VOULIARATINOS

GlitterGraphics
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified


commentscute


thanks Comments

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Μία εσοχή 
στο χαρτί
στο Νου
στο βότσαλο της Καρδιάς μου
και μέσα της ένα ίχνος
που μιλά Σιωπές
και χαράΖει δρόμους 
κάθε Νύχτα
κάθε Μέρα
σε κάθε Ζωή που επιμένω να ανασταίνομαι
και με παρασύρει σε μία Φυγή
παροτρύνοντάς με
να εισχωρήσω στο Εδάφιο ΙΙ
-του Έρωτα-
και να απαρνηθώ τα Ποτάμια,
να συντηρηθώ με Βροχές,
να απαρνηθώ τη στέΓΗ
και να προφυλαχτώ με δύο χούφτες Ζεστής Αγκαλιάς,
να απαρνηθώ τη Γιορτή
και να χορέψω πάνω στο Φιλί
χωρίς Υποσχέσεις,
χωρίς Τέλος στο Παραμύθι που διαβάΖΩ,
μόνο με θερμότητα Αφής
-τυφλών Ανθρώπων Ευτυχίες-
να ψηλαφώ το Δέρμα 
και να βρίσκω το Δρόμο μου,
να αγγίΖω ανθισμένες Πληγές 
και να ορίΖω τις συντεταγμενες μου
κατω από Ουρανούς 
που Χωράνε σε δύο μαύρα μάτια 
νυχτερινού εμπρησμού
στο Ύφασμα του Χορού μου
και λίγο πριν αρπάξω φωτιά
-κάπου κοντά στα ξημερώματα-
πάντα με βρίσκω μέσα στην Εσοχή
του χαρτιού
του Νου 
μιας Καρδιάς 
να Χωράω και να Χορεύω
ενσωματωμένη στο Εδάφιο ΙΙ 
του Έρωτα
ακολουθώντας πιστά
εκείνο το ανεπαίσθητο Ίχνος....
και κάποιες Στιγμές
χορευτικής μου φιγούρας στο Κενό
αναρωτιέμαι
πού μπορώ να φτάσω
αν αυτό το Ίχνος σου ....μεγαλώσει.......


---

...dedicated...

Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

......................................................................................................................................................................................................
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Σκέφτηκες ποτέ ...
πόση συναισθηματική φόρτηση μπορούν να σου προκαλέσουν οι άλλοι;
Πως όμως να αποφορτιστείς όταν δεν έχεις χρόνο να αναπληρώσεις την χαμένη ενέργειά σου;
Μπορείς να βρεις τρόπους να το κάνεις ...
αρκεί να το πιστέψεις...
Βρες το καλύτερό σου φίλο...
ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ...
μείνε μαζί του και προσπάθησε να απολαύσεις την παρέα του... 
Κλέισε ότι άλλο θα σε αποσπάσει απο αυτόν...
τηλεόραση...
τηλέφωνο... 
βάλε απαλή μουσική να ζεσταίνει τους ακουστικούς πόρους και άρχισε ν΄ακούς τις σκέψεις...
σκόρπιες...
 όπως έρχονται να σε κατακλύσουν... 
Δώσε τον χρόνο τους...
απλά παρακολούθησε...
το πως αλλάζει η ροή τους...
Σαν ο χρόνος περνά...
έχεις αρχίσει ν΄ακούς ακόμη και τους κτύπους που εκπέμπει το σώμα σου...
νιώσε την χαλάρωση που απαλύνει τα νεύρα σου... 
Σιγά-σιγά γίνεται ο ανεφοδιασμός...
Άρχισε να βάζεις στην σκέψη σου κομμάτια απο την ζωή σου...
όπως τους φίλους σου ...
Σκέψου πόσο εύκολη έχει γίνει η επικοινωνία μαζί τους;
Δυνάμωσε λίγο την μουσική... 
αφέσου στους ήχους που σε παρασέρνουν....
σε αναμνήσεις ...
σκέψεις ...
σαν το μεθυστικό άρωμα που αναδύει ένα σώμα...
Αρχίζει ένα ταξίδι μέσα σου με κατεύθυνση προς τα έξω...
Άλλαξε την θέση σου...
πλησίασε προς το παράθυρό...
κοίταξε να δεις πόσο γρήγορα ταξιδεύει ο άνεμος ...
το σύννεφο...
για να το πάει σε άλλο τόπο... 
κι αναλογίσου πως την ίδια ταχύτητα έχει και η δική σου ζωή...
Έτσι για να σε μεταφέρει απο εδώ κι εκεί... 
να σε γεμίζει και να σε αδειάζει ανόλογα με τα κέφια της...
Είναι όμορφες οι διαδρομές που έχεις χαράξει εσύ κι ο κολλητός σου (εαυτός)...
Άνοιξε το παράθυρο του δωματίου σου...
να φύγει ό,τι μέχρι πριν λίγο σε φόρτιζε...
Νιώσε το απαλό αεράκι...
σαν ένα απαλό τρυφερό ερωτικό χάδι...
και αφέσου... 
οι ήχοι της μουσικής που έβαλες...
έχουν άλλη χροιά...
Όλα σιγά-σιγά παίρνουν άλλη μορφή...
Κι αυτό γιατί άλλαξες κι εσύ... 
είσαι πιο ήρεμος...
πιο χαμογελαστός ανθρωπος... 
αλλά προπάντων πιο ανοιχτός να δεχτείς νέες φορτίσεις....
 
 
ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ....ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΤΕΤΕ ΘΕΤΙΚΑ..........!!!!!!
 
 
 

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

................................................................................................................................................................................
 
 
 
 
 
 
 
 
"όταν εσύ έρχεσαι
    γιορτάζει το ΦΩΣ"
Τα συναισθήματα δεν σωπαίνουν ποτέ...
Αν πάψουν οι λέξεις...
αν τύχει και στερέψει η μουσική των...
τότε μιλούν με νότες...
Κι αν σιγήσουν κι αυτές...
υπάρχουν τα χρώματα...
Ο κόσμος τους ...
πάντα μας περικλείει...
Και μέσα μας εισχωρεί...
Οι λέξεις...
οι ήχοι...
οι αισθήσεις είναι χρώματα...
Ένα ουράνιο τόξο κι ο άλλος περιλαμβάνει όλο του το φως...
Το φως ...
που γεννά τα χρώματα...
Και την ζωή...
(που παύει να είναι ασπρόμαυρη)...
Στον χώρο ...
που θα στεγαστούν τα όνειρα...
ένας χορός αρχίζει...
Τα βήματα τα μαθαίνεις χορεύοντας...
Κανείς δεν θα σε καθοδηγήσει...
κανείς δεν θα σου πει τι να κάνεις...
Μόνος σου ...
διδάσκαλος είναι η μελωδία κι η αρμονία της συνύπαρξης...
Περιδινίζεσαι ...
Και δεν θέλεις να ξεφύγεις πια......