η προστατευτική συμβίωση, όπως αυτή μεταξύ των σφηκών και των βακτηρίων Streptomyces, είναι πολύ πιο συνήθης στο ζωικό βασίλειο απ' ότι νομίζαμε μέχρι σήμερα. Μία ανάλυση των ουσιών αυτών δεν βοηθά μόνο στην κατανόηση της εξέλιξης μίας τέτοιας συμβίωσης αλλά μπορεί να οδηγήσει και στην ανακάλυψη ενδιαφερόντων νέων φαρμάκων για την ανθρώπινη ιατρική.»
                                         Έτσι έγινε η πατάτα τηγανητή......




......πριν από 156 χρόνια γιόρτασε τα πρώτα της γενέθλια η τηγανητή πατάτα.

Εάν ο Αμερικανός μάγειρας, ο Τζορτζ Κράμ, στο Σαρατόγκα Σπρίνγκς της Νέας Υόρκης, στις 24 Αυγούστου το 1853 δεν εκνευριζόταν από ένα πελάτη, ποιος ξέρει ποια θα ήταν τελικά η ιστορία της τηγανητής πατάτας;



Εκείνη τη χρονιά ο μάγειρας άλλαξε τον τρόπο μαγειρέματος της πατάτας με μια ασήμαντη αφορμή: αγανακτισμένος από τα παράπονα ενός πελάτη, αποφασίζει, λοιπόν, να του σερβίρει πατάτες τόσο λεπτοκομμένες που να δυσκολευτεί να τις πιάσει με το πιρούνι του. Αυτές οι λεπτοκομμένες τηγανητές πατάτες θα αποδειχθούν τεράστια επιτυχία ανά το παγκόσμιο.



Εκτός από τη μοναδική τους γεύση, οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως και η ιδιαίτερη μυρωδιά τους είναι καθοριστικός παράγοντας που εξηγεί αυτή την αδυναμία. Και αν αναρωτιέστε πού οφείλεται η ακαταμάχητη μυρωδιά, οι ερευνητές έχουν την απάντηση.



Αφού ανέλυσαν τις μυρωδιές που διακρίνει η ανθρώπινη μύτη όταν μυρίζει την τηγανητή πατάτα, ανακάλυψαν τρεις ευδιάκριτες μυρωδιές: άρωμα καραμέλας, κρεμμυδιού και σιδερώστρας! Αν βέβαια διπλοτηγανιστεί, η μυρωδιά της γίνεται ακόμα πιο σύνθετη: πικρό κακάο, καραμέλα, τυρί, κρεμμύδι και… λουλούδια! Οι ειδικοί τονίζουν πως τα διαφορετικά αρώματα έχουν άμεση σχέση με την τεχνική του μαγειρέματος, το λάδι και φυσικά την ποικιλία της πατάτας.



Τρώτε άφοβα τηγανισμένες σε ελαιόλαδο Το viva έκανε ένα πείραμα συγκρίνοντας τις σπιτικές πατάτες τηγανισμένες σε ελαιόλαδο από τη μια μεριά και πατάτες εστιατορίου από την άλλη, τηγανισμένες σε σπορέλαια, που είναι απίθανο να αλλάζονται μετά το πρώτο τηγάνισμα. H σύγκριση έγινε στο εργαστήριο Xημείας – Φυσικοχημείας – Bιοχημείας στο Xαροκόπειο Πανεπιστήμιο. O λέκτορας του εργαστηρίου, δρ Γεώργιος Mπόσκου, αποκάλυψε ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία για τα έλαια τηγανίσματος.



Η «χημεία» του τηγανίσματος – Oι χημικές αλλαγές που υφίστανται όλα τα λάδια κατά το τηγάνισμα έχουν ως αποτέλεσμα το σχηματισμό ανεπιθύμητων παραπροϊόντων, ορισμένα από τα οποία έχουν τοξική και καρκινογόνο δράση (όπως τα ολικά πολικά συστατικά -TPM- και τα πολυμερισμένα τριγλυκερίδια – PTG). – Σε πολλές χώρες έχουν θεσπιστεί για τα εστιατόρια όρια αντικατάστασης του ελαίου, όταν τα επικίνδυνα παραπροϊόντα του τηγανίσματος ξεπερνούν ορισμένα επίπεδα.



Σε έρευνα του Xαροκοπείου διαπιστώθηκε, ωστόσο, ότι σε ένα στα πέντε εστιατόρια της Αττικής χρησιμοποιούνται λάδια τηγανίσματος κοντά σε αυτά τα όρια. – H χαρακτηριστική μυρωδιά της «τηγανίλας» οφείλεται στο επικίνδυνο παραπροϊόν του τηγανίσματος trans-trans-2,4-δεκαδιενάλη. Στη συστηματική εισπνοή αυτής της ουσίας οφείλεται ο καρκίνος των μαγείρων στα κινεζικά εστιατόρια, όπου σερβίρονται πολλά τηγανητά πιάτα.



Σε προγενέστερη έρευνα του Xαροκοπείου διαπιστώθηκε ότι αυτό το παραπροϊόν παράγεται κυρίως όταν τηγανίζονται πατάτες σε ηλιέλαιο στα εστιατόρια και λιγότερο όταν τηγανίζουμε πατάτες σε ελαιόλαδο στο σπίτι. Σπιτικές τηγανητές πατάτες σε ελαιόλαδο – Mετά την πρώτη τηγανιά, το ελαιόλαδο δεν οξειδώθηκε, δηλαδή δεν παράχθηκαν ανεπιθύμητα παραπροϊόντα. – Αυτό οφείλεται στο ότι το ελαιόλαδο αποτελείται κυρίως από μονοακόρεστα τριγλυκερίδια, που αντέχουν σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες τηγανίσματος (180° C – φτάνουμε τη θερμοκρασία αυτή όταν το λάδι αρχίζει να καπνίζει). Επιπλέον, το ελαιόλαδο περιέχει φυσικά αντιοξειδωτικά.



Δυστυχώς, όμως, τα αντιοξειδωτικά αυτά καταστρέφονται σε σημαντικό βαθμό κατά το τηγάνισμα. Εστιατορίου τηγανητές πατάτες σε σπορέλαια – Tο λάδι οξειδώθηκε στο πρώτο τηγάνισμα και έπρεπε να αλλαχθεί. – Αυτό οφείλεται στο ότι τα σπορέλαια είναι πλούσια σε πολυακόρεστα τριγλυκερίδια, που σε θερμοκρασία τηγανίσματος άνω των 160°C οξειδώνονται εύκολα, παράγοντας ανεπιθύμητες χημικές ενώσεις, όπως trans λιπαρούς εστέρες, trans-trans-2,4-δεκαδιενάλη, ακρυλαμίδια κλπ.



Στη θερμοκρασία αυτή μαγειρεύουν συνήθως στα εστιατόρια. O «νικητής» της σύγκρισης Mε διαφορά, οι σπιτικές πατάτες τηγανισμένες σε ελαιόλαδο! Μάλιστα, το λάδι της ελιάς -εφόσον είναι έξτρα παρθένο- μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τηγάνισμα διάρκειας 30 λεπτών – δηλαδή τρεις τηγανιές πατάτες. Mετά, όμως, οξειδώνεται και πρέπει να αντικατασταθεί. Σε κάθε περίπτωση, μην κρατάτε το χρησιμοποιημένο λάδι, γιατί εξακολουθεί να οξειδώνεται. Για τον ίδιο λόγο, μη συμπληρώνετε φρέσκο λάδι στο ήδη χρησιμοποιημένο. Καλύτερα να το αντικαταστήσετε εξ ολοκλήρου.



Συμπέρασμα «Στην κουζίνα σας πετάξτε όλα τα άλλα λάδια και κρατήστε μόνο το ελαιόλαδο», «αν και το καλύτερο είναι να αποφεύγετε τα τηγανητά», συμβουλεύει ο κ. Mπόσκου. Ωστόσο, στο σπίτι προτιμήστε το παραδοσιακό τηγάνισμα φρέσκιας πατάτας με ελαιόλαδο. Είναι η μόνη περίπτωση που οι πατάτες μπορεί να διατηρήσουν τη διατροφική τους αξία. Στις ταβέρνες, καλύτερα να μην παραγγείλετε». Τηγανητές πατάτες στο φούρνο Κόβετε τις πατάτες σε μέγεθος πατατών τηγανητών.



Τις βάζετε σ’ ένα μπολ που να τις χωράει και να μπορείτε να τις ανακατέψετε κιόλας. Βάζετε δύο κουταλιές λάδι για 45-50 πατάτες (στο μέγεθος των πατατών τηγανητών). Ρίχνετε ρίγανη και αλάτι κατά προσέγγιση και ανάλογα με τα γούστα σας. Αν τις θέλετε αλμυρές ρίχνετε πολύ αλάτι. Αν τις θέλετε πολύ ριγανισμένες, ρίχνετε πολύ ρίγανη. Και τα ανάποδα. Ανακατεύετε πολύ (περίπου 40 ανακατέματα). Στρώνετε λαδόκολλα σε ταψί στο φούρνο σας, που να χωράει όλες τις πατάτες και λίγο παραπάνω. Ψήνετε για 30 λεπτά στον αέρα (όχι στο γκριλ! οι αντιστάσεις αποκλείονται επίσης). Μετά έχετε τις πιο νόστιμες τηγανητές πατάτες που μπορείτε να φανταστείτε.



Αλλη άποψη:



Είναι… Γαλλίδες ή κατάγονται από γαλλόφωνες περιοχές της Ευρώπης, όπως το Βέλγιο, και ο κόσμος τις θέλει πολύ γιατί είναι δημοφιλέστατες. Τις βλέπουν και… τους τρέχουν τα σάλια. Είχε ήδη γράψει για αυτές από το 1801 ακόμη και ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τόμας Τζέφερσον, που τις γνώρισε από έναν Γάλλο, τον μάγειρό του, και φυσικά καταγοητεύθηκε. Συνήθως τις βρίσκεις να… κολυμπούν μέσα σε καυτό λάδι αλλά όλο και περισσότεροι πιστεύουν ότι έχουν καταντήσει επικίνδυνες



Μπορείς να καταλάβεις ότι κάποιος είναι μετριόφρων αν στη σχετική ερώτησή σου απαντήσει ότι δεν είναι σίγουρος πως ξέρει να τηγανίζει και τόσο καλά πατάτες. Μπορείς να καταλάβεις ότι κάποιος ακολουθεί τα διδάγματα της μοριακής γαστρονομίας, αν σου αναφέρει ότι για να φτιάξει καλές τηγανητές πατάτες χρειάζεται αντλία κενού και θερμόμετρο ακριβείας! Η καλά τηγανισμένη πατάτα πάντως έχει χορτάσει ανθρώπους αλλά έχει βοηθήσει στο να στηθούν και τεράστιες επιχειρήσεις, κάνοντας κάποιους άλλους πολύ πλούσιους.



