.................................................





Εσύ...


αποστασιοποιημένη από τις αισθήσεις που κυριεύουν την ψυχή σου.

κρυμμένη μέσα στις δικαιολογίες που έφτιαξαν οι σύμβουλοί σου.

σκεπασμένος καλά με το πέπλο του Εγώ σου.


Οι άλλοι...

κοντά όταν οι ίδιοι το θελήσουν.

στηρίζοντας όσο εκείνη πιστεύουν πως πρέπει.

παίζοντας και γελώντας σε κάθε μου βήμα.

αδιαφορώντας για το τέλος της φάρσας μας.

Κι εγώ...

ξεχασμένος στα θέλω της καρδιάς μου.

ισορροπώντας σε ένα τεντωμένο σκοινί.

νιώθοντας τον κίνδυνο να με ξυπνά.

γίνομαι ένα κομμάτι στο μονοπάτι που κρύφτηκαν τα όνειρα και οι πόθοι αυτών που πόνεσαν για την στιγμή.

ΜΟΝΟΣ... με τον χειρότερο μου φόβο, την παραίτηση!
ΜΟΝΟΣ... με τον δυσκολότερο κριτή: ο εαυτός μου που θέλει να ζήσει με τα ιδανικά του!
ΜΟΝΟΣ... με την πικρότερη αλήθεια: Τα λόγια αυτών που έπαιξαν κορώνα γράμματα την ψυχή μου!
Αν άλλαζαν οι ρόλοι θα άντεχες???
Θα αντέξεις στο παιχνίδι που οι κανόνες είναι φτιαγμένοι από αγκάθια που θα δηλητηρίαζαν το μυαλό σου????


Ίσως λοιπόν εδώ να διαφέρω από σένα!!!