....................................................................................................................................................................................................................................................................................

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΑΓΑΠΗ...ΣΥΝΤΑΓΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ...

Λαμβάνετε μια μεζούρα αγάπη...

Ανιδιοτελή ει δυνατόν...

αυτή δεν πωλείται (είναι ανεκτίμητη)...

αλλά διατίθεται σε μυροπωλεία...

ανθοπωλεία εξωτικών φυτών...

είδος δυσεύρετον...

Μια μεζούρα λέμε...

αυτή είναι αμέτρητη...

αλλά έστω...

ας προσποιηθούμε ότι μπορούμε να λάβουμε ένα μικρό τμήμα...

Άλλωστε μικρή ξεκινά στην αρχή...

μικρή φοβισμένη και διστακτική...

και με τον καιρό μεγαλώνει κι ενηλικιώνεται...

Μεγαλώνει και συναρπάζει...

Θεριεύει και καλπάζει...

Την βάζετε σε ένα άδειο μπολ έλξης...

Καθαρό από όλα τα άλλα κατάλοιπα ...

μην πάρει μυρουδιά ξένη και χαλάσει...

Θέλει οπωσδήποτε ένα μπολ έλξης...

μια και στο πουθενά δεν γίνεται να αναμείξεις τόσα υλικά...

Και μάλιστα αμοιβαίας έλξης κι επιθυμίας ...

πραγματικής και σύμμετρης,..

κι όχι...

καψουρέματος (it takes two to tango)...

Προσοχή εδώ...

διότι είναι ένα λάθος που κάνουν πολλοι εκεί που μαγειρεύουν αυτά τα πράγματα...

Φαντασιώνονται και νομίζουν πως κάτι τάχαμου έχουν...

Μα έχουν αέρα κοπανιστό και κούφιες λέξεις...

Τι μπορείς να αναμείξεις μέσα σε κούφιες λέξεις; 

Κούφιες σκέψεις...

Αυτό μόνον...

Την ραντίζετε με υπομονή (άπειρη)...

κατανόηση (αμέτρητη)...

εμπιστοσύνη (άπλετη)...

αφοσίωση (απέραντη)...

προσήλωση (απεριόριστη) και άφθονη στοργή (πώς αλλιώς;)...

Μια γερή δόση τρυφερότητας και φροντίδας...

Αν θέλετε βάζετε μια στρώση-στρώμα προστασίας...

Αν θέλετε, κι αν δεν βαραίνει το γλυκό (γλυκό μαγειρεύουμε, ηδύτατο)....

Να μην καψαλιστεί μόνον ...

να προσέξετε...

σε πολλούς πέφτει βαριά στο στομάχι αυτή προστασία...

το συγκεκριμένο στάδιο θέλει μεγάλη προσοχή...

Βάζουμε μόνον με το μάτι ...

όσο παίρνει...

Ποτέ παραπάνω έστω κι ένα ψίχουλο...

Ενοχλεί...

Την πασπαλίζετε με εκπλήξεις ...

για να μην πήξει πολύ όπως μουλιάζει με όλα τούτα και στο τέλος μουχλιάσει...

Έτσι, σαν άχνη χαράς...

Να βγει δροσερή η συνταγή...

ανάλαφρη...
Και φυσικά...

αφαιρείτε κάθε ζιζάνιο ζήλειας ...

(βασικό αυτό διότι για σκεφτείτε εκεί που παλεύετε να πέσει κανένα μυγάκι, πάει, μαγαρίστηκε)...

που ζουζουνίζει βλακωδώς...

μην τα κάνετε ρόιδο...

Κάθε κακία και μικροπρέπεια...

Ξέχασα τίποτε; 

Μάλλον όχι...
Διότι φαίνεται σαν να ξέχασα το ...

βασικό...

αλλά το βασικό είναι αυτονόητο! 

Είναι πώς να το πω...

εκ των ων ουκ άνευ...

Όπως η ζάχαρη στο γλυκό και το αλάτι στο φαγητό... 

Εδώ...

ζάχαρη και μέλι...

Να κολλήσει...
(το απόλυτο ταίριασμα εδώ κι αν μετράει)...
Σαν ένα σώμα...

Ακριβώς...
(και ίσως αυτή είναι η "λεπτομέρεια" που εκτινάσσει την Συνταγή στα ύψη της γευσιγνωσίας)...
Τέλος ... 

κάνετε τον σταυρό σας να δέσει η συνταγή...

διότι αν δεν δέσει...

με τόσα εκ βαθέων που επενδύσατε...

τόσα υλικά...

τόσον εαυτό που καταθέσατε μέσα...

δεν θα δέσει ποτέ...

Θα είναι θέμα θερμοκρασίας...
Και τότε πιθανά δεν φταίτε εσείς...

παρά ...

ο αποδέκτης...
(την επόμενη φορά, σε καλύτερο σκεύος).............