...................................................................................................................................................................

Θέλω να περπατήσω...

στα απαγορευμένα σοκάκια του μυαλού σου...

μέχρι τα πόδια μου...

να γεμίσουν πληγές...

και το αίμα τους...

να το ρουφήξει η καρδιά σου...

Κι ύστερα...

θα σε συναντήσω...

κάτω απ'το δέντρο της λησμονιάς...

μ'ένα άσπρο πέπλο στο κεφάλι σου...

να κλαις σπαράζοντας...

για τη χαμένη σου ζωή...

Και αφού με πάρεις απ'το χέρι...

σαν να 'μουνα μικρό παιδί...

θα με οδηγήσεις σε τόπο...

που μόνο γαλήνη μπορεί να φέρει...

να γίνουμε άγγελοι...

στην κόλαση μαζί...........