...............................................................................................................................................................................................

Συνήθως ...
σκεφτόμαστε με τις ιδιότητές μας...
Αυτό μας διαφεύγει ...
είναι ...
ότι πολύ λίγες από αυτές είναι μόνιμες...
Μιλάμε ...
με την ιδιότητα ως κάτοικοι κάποιας περιοχής...
ως εργαζόμενοι σε ένα τομέα...
ενώ είμαστε εν δυνάμει άστεγοι...
εν δυνάμει άνεργοι...
εν δυνάμει...
ίσως...
μετανάστες...
Οι καρδιές μας είναι άστεγες...
Δεν έχουμε ...
πουθενά να φυλάξουμε τα όνειρα που φεύγουν και χάνονται...
Όνειρα...
ψυχές νομάδες...
Σκέψου ...
ότι μόνο προσωρινά έχεις κάπου να μείνεις...
Είσαι εσύ ο αυριανός άνεργος...
άστεγος....
Μετανάστης...
Τότε ...
ίσως δεις ότι οι άνθρωποι που μένουν στο δρόμο είναι η εικόνα από το μέλλον ...
που σε γυρίζει ...
σε παρελθόντες χρόνους κι επιβεβαιώνει ότι η ιστορία είναι κυκλική...
μην κλείνεις τα μάτια αλλο...
Το πρόβλημα δε φεύγει...
Αλληλεγγύη...
Μόνο...
εστω κι ενα χαμογελο...
ποτε σου μην περιφρονεις τον αστεγο...
αστεγες καρδιες ειμαστε ...
ολοι μας...
Αυτό που έχουμε είναι ο ένας τον άλλο τελικά.......