Ο «βασιλιάς της πατάτας» λεγόταν Φριτς και πουλούσε στο Βέλγιο, στα διάφορα πανηγύρια, τηγανητές πατάτες σχεδόν πριν από 150 χρόνια. Η πιο μεγάλη στιγμή στην ιστορία του εδέσματος αυτού ήταν το 1954. Ο Ρέι Κροκ, ένας εφευρέτης και πλανόδιος πωλητής μηχανημάτων ανάμειξης, είχε πληροφορηθεί για ένα καταπληκτικό μαγαζί που χρησιμοποιούσε τα μηχανήματά του στην Καλιφόρνια. Το επισκέφθηκε, εντυπωσιάστηκε από την τάξη που επικρατούσε εκεί και κυρίως από τις τηγανητές πατάτες του. Ζήτησε να αγοράσει τα δικαιώματα για να παρασκευάζει και εκείνος τα ίδια, από τους ιδιοκτήτες, τα αδέλφια Μακ και Ντικ Μακ Ντόναλντ.



Ο Ρέι Κροκ πίστευε ότι «το τηγάνισμα της πατάτας θα έπρεπε να αποτελεί τελετή που θα ακολουθείται με θρησκευτική ευλάβεια». Οι άνθρωποί του βγήκαν με υγρόμετρα στα χωράφια για να είναι βέβαιοι ότι οι πατάτες των παραγωγών θα διαθέτουν 20%-23% στερεά συστατικά. Επίσης από τότε γνώριζαν ότι οι μόλις συλλεγμένες πατάτες είναι πλούσιες σε σάκχαρο. Αν λοιπόν τις τεμαχίσεις και τις καταψύξεις, τα σάκχαρα θα δώσουν στο τηγάνισμα ένα καραμελένιο, καθόλου ευχάριστο χρώμα, πολύ προτού προλάβει να ψηθεί καλά το εσωτερικό της. Πρέπει λοιπόν η πατάτα να διατηρηθεί πρώτα σε σκοτεινό, κάπως θερμό, μέρος, αρκετές εβδομάδες, ώστε τα σάκχαρα να μετατραπούν σε άμυλο.

Εκείνη την εποχή ο Κροκ τις αποθήκευε στο υπόγειο του εστιατορίου του κάτω από έναν τεράστιο ανεμιστήρα που λειτουργούσε αδιάκοπα. Η αυτοματοποίηση της διαδικασίας βελτιώθηκε ακόμη περισσότερο με τη βοήθεια του… πατατο-κομπιούτερ. Μιας φριτέζας, στην οποία έχει υπολογιστεί με ακρίβεια κατά πόσον μειώνεται η θερμοκρασία όταν βυθιστεί στο λάδι μια ορισμένη ποσότητα από κρύες πατάτες και πόσος χρόνος απαιτείται για να αυξηθεί εκ νέου κατά τρεις βαθμούς. Τότε, υποτίθεται, είναι κατάλληλα ψημένες.



Τα πατατο-βασανιστήρια



Οι πατάτες που δεν τυχαίνει να ζεματιστούν με συνοπτικές και απλές διαδικασίες σε σπιτικό τηγάνι «υφίστανται» μεγαλύτερα βασανιστήρια. Βράζονται για λίγο, μετά στεγνώνονται, βουτιούνται για 30 δευτερόλεπτα στο καυτό λάδι και μετά καταψύχονται. Οταν έλθει η ώρα τους, αποψύχονται, και αφού έχουν βουτηχτεί σε ένα αραιό σακχαρούχο διάλυμα για να πάρουν γλυκό καραμελέ χρώμα – σαν να βγήκαν από σολάριουμ -, περιχύνονται με κάποιο αραιό κουρκούτι για να προκαλούν ελκυστικό «τραγανό» θόρυβο στο μάσημα!

Υστερα αρκούν τρία λεπτά στη φριτέζα και… καλή μας όρεξη. Επιπλέον, λόγω της υποπίεσης στο εσωτερικό δημιουργούνται κάποιες ρωγμές από όπου μπορεί, όταν ακόμη υπάρχει ζεστό λάδι ολόγυρα, αυτό να εισχωρήσει στην πατάτα. Το πλύσιμό της, πριν από το τηγάνισμα, επιτρέπει να απομακρυνθεί το άμυλο από την αποφλοιωμένη επιφάνειά της ενώ το πολύ σύντομο βράσιμο στο νερό διευκολύνει τη δημιουργία ζελατινώδους στρώματος το οποίο δεν αφήνει το πολύ λάδι να εισχωρήσει. Ετσι φαίνεται ότι ανακύπτουν δύο ζητούμενα: να μην εισχωρήσει πολύ λάδι στο εσωτερικό και να μην παραμείνει πολύς ατμός μέσα, με αποτέλεσμα να μη γίνουν τελικά τραγανές οι πατάτες.



Οπως θεωρεί ο πρύτανης των μοριακών γαστρονόμων Ερβέ Τις, το πρόβλημα είναι ανάλογο με τον ατμό που παραμένει μέσα σε ένα ψητό γουρουνόπουλο (για εμάς ίδιο big problem και για το πασχαλινό αρνάκι) και δεν το αφήνει να διατηρηθεί τραγανό. Με τα κρεατικά όμως ο κ. Τις μιμήθηκε απλώς τον Μέγα Αλέξανδρο και τον γόρδιο αυτό δεσμό τον έλυσε με τη μαχαίρα του, αποκεφαλίζοντας το ψημένο ζώο προτού καν αποκαθηλωθεί από τη σούβλα του ώστε να βρουν διέξοδο οι ατμοί. Οι πατάτες δεν έχουν κεφάλι, έχουν όμως σώμα και οι μερακλήδες κατά τον κ. Τις πρέπει να τις τρυπούν μετά το τηγάνισμα με το πιρούνι τους μία προς μία. Οι ακόμη πιο τολμηροί μάλιστα προτρέπονται στη συνέχεια να κάνουν υποδόριες ενέσεις με κέτσαπ.



Η κορυφαία συνταγή



Ο γνωστός μας και από τα προηγούμενα Αγγλος Ιστον Μπλούμενταλ του «Fat Duck» κόβει τις πατάτες σε εντελώς όμοια, μακρόστενα, λεπτά, παραλληλεπίπεδα και τις ζεσταίνει σε νερό θερμοκρασίας περίπου 58-66 βαθμών Κελσίου. Ετσι μαλακώνουν όλοι οι κόκκοι του αμύλου. Μετά τις στεγνώνει σε κενό αέρος. Ακολουθεί ολόσωμη κατάδυση σε λάδι 140 βαθμών Κελσίου, ανάδυση, στέγνωμα και πάλι για λίγα λεπτά μέσα στο λάδι, του οποίου όμως η θερμοκρασία έχει αγγίξει πλέον τους 160-180 βαθμούς Κελσίου. Το βασικό λοιπόν μυστικό, που το ανακαλύπτεις (άθελά σου βέβαια στην περίπτωση αυτή) και όταν συμβεί διακοπή ρεύματος την ώρα του τηγανίσματος, είναι ότι για τις πιο ορεκτικές πατάτες χρειάζεται διπλό τηγάνισμα.



Δυστυχώς το κυνήγι της γεύσης έχει και τα θύματά του. Ετσι διαπιστώθηκε ότι με τις νόστιμες και διπλοτηγανισμένες πατάτες, εκτός από τον κίνδυνο του διαβήτη που εγκυμονούν, στις μεγάλες θερμοκρασίες δημιουργούνται από τα χρησιμοποιούμενα φυτικά έλαια trans πολυακόρεστο λίπος, φοβερά ανθυγιεινό όπως είναι ήδη γνωστό, και επίσης ακρυλαμίδιο.

 Μια ουσία καρκινογόνος και με κακή επίδραση στο γενετικό υλικό, που δεν επιτρέπεται να περιέχεται σε δόση μεγαλύτερη από ένα εκατομμυριοστό του γραμμαρίου σε ένα λίτρο νερού. Διαπιστώθηκε όμως ότι σε τροφές όπως οι πατάτες εξαιτίας της αντίδρασης μεταξύ ενός αμινοξέος της ασπαραγγκίνης και σακχάρων, όταν η θερμοκρασία περάσει τους 120 βαθμούς Κελσίου, παράγεται σε ποσότητες 20 ως και 70 φορές μεγαλύτερες από την επιτρεπομένη. Δυστυχώς.

Κάποιος που θα θυμόταν το αιώνιο πρόβλημα των φιλολόγων θα μας έλεγε ότι στην περίπτωση της τηγανητής πατάτας έχουμε πλήρη υποταγή του περιεχομένου στη μορφή (και στη γεύση) εις βάρος της υγείας μας. Μια πατάτα, αλλά ποια πατάτα λοιπόν είναι αυτή που δημιούργησε τελικά ο δαιμόνιος Ρέι Κροκ;



Διά ταύτα



Στο Internet θεωρήθηκε η παρακάτω ως η πιο καλή συνταγή: καθαρίζουμε και κόβουμε σε ομοιόμορφα κομμάτια. Τα τοποθετούμε σε κρύο νερό για 30 λεπτά. Τις στραγγίζουμε πολύ προσεκτικά. Οι σταγόνες νερού που τυχόν θα μείνουν θα πεταχτούν όταν τις βυθίσουμε στο καυτό λάδι. Βουτάμε πρώτα το ίδιο το μεταλλικό καλάθι στο καυτό λάδι για να μην κολλήσουν οι πατάτες επάνω του και μετά προσθέτουμε τα κομμάτια σε λάδι 160 βαθμών, αφήνοντάς τα για τρία λεπτά. Τα βγάζουμε, τα στραγγίζουμε, ανεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 190, το πολύ, βαθμούς, και ξαναψήνουμε για περίπου τέσσερα λεπτά.

Αφού μια πατάτα στο χωράφι περιέχει περίπου 80% νερό, στο μαγείρεμα πρέπει να αντικατασταθεί από κάτι άλλο και αυτό το κάτι άλλο είναι μια λιπαρή ουσία. Πρόκειται λοιπόν για κάτι πολύ κλασικό που παρουσιάζεται στη μαγειρική όλων των λαών: την προσθήκη λίπους στους υδατάνθρακες. Από τις βουτυρωμένες φέτες ψωμιού ως τη μακαρονάδα με τυρί είναι η ίδια… τεχνοτροπία.

