............................................................................................................................................................................

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τη βροχή των λέξεων σου γεύομαι...
Χύνεται η ψυχή μου σταγόνα-σταγόνα ...

στο ποτήρι σου...
και στην κερνάω...
Ρυθμό δίνει η ανάσα σου ...

στους κτύπους της καρδιάς μου...
και αφουγκράζομαι ...

να ακούσω το τραγούδι τους...

Στους στοίχους του ...

το όνομά σου...

τραγούδι γραμμένο ...

για μια ταξιδιάρα ψυχή...
Ταξιδιάρα ψυχή ...

που κάτι ψάχνει να βρει...
να χορτάσει την παρουσία σου να μη μπορεί...
Μες τη νύχτα ψάχνει ...

να σε νιώσει...
να σε χαϊδέψει τρυφερά...
να σε κλείσει στη ζεστή της αγκαλιά...
Μακρυά σου μαύρα ρούχα φορεί...
κι όταν σε δει ...

θα σε ρωτήσει απλά...
''τι σκέφτεσαι τώρα''...
Στη φωτιά έπεσε μέσα...

κάηκε...
μα αν δει φωτιά μέσα θα πέσει πάλι...

κι αν καεί και στάχτες γίνει...
μη φοβάσαι ...

θα ξαναγεννηθεί...
κι όταν στα μάτια την κοιτάς...
πώς την μαγεύεις........