Μου την δίνουν και θα τον πάρουν...
Έχω ένα περίσσευμα χολής τελευταία και θα την αφήσω να στάξει. Αν αγνοήσει κανείς το παρακάτω δεν χάνει κάτι...
Είναι μερικές κατηγορίες ανθρώπων, στο μυαλό μου τουλάχιστον, που είναι τόσο μα τόσο ενοχλητικοί, που έχω φτάσει στα όρια να κάνω σχέδια βασανιστηρίων γι' αυτούς. Τους γράφω πιο κάτω για να ξέρουν πού τους έχω γραμμένους. Τα φύλα εναλλάσσονται όπου δεν έχουν σημασία.
Ο "τι καλός που είσαι". Κλασσική περίπτωση παρασίτου, ο συγκεκριμένος τύπος άμα σε χρειαστεί σε μετρέπει σε στήριγμα. Αρπάζεται πάνω σου, σε τραβάει με όλη του τη δύναμη προς τα κάτω για να ανέβει αυτός και μετά σε κατουράει και μία στα πόδια. Σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, λέει συνεχώς "τι καλός που είσαι", "τι γαμάτο άτομο είσαι", "έχουν χαθεί παιδιά σαν εσένα" και παρόμοιες βλακείες. Κάποια στιγμή θα χώσω αυτού που θα μου την σπάσει πάρα πολύ σφουγγαρίστρα στον κώλο και θα τον βάζω να τρέχει γύρω γύρω να μου καθαρίζει το σπίτι φωνάζοντας "τι καλός που είσαι" σαν σύνθημα. Όχι τίποτα άλλον, να μάθει την διαφορά καλού και μαλάκα βρε αδερφέ.
Η "μα δεν θέλω να σωθώ, να κλαίω θέλω". Έρχεται την πρώτη φορά, η ώρα δύο το πρωί, στο κλάμμα βουτηγμένη. Την χώρισε ο γκόμενος, τσακώθηκε με την μάνα της, οι φίλες της την παράτησαν στο κρύο ή τι στο διάολο έτυχε και αυτή έχει μείνει μόνη της χωρίς κανέναν στον κόσμο, κλαψ, λυγμ, μπουχουχού. Κάθεσαι την ακούς μέχρι τις 9 το πρωί να σου λέει την ιστορία της ζωής της με το νι και με το σίγμα, μέχρι πώς είναι το πουλί του γκόμενού της, απαιτεί κάθε τόσο και την γνώμη σου για να ξέρει ότι της δίνεις σημασία, της λές εσύ τι θα έκανε ένας λογικός άνθρωπος, σου λέει ευχαριστώ και την κάνει. Την επόμενη βδομάδα, τσακ πάλι τα ίδια. Εσύ λες ότι δεν παίζει, απλά είναι δύσκολο να αλλάξει μια ζωή σε μια βδομάδα, λογικό είναι και ξανανέχεσαι. Περί την δέκατη τρίτη βδομάδα που έρχεται παίρνεις πρέφα ότι ο κυριότερος λόγος που η ζωή της παραμένει χάος είναι ότι το γουστάρει και αφού βρήκε μαλάκα να κλαίγεται το κάνει ασύστολα. Η πρώτη που θα μου κάνει πλινγ (έννοια και ήχος αντίστοιχος του κλικ, είναι το άτομο που κατάφερε να τεντώσει τα νεύρα μου μέχρι που έσπασαν και έκαναν πλινγκ) θα αποκτήσει πραγματικό λόγο να κλαίει και θα πάει πακέτο στην Κρήτη να κάνει την μοιρολογίστρα για να μου φέρνει χρήματα. Για την τσατσά του ώμου μου θα γίνω νταβαντζής δακρύων με άλλα λόγια.
Οι "πουλομετράκηδες". Άμα βγω με αγοροπαρέα, και εντάξει παιδιά να είναι γενικώς, μεταμορφώνονται σε μαλάκα αυτής της κατηγορίας. Ακόμη κι ο πιο ήσυχος και προσγειωμένος ανάμεσά τους θυμάται την βραδιά που ήπιε πέντε λίτρα ουίσκι μονορούφι και μετά έβγαλε την καλύτερη γκόμενα του μαγαζιού. Στο δρόμο δε για το προσωπικό του τζετ που θα έπαιρναν για Μαλδίβες όπου θα την έπαιρνε για να κάνουν σεξ σε ιδιωτική παραλία, τους σταμάτησαν για αλκοτέστ. Αυτός έσπασε στο ξύλο τον "μπάτσο" με μυστικές τεχνικές νιντζούτσου και πήρε αγκαλιά την αστυνομικίνα που ήταν μαζί του και θα μπορούσε άνετα να γίνει μοντέλο για να κάνουν τρίο με την άλλη. Επειδή συνήθως στα υπόλοιπα είναι εντάξει παιδιά κι απλά δεν ξέρουν ότι όποιος δεν κάνει μιλάει, απλά κουνάω το κεφάλι και λέω 'ναι'. Καμμιά φορά άμα το παρακάνουν, παίζω ότι τσίμπησα και πίστεψα πως είναι ΟΙ γκομενιάρηδες και τους ψήνω να ρίξουν την κοπελιά που κοιτάνε σαν ξερολούκουμο όλο το βράδυ. Μου αρέσει που αλλάζουν χρώματα όσο ψάχνουν δικαιολογίες γιατί ειδικά απόψε δεν μπορούν.