Η χρήση της φριτέζας βελτίωσε σημαντικά την εμφάνιση της τηγανητής πατάτας σε σχέση με το τηγάνι. Με το ολοκληρωτικό βούτηγμα σε καυτό λάδι πάνω από τους 100 βαθμούς κάνει το νερό να μετατρέπεται σε ατμό και να βγαίνει ορμητικά προς τα έξω, δημιουργώντας υποπίεση στο εσωτερικό, διόγκωση των κόκκων του αμύλου αλλά και περιορίζοντας κάπως το λάδι να κατακλύσει το εσωτερικό. Ως το 1990 στα μεγάλα ταχυφαγεία χρησιμοποιούσαν ζωικό λίπος για τις τηγανητές πατάτες.

Οταν άρχισαν να φωνάζουν οι γιατροί, πέρασαν στις λιπαρές ουσίες φυτικής προελεύσεως αλλά για να γίνουν αυτές κατάλληλες έπρεπε να ακολουθηθεί μια διαδικασία που ονομάζεται υδρογόνωση και δίνει τα «trans ακόρεστα λίπη». Αυτά είναι χειρότερα και από τα ζωικά, καθιστούν αδύνατο τον οργανισμό στο να ρυθμίσει τη χοληστερίνη του και οδηγούν σε αυξημένο ποσοστό θανάτων.



Μια μερίδα τηγανητές πατάτες δίνει ενέργεια περίπου 150 θερμίδων. Οι 90 από αυτές οφείλονται στη λιπαρή ουσία όπου τηγανίστηκαν.
                                   Τι υπάρχει στο σύμπαν; Θα το δούμε ποτέ;




Σταμάτης Κριμιζής

Επίτιμος Διευθυντής Τμήματος Διαστημικής Φυσικής Πανεπιστημίου John Hopkins Εκπρόσωπος της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA)

«Αντικειμενικά δεν ξέρουμε τι υπάρχει όσον αφορά τη ζωή. Δεν έχουμε καμία αντικειμενική επιστημονική πληροφορία. Αλλά όταν στην ερώτησή σας λέτε “ποτέ”, το “ποτέ” είναι μία πολύ δύσκολη λέξη. Πρέπει να είμαστε αντικειμενικοί και να το βάλουμε σε ένα επιστημονικό πλαίσιο. Δηλαδή ας πούμε σε ποια απόσταση. Για παράδειγμα, σε μία απόσταση πενήντα έτη φωτός - τώρα μίαμιση ανθρώπινη ζωή, αυτή η απόσταση είναι 453.000.000 χλμ.

Θα σας δώσω και το παράδειγμα του Βόγιατζερ, το οποίο είναι τώρα στο διάστημα 31 χρόνια και έχει φτάσει στα 16,5 δισεκατομμύρια χλμ. Η απόσταση για τα 50 έτη φωτός είναι 470 τρισεκατομμύρια χλμ.. Το βόγιατζερ κινείται με μία ταχύτητα 17 χλμ το δευτερόλεπτο. Εάν πούμε λοιπόν ότι η ταχύτητα του βόγιατζερ ήτανε 200 φορές μεγαλύτερη δηλαδή γύρω στις 3.000 χλμ. το δευτερόλεπτο, αυτό είναι μόνο 1% της ταχύτητας του φωτός του φωτός που είναι 300.000 χλμ.το δευτερόλεπτο. Επομένως, για να φτάσει τα 50 έτη φωτός θα χρειαστούν 5.000 χρόνια! Όταν το σκεφτούμε αυτό, ως αποστολή ανθρώπινη, τότε είναι καταφανές ότι θα υπάρξει μεγάλη δυσκολία για να φτάσουμε ποτέ σε τέτοιες αποστάσεις. Με τη τεχνολογία που έχουμε τώρα, είναι απαγορευτικές οι αποστάσεις. Ποιος ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον? "



Αθηνά Κουστένη

Αστροφυσικός στο Αστεροσκοπείο των Παρισίων

Πρωταρχικός Επιστημονικός Σύμβουλος για την αποστολή της ESA στον Τιτάνα.

«Για μένα το σύμπαν αρχίζει ήδη από τη γειτονιά μας, δηλαδή από το ηλιακό μας σύστημα, στο οποίο υπάρχουν πολύ καταπληκτικά πράγματα που περιμένουν εξερεύνηση. Έχουμε ανακαλύψει τώρα τελευταία, πρόσφατα, χάριν στις διαστημικές αποστολές πολλά πράγματα στο Κρόνο, στο Δία και σε διάφορα άλλα μέρη. Αυτή την στιγμή πετάμε κοντά στον Άρη και στην Αφροδίτη αλλά υπάρχουν ακόμα εκπλήξεις που μας περιμένουν και σημαντικές ανακαλύψεις. Παραδείγματος χάριν, μετά την ανακάλυψη ατμόσφαιρας νερού γύρω από το δορυφόρο Εγκέλαδο, πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρχει όπως και στην Ευρώπη ωκεανός νερού κάτω από την επιφάνεια. Φτάνουμε δηλαδή στα πιο μακρινά σώματα, στα όρια του ηλιακού μας συστήματος και λέμε ότι μπορεί να υπάρχει δυνατότητα να εξελιχθεί η ζωή, να αναπτυχθεί, και σε αυτές τις κρύες επιφάνειες.Τώρα για πιο μακριά οι αστρονόμοι και γενικά οι επιστήμονες, δε νομίζουν ότι μπορούν να απαντήσουν σε αυτήν την ερώτηση.

Το τι υπάρχει ακριβώς εκεί έξω προς το παρόν είναι θέμα του τι πιστεύει ο καθένας μας. Το ότι ανακαλύψαμε όμως διακόσιους νέους εξω-πλανήτες - δηλαδή τους πλανήτες οι οποίοι είναι έξω από το ηλιακό μας σύστημα - τα τελευταία δέκα χρόνια, εμένα με κάνει να υποθέτω ότι η ζωή μπορεί να αναπτυχθεί και αλλού εκτός από τη Γη. Τώρα αν θα μπορέσουμε κάποτε να το συναντήσουμε, μου φαίνεται τρομερά δύσκολο. Το σύμπαν είναι τεράστιο, μιλάμε για τεράστιες αποστάσεις και για πολύ κενό. Οπότε για αυτό το πράγμα δεν ξέρω.»



Ξενοφών Μουσσάς

Διευθυντής Τμήματος Εργαστηρίου Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών Αναπληρωτής Καθηγητής Φυσικής Διαστήματος

«Το σύμπαν βέβαια είναι όλος ο κόσμος: άστρα, γαλαξίες, πλανήτες , περισσότερους από 300 έχουμε βρει μέχρι σήμερα να υπάρχουν έξω απ’ το ηλιακό μας σύστημα. Και με βεβαιότητα λέει η Επιστήμη πρέπει να υπάρχει και ζωή σε αυτούς τους πλανήτες, σε άλλα αστέρια, και ασφαλώς και σε άλλους γαλαξίες.»



Σταμάτης Αλαχιώτης

Καθηγητής Γενετικής Πανεπιστημίου Πατρών

«Όλοι θα περίμεναν να ακούσουν ότι υπάρχουν εξωγήινοι, υπάρχουν πολιτισμοί, υπάρχουν άλλοι κόσμοι κατοικημένοι κ.τ.λ.. Η απάντηση είναι ότι δε γνωρίζουμε! Και για να έχει η απάντησή μας επιστημονική βαρύτητα πρέπει να στηριχτούμε σε ορισμένα επιστημονικά στοιχεία, όπως π.χ. το φως που δημιουργεί το σύμπαν, αν είναι ένα σύμπαν, αν είναι πολλά σύμπαντα, αν υπάρχουν πλανήτες που να έχουν συνθήκες κατάλληλες για την ανάπτυξη της ζωής, αν υπάρχουν νοήμονα όντα, και όλα αυτά τα πράγματα που δε μπορούμε να τα προσεγγίσουμε επί του παρόντος επιστημονικά.

Όσον αφορά στο πώς προήλθε το σύμπαν, είναι γνωστό βεβαίως ότι επικρατούσα άποψη είναι η θεωρία της μεγάλης έκρηξης, που έγινε 13 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Το ηλιακό μας σύστημα είναι μέρος της όλης αυτής διεργασίας, έχει μια ηλικία πάνω από 4,65 δισεκατομμύρια χρόνια, έχει 8 πλανήτες (τώρα τελευταία προστέθηκε και ο Πλούτωνας και ένας άλλος ακόμ�� αβάπτιστος), και βεβαίως εκείνο που πρέπει να πούμε από την αρχή, είναι ότι η οργανική χημεία είναι η πιο κοινότοπη χημεία σε όλο το σύμπαν. Και αυτό λέει κάτι: ότι δηλαδή πιθανόν δεν είμαστε μόνοι.

Ένας αστρονόμος, ο Σάνλευ εκτιμά ότι υπάρχουν 100 εκατομμύρια πλανήτες, οι οποίοι έχουν τις ίδιες συνθήκες με τις συνθήκες της γης και επομένως εκεί θα μπορούσε να πει κανείς ότι υπάρχει ζωή. Το αν θα επικοινωνήσουμε ποτέ , αυτό είναι κάτι το οποίο είναι εντελώς άγνωστο. Προς το παρόν δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα.

Αλλά μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος πάντα ήθελε να δραπετεύσει από τη βαρύτητα της Γης. Ας θυμηθούμε τον ήρωα της μυθολογίας, τον Ίκαρο, που έκαψε τα φτερά του. Έτσι λοιπόν, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και συγκρατημένα αισιόδοξοι για το τι καλπάζει στη φαντασία μας.»



Ανδρέας Θεοφίλου

Πυρηνικός Φυσικός στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ»

«Πρώτα - πρώτα, πρέπει να μάθουμε τι είναι το σύμπαν, το οποίο συνεχώς το ανακαλύπτουμε. Ξέρουμε πρόσφατα ότι ανακαλύψανε κάτι που λέγεται σκοτεινές τρύπες, ακόμη πιο πρόσφατα έχει ανακαλυφθεί κάτι το οποίο λέγεται σκοτεινή ύλη. Δηλαδή είναι ύλη την οποία δεν μπορούμε να τη δούμε με το φως, τη βλέπουμε όμως με άλλους τρόπους. Επομένως, είμαστε ακόμη στο στάδιο που ανακαλύπτουμε το σύμπαν. Αυτή είναι η απάντηση μου: πρέπει πρώτα να μάθουμε καλύτερα το σύμπαν.»



Γιώργος Ροδάκης

Αναπληρωτής Καθηγητής Μοριακής και Εξελικτικής Βιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών.

«Δεν ξέρουμε τι υπάρχει έξω στο σύμπαν. Προσπαθούμε να συμπεράνουμε τι μπορεί να υπάρχει παίρνοντας τη γνώση από το πώς έχει δημιουργηθεί η ζωή εδώ στη Γη. Και απλά προσπαθούμε να μεταφέρουμε κάποια από αυτή τη γνώση για να κάνουμε μία περιγραφή,

ωστόσο δεν νομίζω ότι θα είμαστε ποτέ σε θέση να κάνουμε μια πρόγνωση του τι θα μπορούσε να υπάρχει εκεί έξω.»



