...................................................




Μου’ χες πει ψιθυριστά κάτι που μου ‘μεινε

Πως αν δε θες κάτι πολύ, ποτέ δε γίνεται
Εγώ να χάνομαι μαζί σου ονειρεύομαι μ’ αυτό που θέλω πιο πολύ πάντα μου χάνεται.

Έτσι όπως χάθηκε το βλέμμα όταν σ’ αντίκρισα
Το γκάζι πάτησα, θυμάμαι δε σου μίλησα
για όλα αυτά που ‘χα σκεφτεί, κι αυτά που ένιωσα
στην αγκαλιά σου, στο φιλί. 

Τα χέρια ένωσα
μέσα στον κόσμο μου, τον κόσμο σου συνάντησα
Έναν ήλιο που οι αχτίδες του, είχαν χρώματα,
πολύ παράξενα. 

Δε τρόμαξα, τα άγγιξα.
Ένα όνειρο, μα αλλόκοτα καμώματα.
Μια σκιά μέσα στο σύμπαν μου, βυθίζεται
κι η εικόνα σου, στον ύπνο μου ζαλίζεται.
Μαζί και τα’ άρωμά σου που’ ν’ ακόμα ‘δω
για να μου δείξει πώς να βγάλω το καλοκαιρι αυτό.

Μου’ χες πει ψιθυριστά, κάτι που μου ‘μεινε
Πως αν δε θες κάτι πολύ, ποτέ δε γίνεται.
Εγώ να χάνομαι μαζί σου ονειρεύομαι
μ’ αυτό που θέλω πιο πολύ πάντα μου σβήνεται.

Μου’ χες πει ψιθυριστά, κάτι που μου ‘μεινε
Πως αν δε θες κάτι πολύ, ποτέ δε γίνεται
Εγώ να χάνομαι μαζί σου ερωτεύομαι
μ’ αυτό που θέλω πιο πολύ πάντα μου λύνεται

Έτσι όπως λύθηκε στο χρόνο η αγάπη μου
Έτσι όπως λύθηκε για πάντα η αγάπη μου...