Η "έλα, έλα, έλα, έλα μαλάκα να δεις τι έκανες". Αυτός ο τύπος ξέρει. Φυσικά. Ξέρει τα πάντα καλύτερα από εσένα, εμένα και όλους τους άλλους. Βέβαια. Δεν δέχεται να της πεις τι να κάνει διότι ξέρει. Άμα τα κάνει σαν τα μούτρα της, σκατά δηλαδή, φταις που δεν μίλησες ενώ έβλεπες πώς το πάει για ζημιά. Σε αυτόν τον τύπο, η τιμωρία που γουστάρω είναι του βλάκα. Της λές φωναχτά και αργά πολλές φορές κάτι και του το δίνεις και γραπτά. Άμα τα κάνε σκατά, το κουνάς μπροστά στη μούρη της και της συμπληρώνεις κάθε τόσο τις προτάσεις με "επειδή είσαι ηλίθια! Δεν καταλαβαίνεις τίποτα!" Ποιά αγκάθια μπαμπού κάτω από τα νύχια. Για αυτό τον τύπο αυτό είναι το μεγαλύτερο μαρτύριο.


Ο "είμαι πολύ ΑΝΤΡΑ. Προοουτς!" Αυτός ο τύπος είναι από τους πιο σπαστικούς για μένα. Μαγκιά κλανιά και κώλος φινιστρίνι. Άμα τους παίρνει είναι πολύ μάγκες. Να κάνουμε καυγά. Αν έχουμε τους 300 του Λεωνίδα να μας κάνουν πλάτες. Να βγούμε και να κεράσουμε την παρέα. Με τα λεφτά του μπαμπά. Να φερθούμε άσχημα στο κοριτσάκι δίπλα μας. Άμα ξέρουμε ότι δεν θα φύγει. Αυτός ο τύπος παίζει και να με στείλει φυλακή. Ο πρώτος που θα με κάνει να του ξηγηθώ άσχημα, επειδή ακριβώς έχει τρεις διμοιρίες ΟΥΚ πίσω του και θα πρέπει να κινηθώ γρήγορα θα χάσει μάτι. Ίίσως και τα δύο και αν προλάβω μες το σοκ, θα του καταστρέψω και την σιαγόνα που είναι πολύ παλούκι κάταγμα και εύκολο να το κάνεις. Αν μη τι άλλο να θυμάται ότι στον καυγά μπορεί να προλάβω να δείρω μόνο ένα αλλά αυτός ο ένας μπορεί μια χαρά να είναι κι ο ίδιος. Τουλάχιστον όταν βγω από την φυλακή θα πηγαίνουμε κατευθείαν στο κλανιά mode και θα ησυχάσω.


H "holier than thou". Τώρα θα πέσει φωτιά να με κάψει. Μιλάω για τόσο άγιο άτομο; Εγώ! Που είμαι βουτηγμένος στην αμαρτία, την ακολασία, τα πάθη; Δεν ξέρω καλύτερα; Θα έπρεπε να πλένω το στόμα μου με νερό και να κάνω 256 μετάνοιες (στρογγυλός αριθμός), πριν τολμήσω να σκεφτώ να αναφερθώ σε αυτήν την αγία γυναίκα που έχει τόσα στις πλάτες της και μένει αλύγιστη. Ανοιχτά αυτάκια κοντά σε αυτόν τον τύπο και όταν πάει να το παίξει ύφος "μεγάλε, άστο, ξέρω τι έκανες πιτσιρικάς". Όποιος το παίζει πολύ "είμαι αξιοπρεπής" κάτι έχει να κρύψει εξάλλου.