Διονύσης Σιμόπουλος

Διευθυντής «ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ»

«Το σύμπαν είναι γεμάτο από γαλαξίες, άστρα, πλανήτες και ίσως από πολλά άλλα ακόμη. Μιλάμε για 120 δισεκατομμύρια γαλαξίες στους οποίους υπάρχουνε 100.000 άστρα και φυσικά μιλάμε για τρισεκατομμύρια πλανητών. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι το αν θα μπορέσει ο άνθρωπος κάποια στιγμή στο μέλλον να ταξιδέψει προς αυτά, είναι ένα ερώτημα μάλλον επιστημονικής φαντασίας.»



Σταύρος Παπαμαρινόπουλος

Καθηγητής Γεωφυσικής Πανεπιστημίου Πατρών

«Καταρχήν υπάρχει το πρόγραμμα των επιστημόνων για να μάθουν τι υπάρχει εκεί στο σύμπαν, μέσα στο οποίο εντάσσονται οι πλανήτες και οι δορυφόροι. Και βεβαίως γνωρίζουμε ότι πήγαν στο φεγγάρι και αργότερα θα πάνε και στον Άρη. Όπου είναι δυνατόν. Επίσης μελετώνται εξ αποστάσεως, ατμόσφαιρες πλανητών που ανήκουν σε άλλα ηλιακά συστήματα, όπου αυτά θα τα μάθουμε αργότερα. Όλα είναι υπο έρευνα.»



Παναγιώτα Πρέκα

Επίκ. Καθηγήτρια Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών

«Να μια καλή ερώτηση: πραγματικά η απάντηση είναι ότι δεν ξέρουμε τι υπάρχει εκεί έξω στο σύμπαν. Ξέρουμε λίγα πράγματα για το τι υπάρχει μέσα στο ηλιακό μας σύστημα. Πιο έξω από εκεί δεν έχει βγει διαστημόπλοιο. Τα δυο διαστημόπλοια που πήγαν πιο μακριά, το Απόλλων 2 και το Απόλλων 11, βγήκαν από την ηλιόσφαιρα. Συνεπώς, δεν ξέρουμε τι υπάρχει παρά έξω. Προσπαθούμε με τηλεσκόπεια, με φασματοσκοπεία να το καταλάβουμε, να το αντιληφθούμε και οι προσπάθειες συνεχίζονται.»



Νίκος Κατσαρός

Χημικός στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ»

«Εκείνο που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα ότι υπάρχει, είναι ένα σύμπαν το οποίο περιέχει περίπου 8 δισεκατομμύρια γαλαξίες, και ο κάθε ένας από τους γαλαξίες αυτούς περιέχει περίπου 100 δισεκατομμύρια αστέρια, και βέβαια πολλά από αυτά έχουν και πλανήτες γύρω τους. Αυτό το σύμπαν το οποίο γνωρίζουμε μέχρι σήμερα είναι είτε με τα διάφορα τηλεσκόπια με τα οποία κάνουμε παρατηρήσεις είτε με διάφορους άλλους τρόπους όπως με φωτογραφίες.

Όμως, εκτός από αυτό το σύμπαν που το αποκαλώ το γνωστό μας σύμπαν, ενδεχόμενα να υπάρχουν και άλλα σύμπαντα τα οποία να αποτελούνται από ενέργεια και ύλη διαφορετική από αυτήν του γνωστού μας σύμπαντος. Μπορεί να αποτελούνται από αντιύλη ή από εντελώς διαφορετικές μορφές ύλης και ενέργειας και να είναι πολύ περισσότερα του ενός. Αυτά ίσως να μην μπορέσουμε ποτέ να τα γνωρίσουμε διότι ενδεχόμενα να απομακρύνονται από το δικό μας σύμπαν, να βρίσκονται σε μία σύγκρουση και να εξαφανίζονται από το δικό μας σύμπαν.»



Χρίστος Γούδης

Διευθυντής Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής, Καθηγητής στον Τομέα Θεωρητικής και Μαθηματικής Φυσικής, Αστρονομίας και Αστροφυσικής, Πανεπιστήμιο Πατρών

«Το σύμπαν είναι μία λέξη κουβέρτα. Καλύπτει την γνωστή μας άγνοια, γιατί υπάρχει άγνοια πέραν της γνώσης μας. Το σύμπαν διαστέλλεται ιστορικά και φυσικά. Δηλαδή ξεκινάμε με επίκεντρο τη Γη – αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι η Γη το κέντρο του σύμπαντος. Όλα έχουν δημιουργηθεί για να κοσμούν – εξ΄ ου και ο κόσμος.

Υπάρχει ο Ήλιος – και στη συνέχεια αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι ο Ήλιος αλλά πολλοί ήλιοι. Δισεκατομμύρια ήλιοι απαρτίζουν ένα σύστημα που είναι ο γαλαξίας μας – και σήμερα αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια γαλαξίες.

Μιλάμε για την ιστορική διαστολή του και συγχρόνως για τη φυσική διαστολή του, όπου το σύμπαν φανταστείτε το όπως ένα σταφιδόψωμο: μια ζύμη όπου έχει μέσα του σταφίδες και το οποίο φουσκώνει, διαστέλλεται. Τις σταφίδες σε αυτή την περίπτωση αποτελούν τα σμήνη των γαλαξιών. Είναι μια εικόνα για την οποία δεν γνωρίζουμε αν είναι αυτό το οποίο λέμε σύμπαν. Δεν γνωρίζουμε τι υπάρχει μετά από εκεί. Ενδεχομένως να μιλάμε για μια πολύ τοπική περιοχή.

Όπως και να ΄χει το πράγμα, γύρω στα δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων ήλιων υπάρχουν δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων πλανήτες. Και αυτή είναι η εικόνα την οποία έχουμε. Στο ερώτημά σας «πού θα πάμε», η απάντηση είναι ναπολεόντεια: παντού και πουθενά.».



Μιχάλης Τσαμπαρλής

Επικ. Καθηγητής Τμήματος Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών

«Είμαστε μέρη του σύμπαντος. Δεν μπορούμε να βγούμε από αυτό. Φανταστείτε ότι είμαστε σε ένα κουτί, και είμαστε μέσα στο κουτί, έτσι; Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι συμβαίνει έξω από το κουτί. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και με το σύμπαν. Είμαστε μέσα στο σύμπαν, ζούμε σε αυτό. Και εκείνο βασικά που δεν ξέρουμε είναι και τη λέξη σύμπαν. Φανταστείτε ότι έχετε πάλι ένα μόριο μέσα σε ένα κουτί και θέλετε να πείτε στο μόριο να μιλήσει για το κουτί. Δεν γίνεται. Αυτό για το οποίο μπορεί να μιλήσει είναι για τη γειτονιά του με τα άλλα μόρια. Αυτό συμβαίνει και με εμάς. "

Είμαστε στη Γη. Στη Γη βλέπουμε γύρω μας μέχρι πόσο; Άμεσα βλέπουμε πολύ λίγο. Τι αποστάσεις; Μηδέν. Το πολύ – πολύ πήγαμε στη Σελήνη. Αυτό είναι σωστό. Πόση απόσταση είναι; Πολύ ασήμαντη. Τώρα, όταν μιλάμε για αποστάσεις που βλέπουμε σημαίνει ότι είναι πολύ – πολύ κοντά. Ας πάμε τώρα να δούμε ένα αστρονομικό φαινόμενο κάπου πολύ μακριά, 10.000 έτη φωτός. Εκεί δεν βλέπουμε τίποτα. Εκεί έχουμε μια εικόνα μόνο. Μια εικόνα που έρχεται οπτικά σε εμάς και η πληροφορία που παίρνουμε για το γεγονός εκεί είναι ασήμαντη. Άρα, την πληροφορία αυτή την ερμηνεύουμε. Και πώς την ερμηνεύουμε; Σύμφωνα με τις εμπειρίες μας. Επομένως, αυτό που λέμε εμείς ότι “στον τάδε γαλαξία υπάρχει αυτό”, αυτό είναι σύμφωνα με τα δεδομένα τα δικά μας.

Καταρχήν, δεν υπάρχει σύμπαν. Δεν μπορούμε να το καταλάβουμε το σύμπαν.Είναι μια έννοια. Η έννοια του Θεού βασικά: "Πανταχού παρών και τα πάντα πληρών”. Η σημερινή έννοια που είναι περισσότερο υπαρξιακή και ανθρωποκεντρική σημαίνει ότι είμαστε εδώ, στη γειτονιά μας, και καταλαβαίνουμε τον κόσμο όπως είναι στη γειτονιά μας.»

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

                                      Το Πάσχα και οι κινητές εορτές.




Οι κινητές εορτές της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας βασίζονται στην ημερομηνία εορτασμού του ορθόδοξου Πάσχα το οποίο θεσπίστηκε από την Α΄Οικουμενική Σύνοδο, που συνεκλίθη στη Νίκαια της Βιθυνίας από τον Μέγα Κωνσταντίνο το 325 μ.Χ.

Με βάση τον "όρο της Νικαίας": "Το Πάσχα θα πρέπει να εορτάζεται την Κυριακή μετά τη πρώτη πανσέληνο της άνοιξης, και αν η πανσέληνος συμβεί Κυριακή τότε να εορτάζεται την επόμενη Κυριακή (για να μη συμπέσει με τον εορτασμό του εβραϊκού Πάσχα)".

Όπως άλλωστε αναφέρει στη διδακτορική διατριβή του ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος. "...αξιοσημείωτον τυγχάνει το γεγονός ότι η Α' Οικουμενική Σύνοδος, θελήσασα να ορίση την ημέραν εορτασμού του Πάσχα, δεν όρισε

μήνας και ημέρας του Ιουλιανού Ημερολογίου, αλλ έθετο ως σταθεράν βάσιν του υπολογισμού την εαρινήν ισημερίαν, δηλαδή, όρισε τα κατά τον εορτασμόν ουχί ημερομηνιακώς, αλλ αστρονομικώς, και τούτο διότι το κανονικώς ενδιαφέρον δεν είναι η ημερομηνία, αλλ ή ισημερία"

Η Ελληνική Ορθόδοξος Εκκλησία, παρ όλο που έχει αποδεχθεί από το 1924 το νέο Γρηγοριανού ημερολόγιο για τις ακίνητες εορτές, εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να χρησιμοποιεί το παλαιό Ιουλιανό ημερολόγιο και το σεληνιακό κύκλο του Μέτωνος (5ος αιώνας π.Χ), για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας του Πάσχα και των κινητών εορτών.

