...............................................................................................................................................................    






«Καληνύχτα»
Και ύστερα αναρίθμητα αστέρια και βεγγαλικά...
Κι εγώ παντού και πουθενά...
Ο νους δεν ταξιδεύει αλλού...
ως συνήθως...
Κολλάω στη μορφή σου...
Και κάπου εκεί...
γίνομαι μεσονύκτιος ήλιος...
Κάπου εκεί ...
χάνω τα λόγια και ίπταμαι...
Σ’ έφτασε άραγε το δειλό μου χαμόγελο?
Ελπίζω να κάλυψε την απόσταση...
Τώρα δεν μπορώ να ζητήσω τίποτα παραπάνω...
Θέλω πολλά...
πως να το αρνηθώ?
Μα ήδη έκανα την πρώτη κίνηση...
Σου αφιερώνω χώρο και χρόνο...
Τέτοιος ενθουσιασμός...
Η ανάσα μου έχει χάσει τον ρυθμό της...
Κι ακόμα τον ψάχνει...
Αφήνομαι ξανά...
Πιο πολύ απο ποτέ ζητάω...
Και πάλι απεγνωσμένα...
Ανατρέχω όπου μπορώ...
για να βρω τρόπους...
Θέλω να κάνω κάτι σωστά τώρα...
Αλήθεια το θέλω όσο τίποτα...
Μόνο δείξε μου το δρόμο...
Ένα σημάδι έστω...
Για να μην χαθώ πάλι..............