Υπάρχει ένα δάκρυ που δεν είναι για κανέναν.


Δραπετεύει από τα μάτια μου μα δεν είναι καν για μένα.

Δεν είναι δικό μου.

Ούτε για σένα είναι.


Είναι από την ψυχή μου προς το τίποτα


Στο ΤΙΠΟΤΑ έχω αφιερώσει τα πιο δικά μου.

Στο τίποτα έχω αποθέσει τις πιο μεγάλες μου ελπίδες, τα πιο σβησμένα φώτα μου, τις αγάπες και τα μίση μου, τα πάθη μου και την ακοή μου.

Το τίποτα ακούω κάθε που ξημερώνει και στο τίποτα μιλώ όταν βραδιάζει.

Ζω γιατί εμπνέομαι από την κάθε σκέψη μου. Κι από τις άσχημες κυρίως.

Οι όμορφες δεν με κρατάνε στη ζωή, με κάνουν να θέλω να φύγω για να μην τις φτάσω κι ύστερα να χαθώ AΦΟΥ ΔΕ ΘΑ ΕΧΩ ΠΙΑ ΠΡΟΣΜΟΝΗ...

Οι άσχημες οι σκέψεις μου όμως μου δείχνουν ότι έχω λόγο ακόμη να ζω.


Όταν οι σκέψεις γίνουν όλες όμορφες, δε θα 'χω τίποτα πια να δώσω. Δε ζω για να επιδιώκω ομορφιές.

Ζω για να αποτρέπω ασχήμιες.


Επειδή έτσι...........


Όσο κυνηγάς τις ομορφιές, τόσο ασχημαίνεις... Η ευτυχία γίνεται εμμονή κι εσύ ύαινα έτοιμη να κατασπαράξει όποιον σταθεί ανάμεσα σε σένα και το ζητούμενό σου.


Όσο αποφεύγεις τα άσχημα, τόσο ομορφαίνεις... Γιατί η ομορφιά σου είναι στην ικανότητα του νου σου και στη δύναμη της καρδιάς σου.


Να αγαπάς χωρίς να θέλεις


Να πονάς για όσα δε φταις και για όσα φταις να υπομένεις...


Να δικαιολογείς χωρίς να καταλαβαίνεις


Να συμπαραστέκεσαι χωρίς να το ξέρεις

Να ακούς τη σιωπή και να μιλάς με το βλέμμα σου


Να νιώθεις μόνος και να μην ψάχνεις συντροφιά αλλά να ψάχνεις μια μοναξιά που φωσφορίζει στο σκοτάδι σου και οδηγεί τη στιγμή σου στο άπειρο

___/\__/\__/\__/\___/\___________________