Η σημερινή, δηλαδή διαφορά του εορτασμού του Πάσχα από τις δυτικές και τις ανατολικές εκκλησίες βασίζεται αφ ενός μεν στο λάθος των 13 ημερών που έχει το Ιουλιανό ημερολόγιο και αφ ετέρου στον επίσης ελλιπή μετωνικό κύκλο που ανέρχεται σήμερα σε περίπου 5 ημέρες. Έτσι ώστε αν μεταξύ της 21ης Μαρτίου και της 3ης Απριλίου (δηλαδή της 21ης Μαρτίου στο Γρηγοριανό ημερολόγιο και της 21ης Μαρτίου στο Ιουλιανό) τύχει να συμβεί πανσέληνος, οι δυτικές εκκλησίες την αποδέχονται κανονικά ως την πρώτη εαρινή πανσέληνο του "όρου της Νίκαιας"

Η Ορθόδοξος Εκκλησία όμως δεν τη θεωρεί πρώτη εαρινή πανσέληνο, παρ όλο που στην πραγματικότητα είναι, και περιμένει την επόμενη πανσέληνο.

Αν πάλι δεν σημειωθεί πανσέληνος στην περίοδο των 13 αυτών ημερών, τότε συμβαίνουν τα εξής: είτε το Πάσχα των ορθοδόξων συμπίπτει με το Πάσχα των καθολικών, όπως έγινε για παράδειγμα τα έτη 1974 (14 Απριλίου), 1977 (10 Απριλίου), 1980 (6 Απριλίου) κλπ, είτε λόγω του λάθους των 5 ημερών του μετωνικού κύκλου, το ορθόδοξο Πάσχα γιορτάζεται μία εβδομάδα αργότερα από το Πάσχα των Δυτικών.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι δυτικό Πάσχα εορτάζεται μεταξύ 22ας Μαρτίου και 25ης Απριλίου, ενώ το ορθόδοξο Πάσχα εορτάζεται μεταξύ 4ης Απριλίου και 8ης Μαΐου .
                             Τουρκία και Αίγυπτος μας "τρώνε" τον τουρισμό




Σύμφωνα με την έρευνα, τα στοιχεία κρατήσεων των τουριστικών πακέτων από τη Γερμανία μέχρι τέλος Φεβρουαρίου δείχνουν πτώση για την Ελλάδα κατά 4,3%, ενώ αυξάνονται οι κρατήσεις για την Τουρκία κατά 11,7% και της Αιγύπτου κατά 13,7%.

Το μερίδιο της Ελλάδας των τουριστικών κρατήσεων, για το καλοκαίρι του 2010, για την περιοχή της Μεσογείου, περιορίζεται κατά 0,4 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τον αντίστοιχο περυσινό, ενώ της Τουρκίας αυξάνεται κατά 2,9 ποσοστιαίες μονάδες και της Αιγύπτου κατά 1,1 ποσοστιαία μονάδα.

Δεν χρειάζονται πολλά σχόλια και αναλύσεις.

Όσοι από εσάς έχουν επισκεφθεί την Τουρκία ή την Αίγυπτο γνωρίζουν καλά τους λόγους της τουριστικής ανάκαμψης των χωρών.

Εκεί οι τουρίστες νιώθουν αυτοκράτορες. Στην Ελλάδα τους αντιμετωπίζουμε σαν ηλίθιους πορτοφολάδες. Στην εποχή του Ιnternet και των forums, κανείς δεν θα δεχθεί να πληρώσει "greek salad" 15 ευρώ ούτε θα πάει στο ελληνικό νησί όπου "no public transport". Καλά να πάθουμε. Μόνο έτσι θα βάλουμε μυαλό...
                                  ΚΟΛΟΚΥΘΟΚΕΦΤΕΔΕΣ



ΥΛΙΚΑ



4 ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΡΙΜΜΕΝΑ

1 ΞΕΡΟ ΚΡΕΜΜΥΔΙ ΤΡΙΜΜΕΝΟ

2 -3 ΦΡΕΣΚΑ ΚΡΕΜΜΥΔΑΚΙΑ ΜΕ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΟΥ ΨΙΛΟΚΟΜΜΕΝΑ

ΑΝΗΘΟ – ΔΥΟΣΜΟ – ΜΑΪΝΤΑΝΟ ΨΙΛΟΚΟΜΜΕΝΑ

2 ΑYΓΑ ΧΤΥΠΗΜΕΝΑ

1 ΚΟΜΜΑΤΙ ΦΕΤΑ ΣΕ ΤΡΙΜΜΑ

ΑΛΑΤΙ – ΦΡΕΣΚΟΚΟΜΜΕΝΟ ΠΙΠΕΡΙ

ΑΛΕΥΡΙ ΠΟΥ ΦΟΥΣΚΩΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ







ΕΚΤΕΛΕΣΗ





ΤΡΙΒΟΥΜΕ ΤΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ ΣΤΟΝ ΤΡΙΦΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΣΟΥΡΩΤΗΡΙ,TA ΑΛΑΤΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΑ ΥΓΡΑ ΤΟΥΣ.

ΤΑ ΣΤΙΒΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ, ΤΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΣΕ MIA ΛΕΚΑΝΗ KAI ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΥΛΙΚΑ. ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΒΑΖΟΥΜΕ ΛΙΓΟ – ΛΙΓΟ ΤΟ ΑΛΕΥΡΙ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΠΑΡΕΙ ΜΟΡΦΗ ΧΥΛΟΥ.

ΤΡΙΒΟΥΜΕ ΠΙΠΕΡΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΛΑΤΙΖΟΥΜΕ ΑΝ ΠΡΩΤΑ ΔΕΝ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΙΓΜΑ.

ΖΕΣΤΑΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΣΤΟ ΤΗΓΑΝΙ ΚΑΙ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΛΟΚΥΘΟΚΕΦΤΕΔΕΣ.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΓΑΝΙΣΤΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΓΙΑ 2΄ ΛΕΠΤΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ.

ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ΣΕ ΑΠΟΡΡΟΦΗΤΙΚΟ ΧΑΡΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΡΑΓΓΙΞΟΥΝ.
                                          Ο έρωτας περνάει από τη μύτη




Αισθησιασμός, έλξη, διέγερση, σεξουαλικότητα… όλα περνάνε από τη μύτη, τουλάχιστον για το ωραίο φύλο. Σύμφωνα με μελέτη, για το 56% των γυναικών η έκβαση του πρώτου ραντεβού βασίζεται καθαρά στην όσφρηση. Οι ψυχολόγοι έχουν επιστημονική απάντηση και σε αυτό.



Εξηγούν, λοιπόν, ότι η όσφρηση είναι η αίσθηση που δρα περισσότερο σε βάθος στην ανθρώπινη ψυχή, επειδή έχει την ιδιότητα να διεγείρει την φαντασία, την επιθυμία και την ονειροπόληση παραπάνω από οποιαδήποτε άλλη αίσθηση. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό έχει διαπιστωθεί στο Ίντερνετ μια μανία με τα βιντεάκια σέξι γυναικών που γυρίζουν τις μεγαλουπόλεις του κόσμου και μυρίζουν τα ανυποψίαστα αρσενικά. Μάλιστα, στη Βρετανία η μόδα αυτή αναφέρεται ως «εφέ axe» από το ομώνυμο αποσμητικό, ενώ κάποιοι άλλοι το χαρακτηρίζουν ως μια νέα μορφή φετιχισμού των εφήβων.



Η συντριπτική πλειονότητα των 530 γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα, παραδέχτηκε ότι μια ωραία μυρωδιά μπορεί να λειτουργήσει πιο ισχυρά από ένα λάγνο βλέμμα, το οποίο αντίθετα κρίθηκε ακαταμάχητο από το 33% των γυναικών. Όπως εξήγησαν οι περισσότερες γυναίκες, μια ωραία μυρωδιά αποτελεί ένδειξη καθαριότητας, σφραγίδα καλής αισθητικής και δείγμα σεβασμού του άνδρα προς το σώμα του.
                           ΠΟΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΕ ΔΙΩΧΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ?


Από το Με Αγάπη για τις Ανθρώπινες Αξίες

.

Πριν ένα χρόνο περίπου πέρναγα από το κέντρο της Αθήνας ένα πρωινό μιας αργίας. Ανάμεσα σε μαύρους, πακιστανούς, σκυλιά, πρεζάκια που ξέρναγαν, μπότες αστυνομικών που πάταγαν, γυναίκες ελαφρών ηθών, ελληνίδες και ξένες ενωμένες που φώναζαν στους αστυνομικούς για να ελευθερώσουν τον νταβατζή τους. Είχα πολλά χρόνια να περάσω από εκεί και ομολογώ ότι δεν ήταν αυτό που περίμενα. Η εικόνα που μου έμεινε στο μυαλό αρχίζει σιγά-σιγα να ξεθωριάζει, αλλά μου έμεινε η μυρωδιά.

 Αυτή η άθλια ανάμιξη ιδρώτα, σάπιας αναπνοής, "αμαρτωλών" υγρών, εμετού και πόνου. Όλα εκεί είναι μοιρασμένα στα δυο. Οι «καταπιεσμένοι» και τα όργανα της τάξης. Ναι, κατάλαβα ότι εκεί δεν υπάρχει ρατσισμός, ότι εκεί όλοι είναι αδέρφια. Συμφιλιωμένοι μπρος σε θάνατο και «ζωή», παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Δεν ασχολήθηκαν με μένα ούτε για να μου ρίξουν μακάρι ένα βλέμμα. Ήμουν ξένο σώμα. Δεν είχα...



το θάρρος να φαντάζομαι τότε πως όλα μπορεί να τα αλλάξει η νύχτα, με τον γλυκό απατηλό μανδύα της που όλα τα σκεπάζει και τους δίνει άλλο χρώμα, αλλάζοντας τις ισορροπίες. Όταν τα βαποράκια και οι νταβαζτίδες πουλάνε ένα κομμάτι στιγμιαίας «ευτυχίας», μάλλον ανενόχλητοι. Δεν ήθελα να μου μείνει ούτε καν η ανάμνηση. Μέχρι προχθες την νύχτα. Όταν άκουσα ότι ένα παιδί πέθανε, σκεπάζοντας με αίμα και με κομμάτια του κορμιού του την ίδια του την μάνα.

Όταν η μικρή του αδελφή κινδυνεύει να χάσει την όραση της, με σοβαρά εγκαύματα σε όλο της το σώμα. Όταν μια οικογένεια κατατρεγμένων ψάχνοντας στα σκουπίδια για ζωή, βρήκε απλώς τον θάνατο. Ξένο σώμα και αυτοί στις ίδιες περιοχές. Δεν ξέρω ποιοι έβαλαν την βόμβα και γιατί, δεν ξέρω αν λυπούνται η αν το κοιτάζουν ψυχρά, λογαριάζοντας αυτές τις ψυχές σαν «παράπλευρες απώλειες». Ξέρω όμως ποιοι είναι αυτοί που χαίρονται.

