Ψέματα, Πλάνη και Ψευδαισθήσεις...




Διαβαζω...

η λέξη γιγαντώθηκε και άπλωσε μία σκιά

που δε λογάριασε θεό..

Όλο το φως, σταχτη στα ματια της...

Διαβαζω....

ένα κενό να μου κόβει ανασες...

να μου κοβει ζωή...

να λιποθυμάω κι όμως η χροιά της λεξης

φυσημα στο πρόσωπο..

συνερχομαι...



Διαβαζω...

κειμένων συνέχεια...

κι ένας σταυρός μισοφαγωμενος από το σαράκι της αναγκης

να εκφραστεί το μυστηριο...

-Δεν συλλαμβανονται οι Ιδεες, ματια μου...

Αδεσμευτες παντα ... ως το Τελος...

Ψεματα... πλανη.. και ψευδαισθησεις τα κειμενα..



Διαβάζω...

Τιποτε σε πλήρη αντιστοιχία..

όλα παραφρασεις...

περιγραφές στο περίπου...

παραπομπές στο εκεί...

αναγραμματισμοί και λογοπαίγνια..

κι ένας εντυπωσιασμός να χαίρεται τη μικρότητα της αποτύπωσης...

Διαβαζω....

μία λέξη ακομη...

"νόημά μου δε σε ειπώνω

μα σε σκοτώνω....."

πίσω από πλάνες εκδοχές μιας ασυνάρτητης εμμονής..

πισω από ψεύτικες μεγενθύνσεις μιας θολής πραγματικότητας που δεν υπήρξε ποτέ...

πίσω από ψευδαισθήσεις ευτυχίας ή θλίψης ...


και νομίζω ότι ζω...

γράφοντας κείμενα...

χρωματίζοντας τοπία επινόησης...

Κρύβω τη Ζωή στη σκιά της λέξης....

γιγαντώνω μεσα μου τη Δίψα...

και κάθε γραμμα, τα βράδια ντύνεται το σώμα μου...

υιοθετεί τη χροια της φωνής μου...

και με δικάζει που ΔΕΝ καταφερα

να προσεγγίσω την Αληθεια

ούτε στο τοσο... στο ανεπαίσθητο... στο ψήγμα μιας συγγραφικής αναλαμπής...


Ψεματα... πλανη... και ψευδαισθησεις...


κι όμως ακομη συνεχίζω να χανομαι μεσα στα κειμενα...

στις ασυναρτητες περιγραφες..

στο πλέξιμο της μυθοπλασίας και στο συναίσθημα που παράγει ...



γιατί {Μπορχες}

Μέγιστη Αξία δεν έχει να βγεις από το Λαβύρινθο...

αλλά να ξέρεις πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να παραδεχτείς ότι χάθηκες...



ΧΑΘΗΚΑ....


Η Ιδέα μετουσιώθηκε σε σταγόνα από kakia_p