F E E L I N G S


Είναι κάποιες νύχτες που το θρόϊσμα του ανέμου μας υπενθυμίζει κάποιες στιγμές που πέθαναν παλιά.

Απλά στιγμιότυπα της συνειδητότητάς μας, γεμάτα αισθήσεις.

Ζωές του ενός λεπτού, που ενεργοποίησαν όλα μας τα κύτταρα και μετά χάθηκαν στον χρόνο…

Ομορφες εκδρομές που ζωγράφισαν ευχές σε ένα απαλό φόντο…

Ενα τέτοιο φλάς-μπάκ κάθε τόσο, κάνει το τώρα ακαθόριστο…

Συνήθως ευθύνεται μια ...σύμπτωση... μια απαλή μελωδία.... μπορεί & οτιδήποτε...

Κάπου εκεί, η προσωπική πραγματικότητα του καθενός μας ζωγραφίζει το άμεσο μέλλον με πινέλα τα πεπραγμένα και χρώματα τις προσδοκίες....

Μιά αληθινή συνωμοσία του σκοτεινού τμήματος του εγκεφάλου με ότι πιο "πραγματικό" έχει να σου προσφέρει η ζωή, που είτε σε βρίσκει σύμφωνο είτε όχι, έχει τον τρόπο να σου επιβάλει τους σκοπούς της.

Κάπως έτσι, γινόμαστε εμείς το όνειρο και η ζωή το υπoκείμενο, και η κάθε αλήθεια πραγματώνει μια υπέροχη άβυσσο…

Στιγμές…Συναισθήματα....
Τελικά ίσως εκεί να κρύβεται η μεγαλύτερη γοητεία της ζωής....


Οταν οι γλυκιές αναμνήσεις έρχονται να σου υπενθυμίσουν πως το ταξίδι δεν έχει τελείωσει και οτι μπορείς να το κάνεις ακόμα πιο όμορφο...