Είναι όλοι αυτοί οι «περήφανοι Έλληνες» που μεταφέρουν την κληρονομία των μεγάλων προγόνων από τα πάτρια εδάφη στις ελβετικές τράπεζες. Αυτοί που πήγαν τις επιχειρήσεις τους σε άλλες χώρες για φτηνότερα χέρια εργασίας και μεγαλύτερο προσωπικό κέρδος. Αυτοί που δεν ήθελαν τους συμπατριώτες τους στις δουλειές, αλλά ξένους εργάτες, για τον ίδιο λόγο. Οι ίδιοι που λένε ότι εμείς δεν θέλουμε δουλειές και ας βλέπουν ότι πτυχιούχοι γλύφουν και ζητιανεύουν για μια δουλειά στην οικοδομή η στα σκουπίδια του κάθε δήμου.

Οι ίδιοι που μας τρομάζουν τώρα με συνθήματα τύπου ότι για όλα φταίνε οι άλλοι- που ήρθαν για μια καλύτερη ζωή σε μια καινούργια πατρίδα. Εκείνοι που φωνάζουν σε παρελάσεις συνθήματα που κάνουν τους ήρωες του έθνους να στριφογυρίζουν μες στο τάφο τους. Που μαθαίνουν στα παιδιά τους να χειροκροτούν τέτοια φαινόμενα, αντί να τα καταδικάζουν. Αυτοί που τα πήγαν όλα σε offshore εταιρίες για να ξεφύγουν της φορολογίας.

 Εκείνοι που δείχνουν την περίφημη ελληνική «φιλοξενία» μόνο όταν μπορούν να ΠΑΙΡΝΟΥΝ και όχι να δίνουν. Όλοι οι «καλοί χριστιανοί» που πάνε οικογενειακώς στην εκκλησία ειδικά στις προεκλογικές περιόδους και ειδικά πριν από τις εκλογές στην αυτοδιοίκηση. Αυτοί οι «καλοί Σαμαρείτες» που δίνουν ένα κομμάτι σαν δωρεά, για να τους συγχωρεθεί το αμάρτημα του «ου κλέψεις». Που φωτογραφίζονται την ημέρα στα ιδρύματα και το βράδυ αγοράζουν το βίντεο της κάθε Τζούλιας.

 Αυτοί οι μεγαλοδημοσιογράφοι που μας κάνουν «πολιτική εκπαίδευση» από τα παράθυρα των καναλιών, με απώτερο σκοπό το να περάσουν στις συνειδήσεις μας τι είναι «εφικτό» και τι όχι, συμφώνα με τις εντολές των αφεντικών τους. Αυτοί που σαν «μεγάλα κεφάλαια» της ΕΕ δεν αναγνωρίζουν τα σύνορα μας έμπρακτα σαν σύνορα της Ευρώπης. Οι ίδιοι που δεν ξέρουν τι σημαίνει η αλληλεγγύη με τον υπόλοιπο κόσμο. Που δεν καταλαβαίνουν ότι έχουμε μια γη για όλους κάτω από τα πόδια μας και ότι φροντίζοντας την δίκαια σημαίνει να προστατεύεις τους αδύναμους της γης πρώτα απ’όλα.

Ναι, τους ακούω και εγώ τόσα χρόνια με το ίδιο τροπάριο. Αυτό που σαν βάση έχει το «διαίρε και βασίλευε».

Σας κοιτάζω σήμερα λοιπόν, τώρα όταν αρχίζω και συνηθίζω την μυρωδιά του αίματος, και σας λέω: Ναι, ρε, το κατάλαβα, για όλα φταίνε οι ξένοι. Μόνο που πρέπει να καταλάβουμε που να τους ψάξουμε. Και σας λέω και εσάς στους άλλους, να μην ψάξετε να τους βρείτε στην λάθος μεριά. Γιατί όλοι μας, εμείς εδώ κάτω, πρέπει να μάθουμε να τους κοιτάζουμε κατάμουτρα και με θάρρος, όλους αυτούς τους αληθινούς «ξένους».

"Δε μ' ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η φυλή στην οποία γεννήθηκαν. Τους αντιμετωπίζω όλους μ' ένα κριτήριο: την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος."

Μέγας Αλέξανδρος
                               Οι γυναίκες θέλουν άνδρες με...θηλυκά χαρακτηριστικά;




Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τελικά τι θέλουν οι γυναίκες από τους άνδρες αλλά και πως τους θέλουν τέλος πάντων....

Μια νέα έρευνα δείχνει πως οι γυναίκες από χώρες με υγιέστερους πληθυσμούς μεταξύ αυτών και οι Ελληνίδες- προτιμούν άνδρες των οποίων τα χαρακτηριστικά του προσώπου είναι πιο «θηλυκά». Πού οφείλεται άραγε το παράδοξο αυτό;

Μια γυναίκα που κοιτάζει έναν άνδρα είναι ένας υπολογιστής εν πλήρει δράσει. Σταθμίζει τα πάντα, κάθε χαρακτηριστικό μπαίνει στη ζυγαριά για να υπολογιστεί με βάση τον τελικό σκοπό, που είναι η γέννηση υγιών παιδιών. Κάθε λεπτομέρεια στο πρόσωπο ενός άνδρα είναι ένας πολύτιμος δείκτης για την κατάσταση της υγείας του και για το πόσο συμβατό είναι το ζευγάρι. Τώρα όμως οι σκωτσέζοι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν ανακάλυψαν πως στον υπολογισμό δεν προσμετρώνται μόνο τα φυσικά χαρακτηριστικά του αρσενικού. Ο γυναικείος υπολογιστής συνεκτιμά επίσης τους κοινωνικούς δείκτες και τους δείκτες προόδου της χώρας στην οποία ζει. Σύμφωνα λοιπόν με την επιθεώρηση... «Ρroceedings of the Royal Society», στις φτωχότερες χώρες οι γυναίκες προτιμούν τα έντονα αρρενωπά χαρακτηριστικά, ενώ τα πιο άτριχα πρόσωπα με πιο θηλυπρεπή χαρακτηριστικά έχουν αναπαραγωγικό πλεονέκτημα στις πλούσιες χώρες.

Το προτεταμένο σαγόνι, τα μυώδη μπράτσα, τα πυκνά φρύδια και γένια στον άνδρα αποτελούν ενδείξεις ότι η τεστοστερόνη βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα και η υγεία του είναι πολύ καλή. Οι προϋποθέσεις δηλαδή είναι θεωρητικά τέλειες για να φέρει στον κόσμο υγιή παιδιά. Όμως οι ψυχολόγοι του Αμπερντίν ανακάλυψαν πως η τεστοστερόνη έχει πολλά πλεονεκτήματα, αλλά και πολλά μειονεκτήματα. Διαπίστωσαν ότι υψηλές συγκεντρώσεις της ανδρικής ορμόνης συνδέονται με επιθετική συμπεριφορά, μειωμένη τρυφερότητα και τάση στην απιστία. Στις ανεπτυγμένες λοιπόν χώρες όπου υπάρχει υψηλού επιπέδου υγειονομική περίθαλψη, η γυναίκα μπορεί να επιλέξει έναν σύντροφο ίσως λιγότερο δυνατό σωματικά, αλλά περισσότερο διατεθειμένο να δημιουργήσει σταθερή οικογένεια και να συμμετέχει γενναιόδωρα στην ανατροφή ενός παιδιού.

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές του Αμπερντίν, οι γυναίκες με τη μικρότερη προτίμηση στα αρρενωπά χαρακτηριστικά ζουν σε χώρες με υψηλότερο «δείκτη υγείας», όπως τον υπολογίζει ο ΠΟΥ: Βέλγιο, Σουηδία, Φινλανδία, Δανία, Αυστρία, Νέα Ζηλανδία, Ελλάδα... Εκείνες με την ισχυρότερη προτίμηση στα αρρενωπά χαρακτηριστικά ήταν από χώρες με μεγαλύτερο δείκτη ασθενειών και θνησιμότητας, όπως το Μεξικό, η Βραζιλία, η Βουλγαρία και η Αργεντινή. «Πιστεύαμε πως οι κανόνες της ομορφιάς είναι αυθαίρετοι και ατομικοί», εξηγεί η ψυχολόγος Λάζια ΝτιΜπρούιν που διευθύνει το «Εργαστήριο Έρευνας Προσώπου» στο Αμπερντίν. «Όμως η έρευνα μας δείχνει πως οι προτιμήσεις υπαγορεύονται και από το περιβάλλον».
ΥΓΕΙΑ

11 τρόφιμα που σας προστατεύουν απ' τον καρκίνο




Λάμπρος Β. Μελίστας, MSc Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος (Υποψήφιος Διδάκτωρ Χαροκόπειου Πανεπιστημίου)

Είναι πλέον επιστημονικά εξακριβωμένο ότι ο ρόλος της διατροφής στην ανάπτυξη καρκίνου είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Μετά το κάπνισμα, η κακή διατροφή είναι πιθανότατα ο πιο καθοριστικός προδιαθεσικός παράγοντας ανάπτυξης καρκίνου.

Υπολογίζεται ότι περίπου το 30-40% όλων των καρκίνων είναι σε θέση να προληφθούν μέσω της κατάλληλης διατροφής, της φυσικής δραστηριότητας και της διατήρησης υγιούς σωματικού βάρους.

Στις αναπτυγμένες χώρες, το κυρίαρχο διατροφικό πρότυπο με τις μεγάλες ποσότητες σε κρέας, λευκό αλεύρι και ζάχαρη αυξάνει τον κίνδυνο για αρκετές μορφές καρκίνου. Αντίθετα,

διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, με υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ουσίες και φυτικές ίνες συμβάλλει στην πρόληψη της εμφάνισης διαφόρων καρκίνων.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα σχετικών ερευνών, υπάρχουν τρόφιμα με ένα εξαιρετικό συνδυασμό ουσιών που επιδρούν προστατευτικά στον μεταβολισμό των κυττάρων, αποτρέποντας κατά αυτόν τον τρόπο την εμφάνιση καρκίνου. Πιο συγκεκριμένα, ακολουθούν στοιχεία για 11 τρόφιμα, που θεωρούνται ότι διαθέτουν τηνισχυρότερη αντικαρκινική δράση, σύμφωνα πάντα με τα πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα.



1. Ντομάτα. Οι ντομάτες περιέχουν λυκοπένιο, ένα αντιοξειδωτικό που ελαττώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού, του προστάτη, του παγκρέατος και του πεπτικού συστήματος. Προϊόντα της ντομάτας, όπως ο ντοματοπολτός και το κέτσαπ, αποτελούν συμπυκνωμένες πηγές λυκοπενίου.



