......................................................................................................................................................................






Δεν ξερω για ποιον ακριβως λογο...
θελω να αφιερωσω ολοκληρο post...
για μια και μονη στιγμη ...
που δεν κρατησε πανω απο 1 δευτερολεπτο...
αλλα πριν απο λιγες ωρες...
ενιωσα τοσο μα τοσο ευδιαθετος...
σχεδον ευτυχισμενος...
που δεν μπορω παρα να το καταγραψω...
σε μια απεγνωσμενη αποπειρα να παγωσω τον χρονο...
Ηρθα μονο για να σε δω...
το ηξερα απο την αρχη...
αλλα και παλι ξαφνιαστηκα ...
οταν τα ματια μας συναντηθηκαν...
οχι για πολυ...
αλλα ενιωσα οτι με ακολουθησες...
με το βλεμμα σου...
αυτο το υπεροχο βλεμμα σου...
που στοιχηματιζω οτι δεν ανηκει σε αυτο τον κοσμο...
δεν ξερω αν ειναι βγαλμενο απο παραμυθι με μαγικα ξωτικα και πριγκιπισσες...
η αν το εκλεψες απο τον παραδεισο...
(η την κολαση)...
απλα αυτο το βλεμμα εχει μια απιστευτη επιδραση πανω μου...
με κοκκαλωνει...
με τρελαινει...
μα πανω απ'ολα με κανει καλα...
Για εκεινη τη μικρη υπεροχη στιγμη που κρατησε λιγο παραπανω...
σα να σταματησε το ρολοι της πλατειας στις 12 ακριβως...
οταν τα ματια μας συναντηθηκαν...
οταν ολα τα αλλα ηταν αμελητεα...
μονο τα ματια και τιποτα αλλο...
ουτε παρον ...
παρελθον...
η μελλον...
ουτε λεξεις...
η σκεψεις...
μονο το βλεμμα σου εκεινο...
μονο η στιγμιαια απολαυση...
που ακομα με συνταραζει...
μονο εσυ...
Αααχ...
μακαρι να ειχα κατι πιο αληθινο απο'σενα...
αλλα και παλι...
σ'ευχαριστω πολυ...
που με κανεις καλα ...
κι ας μην κανεις τιποτα...........