........................

..................................................................................................................................................................................................................













Σαν ζάλη από ποτό...

η μέθη του έρωτα...

κυβερνάει και απόψε ψυχή και σώμα...

Φύσηξε αγέρας ...
και με αγκάλιασες...

και με φίλησες...

και με ταξίδεψες ...
στην πολιτεία του έρωτα...

Είναι χτισμένη πάνω στα σύννεφα...

Κόκκινος άγγελος...

δίχως φτερά ...
την προστατεύει...

Παρέσυρε με στο επικύνδυνο μονοπάτι σου...

Θέλω απόψε ...
να παίξω το παιχνίδι σου...

και να παραδωθώ ...
σε κάθε ποθητή αμαρτία που κάποτε σκέφτηκα... 
μα ποτέ δεν τόλμησα...

Τι κι αν πέσω κάποια στιγμή από τα σύννεφα...;

Αξίζει που κατάφερα να ανέβω ως εδώ......