2. Μπρόκολο. Ειδικά οι βλαστοί του μπρόκολου αποτελούν εξαιρετική πηγή σουλφοραφάνης, ένα φυσικό φυτοχημικό συστατικό που υποστηρίζει την αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού μας. Εντοπίζεται στο μπρόκολο, το κουνουπίδι, το λάχανο, τα λαχανάκια Βρυξελλών και μπορεί να ελαττώσει τον κίνδυνο για καρκίνο του στομάχου, του στήθους και του δέρματος.



3. Φράουλα-Βατόμουρα. Είναι πολύ πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες. Το έντονο χρώμα τους οφείλεται σε φυτοχημικά που ονομάζονται ανθοκυανίνες. Τα συστατικά αυτά είναι δραστικά αντιοξειδωτικά και προστατεύουν από μια ποικιλία μορφών καρκίνου συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του οισοφάγου και του παχέος εντέρου.



4. Σόγια. Η σόγια είναι γνωστή για τις ισοφλαβόνες της και βοηθά στην προστασία από τον καρκίνο του στήθους και του προστάτη προστατεύοντας τα κύτταρά μας από την επιβλαβή δράση των οιστρογόνων. Υπάρχουν πολλά είδη ισοφλαβονών στα προϊόντα σόγιας, αλλά ένα από αυτά, η γενιστεΐνη, μπορεί να αποτελεί την καλύτερη άμυνα ενάντια στην ανάπτυξη και εξάπλωση καρκινικών κυττάρων. Χρειάζεται προσοχή όμως γιατί η υπερκατανάλωση σόγιας μπορεί να οδηγήσει σε ορμονική ανισορροπία που μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα στην ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.



5. Τσάι. Το τσάι έχει κατεχίνες (ονομάζονται και πολυφαινόλες), που αποτελούν ισχυρά αντιοξειδωτικά κατά της ανάπτυξης καρκίνου. Οι κατεχίνες δρουν προλαμβάνοντας τη διχοτόμηση των καρκινικών κυττάρων και μπορούν να ελαττώσουν τον κίνδυνο για καρκίνο του ήπατος, του δέρματος, του στομάχου, του πνεύμονα, του παχέος εντέρου και του παγκρέατος. Το πράσινο τσάι φημίζεται για το ισχυρότατο αντιοξειδωτικό του, την επιγαλλοκατεχίνη (EGCG), αλλά και το μαύρο τσάι έχει το δικό του οπλοστάσιο με αντικαρκινικά συστατικά.



6. Τα καρότα και όλα τα λαμπερού χρώματος λαχανικά, όπως οι κόκκινες και κίτρινες πιπεριές, η κολοκύθα αποτελούν εξαιρετικές πηγές β-καροτενίου, το οποίο είναι ένα δραστικό αντιοξειδωτικό. Οι καρκίνοι-στόχοι του β-καροτενίου είναι ο καρκίνος του πνεύμονα, του στόματος, του λαιμού, του στομάχου, του εντέρου, της χοληδόχου κύστης, του στήθους και του προστάτη. Επίσης, μια ουσία που έχουν τα καρότα, που αποκαλείται φαλκαρινόλη μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Για την πλήρη δράση, τα καρότα πρέπει να τρώγονται ωμά.

7. Το σπανάκι είναι το λαχανικό που θεωρείται σημείο αναφοράς για όλα τα πράσινα, φυλλώδη λαχανικά. Διαθέτει τις μεγαλύτερες ποσότητες βιταμίνης Ε και λουτεΐνης για την πρόληψη καρκίνου στο ήπαρ, στο στήθος, στον προστάτη και στο παχύ έντερο. Το σπανάκι περιέχει ένα καροτενοειδές, τη νεοξανθίνη, που μπορεί σε αρχικό στάδιο να προκαλέσει την αυτοκαταστροφή των καρκινικών κυττάρων στον καρκίνο του προστάτη και μεταγενέστερα να σταματήσει την αναπαραγωγή τους.



8. Το σκόρδο έχει τη δύναμη να αυξάνει τη δραστικότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που πολεμούν τον καρκίνο και βοηθούν στη διάσπαση ουσιών που προκαλούν καρκίνο. Το σκόρδο περιέχει συστατικά που βοηθούν στην παρεμπόδιση της εισόδου των κακρκινογόνων στα κύτταρα, επιβραδύνοντας έτσι την ανάπτυξη του όγκου. Το σκόρδο έχει και αντιβακτηριακή δράση ενάντια στο ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, ενός βακτηρίου του στομάχου που προωθεί την ανάπτυξη καρκίνου στην περιοχή.

9. Το ελαιόλαδο μπορεί και ασκεί προστασία από διάφορες καρκινικές μορφές, λόγω της περιεκτικότητας του σε βιταμίνη Ε, σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα και σε σκουαλένιο, συστατικό το οποίο παρεμβαίνει στα ογκογονίδια.



10. Ο ανανάς αποτελεί εξαιρετική πηγή της αντιοξειδωτικής βιταμίνης C και του ενζύμου βρωμελαίνη. Πρόκειται για ένα πρωτεολυτικό ένζυμο, που μπορεί να προστατεύει από τον καρκίνο του πνεύμονα και του στήθους.



11. Μήλο. Παράλληλα με τις αντιοξειδωτικά τους οφέλη, τα μήλα περιέχουν το φυτοχημικό κουερσετίνη, ένα σημαντικό βιοφλαβονοειδές της διατροφής μας, για το οποίο οι μελέτες έδειξαν ότι ελαττώνει τον κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα και επιβραδύνει την ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη. Η κουερσετίνη είναι επίσης και φυτοοιστρογόνο, που σημαίνει ότι μιμείται τις δράσεις των οιστρογόνων. Η πρόσληψη κουερσετίνης από εσπεριδοειδή μπορεί να ελαττώσει μέχρι και 50% το ρυθμό ανάπτυξης καρκίνου του μαστού.



Για όλα τα παραπάνω «αντικαρκινικά» τρόφιμα υπάρχουν μελέτες που έχουν δείξει ότι επιδρούν μεμονωμένα στον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Ωστόσο, πολυάριθμες έρευνες δείχνουν την ύπαρξη συνεργιστικής επίδρασης, όταν καταναλώνονται ταυτόχρονα. Δηλαδή οι φυτοχημικές ουσίες δρώντας μαζί έχουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα σε σχέση με τη μεμονωμένη δράση.



Aλλωστε, οι νέες κατευθύνσεις στην επιδημιολογία της διατροφής προωθούν την ανάλυση των συνολικών διατροφικών προτύπων (π.χ. Μεσογειακή ή Δυτικού τύπου διατροφή) και όχι μεμονωμένων τροφίμων για τη συσχέτιση διατροφής-ασθένειας. Ένα διατροφικό πρότυπο πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά με αντικαρκινική δράση μπορεί να προστατέψει από πολλές μορφές καρκίνου.



Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η παραδοσιακή Μεσογειακή Διατροφή. Πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα καταδεικνύουν την προστατευτική επίδραση της Μεσογειακής δίαιτας ως προς την ανάπτυξη καρκίνου. Η τήρηση της παραδοσιακής Μεσογειακής δίαιτας που είναι πλούσια σε βιοδραστικά θρεπτικά συστατικά έχει αποδειχτεί από τα πιο ευεργετικά διατροφικά πρότυπα για όλες τις χρόνιες ασθένειες συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.



Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι η επήρεια της σύγχρονης ελληνικής διατροφής από τη Δυτικού τύπου δίαιτα, που είναι πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά και άλλους καρκινογόνους παράγοντες, έχει εξασθενήσει την αμυντική δύναμη του ελληνικού πληθυσμού και σήμανε την ολοένα και αυξανόμενη εμφάνιση κρουσμάτων ορισμένων μορφών καρκίνου.



Αναφορικά με τροφές που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, οι μελέτες επικεντρώνονται στη βλαβερή επίδραση της υπερκατανάλωσης κόκκινου κρέατος και αλκοόλ, ενώ καθοριστικός θεωρείται ο ρόλος της υπερκατανάλωσης θερμίδων και της παχυσαρκίας.



1. Κόκκινο κρέας.Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι το κόκκινο κρέας, και συγκεκριμένα τα κορεσμένα λιπαρά οξέα και άλλα συστατικά που αυτό περιλαμβάνει, είναι σε θέση να αυξήσουν σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Κάποιες έρευνες έχουν συσχετίσει την υπερκατανάλωση κόκκινου κρέατος με καρκίνο του μαστού, του ορθού, του στομάχου, της λέμφου, της χοληδόχου κύστης και του προστάτη.



Επίσης, υπάρχουν πειστικά στοιχεία ότι η κατανάλωση βοδινού, χοιρινού, αρνίσιου και κατσικίσιου κρέατος από οικόσιτα ζώα αποτελεί αίτιο ανάπτυξης ορθοκολπικού καρκίνου. Το ψημένο κόκκινο κρέας (στα κάρβουνα, στο φούρνο ή το τηγάνι) αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου διότι κατά τη διαδικασία ψησίματος δημιουργούνται καρκινογόνες ουσίες που αποκαλούνται ετεροκυκλικές αμίνες.



Επιπρόσθετα, το επεξεργασμένο κρέας (συσκευασμένο μπιφτέκι) και το ζαμπόν περιέχουν νιτρώδη και νιτρικά άλατα ως συντηρητικά, τα οποία μπορεί να μετατραπούν στο στομάχι σε καρκινογόνες νιτροζαμίνες, κάτι που ενδεχομένως θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο για καρκίνο του στομάχου. Κρέατα που διατηρούνται στο αλάτι, στο ξύδι ή που είναι καπνιστά, περιέχουν ουσίες που μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο.





2. Αλκοόλ. Το αλκοόλ σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης πολλών μορφών καρκίνου. 3,6% όλων των περιστατικών καρκίνου και 3,5% των θανάτων από καρκίνο παγκοσμίως αποδίδονται στην κατανάλωση αλκοόλ. Ο καρκίνος του στήθους στις γυναίκες αποδίδεται στην πρόσληψη αλκοόλ. Το αλκοόλ αυξάνει ακόμη τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του στόματος, του οισοφάγου, του φάρυγγα και λάρυγγα, του ορθού, του ήπατος, του στομάχου και των ωοθηκών. Η κατανάλωση 50 γραμμαρίων αλκοόλ την ημέρα αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο.



3. Υπερκατανάλωση ενέργειας (θερμίδων). Το υπερβολικό φαγητό είναι ένας από τους βασικότερους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καρκίνου.

