ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΠΑΖΑΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΗΜΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ.

Γιατί αυτές οι ώρες, είναι ώρες κρίσιμες, και όσα εξυφαίνονται είναι απροκάλυπτα εχθρικά για τον Ελληνισμό και για το μέλλον του τόπου.

Πολιτεία και εκκλησία είναι παραδομένες στα χέρια των σύγχρονων εφιαλτών, που χρησιμοποιώντας την πιο απατηλή και ψευδεπίγραφη φρασεολογία, προσκύνησαν την Νέα Τάξη και εξαπέλυσαν την πιο βρόμικη επίθεση σε βάρος της χώρας μας και του λαού της.
Αυτές τις στιγμές κανείς μας δεν έχει την πολυτέλεια να αναλώνεται σε φιλολογικές απεραντολογίες. Κεντρικό ζήτημα είναι η ανάγκη της οργάνωσης της πάλης του Ελληνικού λαού. Μιας πάλης που είναι καταδικασμένη να είναι νικηφόρα.

Αν αυτή η μάχη χαθεί, τότε μαζί της θα έχει χαθεί και η Ελλάδα.
Η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας, δεν αρκέστηκε να καταδείξει απλά αυτή την αυτονόητη αλήθεια, αλλά μπαίνει μπροστά με στόχο την de facto ανατροπή αυτού του επικίνδυνου κατήφορου.
Είμαστε δυνατοί. Γιατί η καρδιά μας χτυπάει στο ρυθμό και στις αγωνίες που χτυπά η καρδιά ολόκληρου του Ελληνικού λαού. Γι αυτό και οι πρωτοβουλία μας αγκαλιάστηκε από την πρώτη στιγμή με χαμόγελο αλλά και με «θυμό» αλλά και με την υπέρτατη αγάπη που είναι η αγάπη για την πατρίδα.
Είμαστε αποφασισμένοι. Γιατί ξέρουμε πως έχουμε μια και μόνη επιλογή. Να πετύχουμε.

Δεν διεκδικούμε τα πρωτεία από κανέναν και έναντι κανενός. Το μοναδικό πρωτείο το οποίο «χαρίσαμε» στον εαυτό μας, ήταν η απόφασή μας να ρίξουμε το σύνθημα της αταλάντευτης πάλης για την οριστική ανατροπή των ύπουλων σχεδίων τους. Κι αυτή μας την απόφαση θα τιμήσουμε ευλαβικά μέχρι το τέλος.

Έχουμε χρέος απέναντι στον εαυτό μας, στα παιδιά μας και στην πατρίδα μας, να κυνηγήσουμε την εγκληματική τους πολιτική σε κάθε γωνιά της Αθήνας, σε κάθε χωριό της Ελλάδας, αποφασισμένα και αταλάντευτα χωρίς κλυδωνισμούς, συμβιβασμούς και εκπτώσεις.

Σ αυτό τον αγώνα θέλουμε μαζί μας και τον τελευταίο Έλληνα πολίτη, με το «θυμό» του και την αγάπη του.

Θέλουμε τους πανεπιστημιακούς που δεν κιότεψαν. Αυτούς που καίει μέσα τους η φλόγα της ελληνικής ψυχής, που δεν πούλησαν τα «άδεια» τους τομάρια και δεν εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία σε βάρος του ελληνισμού.

Θέλουμε μαζί μας τους καλλιτέχνες που δεν προσκύνησαν αλλά παραμένουν γνήσια παιδιά του Ελληνικού λαού.

Θέλουμε τους παπάδες που δε θα προσκυνήσουν τον προσκυνημένο και θλιβερό τους ηγέτη, αλλά την πίστη τους και το Θεό μας, γιατί μόνο σ αυτά λογοδοτούν και όχι στους σύγχρονους κοτζαμπάσηδες.

Ο ίδιος ο Χριστός δεν αντιμετώπισε με καρότο αλλά με φραγγέλιο αυτούς που προσέβαλαν το Ναό του. Ας αφήσουμε λοιπόν τια παραπλανητικές αυταπάτες και ας βγούμε από το καβούκι μας σήμερα γιατί αύριο θα είναι αργά για συγνώμες. Το Ευαγγέλιο δεν είναι ένας άψυχος τυφλοσούρτης για να νομιμοποιεί το συμβιβασμό και την παραίτηση. Είναι οδηγός δράσης και στάσης ζωής. Γράφτηκε για να προσκυνάμε την αλήθεια του και όχι τους προσκυνημένους δεσποτάδες και τους υπονομευτές της πατρίδας μας.
Ο Παπαφλέσσας δεν τήρησε το γράμμα αλλά το πνεύμα του Ευαγγελίου γιατί ήξερε καλά πως η μεγαλύτερη αμαρτία που είναι το ξεπούλημα της πατρίδας, δεν συμψηφίζεται με κανέναν ψευδεπίγραφο «ανθρωπισμό».

Θέλουμε μαζί μας όλους εκείνους που για διαφορετικούς λόγους καθυστέρησαν να αντιληφθούν πως η ώρα που πρέπει να ξεσηκωθούμε έφτασε. Δεν τους θέλουμε ως ουραγούς αλλά ως περήφανους συναγωνιστές μας σ αυτόν τον όμορφο και υπέροχο αγώνα.

Έχουμε όλοι μας μια και μόνη υποχρέωση. Να μετατρέψουμε τη βουβή αγανάκτηση του λαού μας σε δράση αποφασιστική. Σε αγώνα στοχευμένο και ικανό να ανατρέψει τα επικίνδυνα ανθελληνικά τους σχέδια.

Ο στόχος μας πρέπει να είναι ένας και μοναδικός.
Όλοι αυτοί που πούλησαν την ψυχή τους στο διάβολο και τόλμησαν να οργανώσουν το ξεπούλημα της πατρίδας, θα πρέπει μέσα στις επόμενες κιόλας μέρες ν αρχίσουν να ανησυχούν σοβαρά για τη δική τους επόμενη μέρα.

Αυτός ο τόπος δεν θα πρέπει να συνεχίσει να τους χωρά για το έγκλημα που σχεδίασαν σε βάρος του.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