..................................................................



  

Θα μου απαντήσεις σε μία ερώτηση;;;
- Ευχαρίστως.
Πες μου…
- Εμείς είμαστε ‘εραστές του ονείρου’ ή ‘ονειρικοί εραστές’;;;
- Καλά. 
Πως σου ήρθε αυτό τώρα;;;
- Να. Σκεφτόμουν τη σχέση μας, τα στάδια που έχει περάσει και το μέλλον της…
- Και σου προέκυψε αυτή η ερώτηση;;;
- Ναι…
- Ξέρεις, είναι σαν να μου λες αν είμαστε ρεαλιστές ή όχι στον έρωτά μας…
- Περίπου…
- Πιστεύεις ότι δεν είμαστε;;;
- Πιστεύω ότι ο έρωτας πρέπει να έχει μία δόση ουτοπίας μέσα του για να μπορέσει να υπάρξει…
- Και τι θεωρείς ουτοπικό στη δική μας σχέση; Το ότι κάνουμε όνειρα;
Το ότι θέλουμε να υπερπηδήσουμε τα όσα προβλήματα προκύψουν;;;
- Ιδιαιτέρως αυτά.
Προσπαθώ να είμαι πραγματίστης και να μην υπερβάλλω. 
Προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση και να μην αιθεροβατώ. Πειράζει;;;
- Δεν είπε κανένας ότι πειράζει. 
Απλά, κάποια στιγμή θα πρέπει να αφήνεις και ένα παράθυρο για να μπαίνει φως. 
Δεν πρέπει να είναι όλα τυφλά και κλεισμένα…
- Παράθυρο να αφήσω. 
Φοβάμαι όμως, ότι το παράθυρο θα γίνει μπαλκονόπορτα και δεν θα κλείνει με τίποτα…
- Μόνο, αν δεν το προσέξεις το παράθυρο γίνεται μπαλκονόπορτα και δεν μαζεύεται με τίποτα.
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, είναι καλό να μπαίνει φως στο δωμάτιο της καρδιάς σου και του μυαλού σου. 
Έτσι, οι σκιές φεύγουν και βλέπεις με άλλο μάτι το μέλλον…
- Πειράζει που φοβάμαι;;;
- Όχι. 
Εξάλλου, ο ‘φόβος φυλάει’…
- Ξέρεις όμως; 
Κουράστηκα να φοβάμαι…
- Το ξέρω.
Το καταλαβαίνω. 
Έχε μου εμπιστοσύνη…
- Προσπαθώ.
Τελικά τι είμαστε;
‘Εραστές του ονείρου’ ή ‘ονειρικοί εραστές’;;;
- Είμαστε εραστές της ζωής μας.
Ζούμε τη ζωή μας και είμαστε ερωτευμένοι με αυτή.
Είμαστε ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλο.
Απλά…