Αυτό φαίνεται με δύο τρόπους: 1) από τους πρόσθετους κινδύνους για την εμφάνιση κακοηθειών που οφείλονται στην παχυσαρκία και 2) από την προστατευτική επίδραση της κατανάλωσης λιγότερου φαγητού.



Σε πρόσφατη μελέτη, έγινε η εκτίμηση ότι το αυξημένο βάρος και η παχυσαρκία ευθύνονται για το 14% και το 20% όλων των θανάτων από καρκίνο στους άντρες και τις γυναίκες αντίστοιχα. Σημαντικές θετικές συσχετίσεις έχουν βρεθεί μεταξύ της παχυσαρκίας και των καρκίνων στον οισοφάγο, στο παχύ έντερο, στο ορθό, στο ήπαρ, στη χοληδόχο κύστη, στο πάγκρεας, στα νεφρά, στο στομάχι, στον προστάτη, στο στήθος, στη μήτρα και στις ωοθήκες.



Οι συγγραφείς πρόσφατης μεγάλης μελέτης υπολόγισαν ότι πάνω από 90.000 θάνατοι το χρόνο θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν όλος ο ενήλικος πληθυσμός διατηρούσε ένα φυσιολογικό σωματικό βάρος.



Όπως φάνηκε από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα των τροφίμων με την ισχυρότερη αντικαρκινική δράση, οι φυτικής προέλευσης τροφές (κυρίως φρούτα και λαχανικά) είναι εκείνες που κατά βάση σχετίζονται με ελαττωμένη εμφάνιση διαφόρων μορφών καρκίνου.



Αυτό θεωρείται ότι οφείλεται στα αντιοξειδωτικά των φυτικών τροφών και την ποικιλία των φυτοχημικών τους ουσιών που εμπλέκονται σε διάφορες κυτταρικές διεργασίες υπεύθυνες για την ανάπτυξη καρκίνου. Ωστόσο, υπάρχει και αντίλογος πάνω στο θέμα αυτό.



Καταρχήν, η γενετική διαφοροποίηση μεταξύ των ατόμων σε ότι έχει να κάνει με τη δυσανεξία σε τροφές και την απορρόφηση-μεταβολισμό των φυτοχημικών ουσιών επηρεάζουν την επίδραση μιας διατροφής βασισμένης σε φυτικά προϊόντα στον κίνδυνο για καρκίνο.



Επιπρόσθετα, υπάρχουν μελέτες με αντικρουόμενα αποτελέσματα σε ότι αφορά την ευεργετική επίδραση των συστατικών των φρούτων και λαχανικών.



Για παράδειγμα, πρόσφατη μετα-ανάλυση έδειξε ότι μεγάλες ποσότητες β-καροτενίου, μιας βασικής αντιοξειδωτικής βιταμίνης, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα.



Μία ακόμη μεγάλη μετα-ανάλυση δε βρήκε διαφορές στον κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων μορφών καρκίνου μεταξύ χορτοφάγων (διατροφή πλουσιότερη σε φρούτα και λαχανικά) και ατόμων με ισορροπημένη διατροφή.



Ίσως τελικά, καταλήγουν πολλοί επιστήμονες, η ευεργετική επίδραση της αύξησης φρούτων και λαχανικών στη διατροφή ή της δίαιτας χορτοφαγίας είναι ότι οδηγούν σε περιορισμό πρόσληψης τροφής.



Στην υπερσιτισμένη κοινωνία μας φαίνεται ότι ο θερμιδικός περιορισμός, αρκεί να μην οδηγεί σε διατροφικές ελλείψεις, είναι σημαντικός παράγοντας για την πρόληψη χρόνιων παθήσεων, όπως ο καρκίνος.



Συμπερασματικά, η διατροφή που χαρακτηρίζεται από ισορροπημένη θερμιδική πρόσληψη, που είναι πλούσια σε φρούτα και λαχανικά (με έμφαση στα τρόφιμα που αναλύθηκαν ως ισχυρά αντικαρκινικά) και φτωχή σε κόκκινο κρέας και αλκοόλ, σε συνδυασμό με την επιστροφή στο παραδοσιακό μοντέλο της Μεσογειακής δίαιτας, είναι σαφέστατα σε θέση να εξασφαλίσει χαμηλούς δείκτες εμφάνισης καρκίνου.



Ευχαριστούμε το Ελληνικό Ινστιτούτο Διατροφής για την παραχώρηση του άρθρου, που δημοσιεύεται στο 5ο τεύχος (Φεβρουάριος 2010), της Διατροφικής Επικαιρότητας.
 
 
                                                               Θυμάρι

Γένος μικρών αρωματικών φυτών, που ανήκει στην οικογένεια των Χειλανθών (Labiatae). Είναι πολυετές θάμνος ύψους έως 50 εκ., με έντονη οσμή ρίγανης. Έχει βλαστό δυνατό, όρθιο, τετραγωνικό, με μικρό χνούδι. Αυτοφύεται σε λιβάδια και χέρσα μέρη των Μεσογειακών χωρών, ανάμεσα σε φρύγανα και θαμνώνες, σε χαμηλά και μέσα υψόμετρα.. Τα φύλλα είναι μικρά, γραμμοειδή και άμισχα, μήκους 1-10 χιλ. Τα άνθη μικρά, ροδόχρωμα, διατάσσονται σε επάκριους, πυκνούς στάχεις μήκους 4-16 χιλ. και η άνθηση αρχίζει από τον Μάιο μέχρι και τον Ιούλιο. Η στεφάνη είναι συμπέταλη, δίχειλη, ιώδης και έχει μήκος 5 χιλ.



Το θυμάρι είναι από τα πλέον δημοφιλή αρωματικά φυτά. Η μυρωδιά του μας συντροφεύει συχνά στις εκδρομικές μας εξερευνήσεις, αλλά λίγοι από μας γνωρίζουμε πως το θυμάρι είναι τονωτικό και γενικότερα δυναμωτικό. Χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό, απολυμαντικό, κατευναστικό στη βρογχίτιδα και στον ισχυρό βήχα, βοηθητικό για αναπνευστικά προβλήματα και σε περιπτώσεις γρίπης. Είναι εξαιρετικό σε περιπτώσεις πονόδοντου. Το αιθέριο έλαιο που περιέχει χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και για την αντιμετώπιση ασθενειών των φυτών.



Στο Ταΰγετο και στη Μάνη, φύεται σε μεγάλες εκτάσεις και χρησιμοποιείται στη μελισσοκομία ως βασικό φυτό για το περίφημο αρωματικό Μανιάτικο μέλι.
                                               Ο γάμος κάνει καλό αλλά παχαίνει




Για πολλούς η εργένικη ζωή είναι συνώνυμο της ελευθερίας, δεκάδες επιστημονικές έρευνες όμως υποστηρίζουν ότι ένας άνθρωπος χωρίς γάμο στο ενεργητικό του έχει περισσότερες πιθανότητες να πεθάνει πρόωρα σε σχέση με έναν παντρεμένο. Επαναλαμβανόμενες μελέτες δεκαετιών συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι ο γάμος κάνει καλό στην υγεία. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, καρδιοπαθειών και άλλων ασθενειών.



Η πιο πρόσφατη από αυτές, που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λος Αντζελες, ήλθε να προσθέσει ένα ακόμη βαρίδι στη ζυγαριά, από την πλευρά του γάμου. Δυσαρεστώντας τους απανταχού singles, οι Αμερικανοί ερευνητές συμπέραναν ότι οι ορκισμένοι εργένηδες ζουν λιγότερο από τους παντρεμένους συνομηλίκους τους. Εξετάζοντας τον εθνικό δείκτη θνησιμότητας μιας περιόδου 8 ετών διαπιστώθηκε ότι οι ανύπανδροι (και περισσότερο οι άνδρες) έχουν 58% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν πρόωρα σε σχέση με τους παντρεμένους συνομηλίκους τους. Αντίστοιχα, οι χήροι και οι χήρες έχουν 40% μεγαλύτερες πιθανότητες και οι διαζευγμένοι 27%.



Λίγο καλύτερα είναι τα νέα για τις εργένισσες, οι οποίες τείνουν να αναζητούν τρόπους κάλυψης των ψυχοκοινωνικών τους αναγκών και εκτός γάμου κι αναπτύσσουν γύρω τους έναν ιστό ανθρώπων που μπορεί να τις στηρίξει αν βρεθούν σε ανάγκη. Ο Πάτρικ Μάρκι, αναπληρωτής καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Βιλανόβα της Πενσιλβάνια, συνεργάτης της έρευνας, υπογραμμίζει τη θετική επίδραση του γάμου, κυρίως για την υγεία των ανδρών. «Υποθέτω ότι σημαντικό ρόλο παίζουν οι γυναίκες, οι οποίες ενθαρρύνουν τις καλές συνήθειες των ανδρών και αποθαρρύνουν τις ανθυγιεινές».

Αντιστρόφως ανάλογες με εκείνες της υγείας είναι οι επιπτώσεις του γάμου στην ανδρική σιλουέτα και εμφάνιση. Ερευνα της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ έδειξε ότι παρόλο που οι παντρεμένοι άνδρες έχουν καλύτερες διατροφικές συνήθειες, τρώνε περισσότερα λαχανικά και πίνουν λιγότερο αλκοόλ, συγκριτικά με τους διαζευγμένους και τους χήρους, δίνουν μικρότερη σημασία στην εμφάνισή τους, ασκούνται λιγότερο, έχουν κατά κανόνα μεγαλύτερο βάρος και αυξημένα ποσοστά παχυσαρκίας.



Παρ’ όλα αυτά, οι βέρες δεν εξασφαλίζουν πάντα ούτε και για πάντα την καλή μας υγεία. Μπορεί οι έρευνες που τονίζουν τα οφέλη του γάμου να είναι πολλές, άλλες τόσες όμως επισημαίνουν ότι η μοναξιά είναι προτιμότερη ενός κακού γάμου.

Ενας προβληματικός γάμος μπορεί να λειτουργήσει σαν μπούμερανγκ· από ασπίδα για την υγεία μπορεί να μετατραπεί σε πηγή αυξημένου στρες, απειλή για την υγεία της καρδιάς και «εισιτήριο» για την κατάθλιψη, με τις γυναίκες μάλιστα να επηρεάζονται περισσότερο από τους άνδρες από τις αρνητικές επιδράσεις του γάμου.

 Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Οχάιο έδειξε ότι στα ζευγάρια που τσακώνονται πολύ συχνά μεταξύ τους ακόμη και ένα απλό τραύμα είναι πολύ πιο δύσκολο να επουλωθεί, καθώς οι εντάσεις επηρεάζουν τα επίπεδα των πρωτεϊνών του αίματος (κυτοκινών) που απαιτούνται για την επούλωσή τους