Μια φορά μόνο δε φτάνει...



Μία φορά..

Πρώτη φορά..

Ηλεκτρική εκκένωση

σε σώμα υγρό,

με διαρροή φορτίου,

σ' ένα χώρο αταξινόμητου συναισθήματος...

κι εσύ μετατοπισμένος

σ' ένα μεταίχμιο ευδαιμονίας

να μετασχηματίζεις συχνότητες..

να μετατρέπεις σε ενέργεια την ύλη..

να γίνεσαι παλμικό γράφημα

στην οθόνη του Κόσμου...

Μία φορά....

Πρώτη φορά...



Κι όμως...

μία φορά ποτέ δε φτάνει...

κι ας είναι η πρώτη φορά κλονισμός!...



Μία φορά δε φτάνει στον Έρωτα...

στον χωρισμό..



Μία φορά δε φτάνει ούτε στην ίδια τη Ζωή...

ούτε καν στο Θάνατο...

Θέλει πολλές Ζωές...

να κυλήσεις σαν γεωμετρικό ολοκλήρωμα στο Συμπαντικό Υγρό της Ύπαρξης...

Θέλει πολλούς Θανάτους...

για να γεωτρήσεις Ουσίες...



για να μείνει η Γεύση

Αιώνια ακέραιη να συγκινεί τον ουρανίσκο...



για να φτάσει ο Έρωτας

να μεταγγίσει το δικό του παλμό στο αίμα σου...



για να χαράξει πληγή ο χωρισμός

στο γενετήσιο κώδικα

και να δημιουργηθούν αντισώματα απογοήτευσης...



για να αναστήσει η Ζωή

όλες τις αισθήσεις,

ακόμη κι εκείνη που διαφεύγει ευγενικά τη σύλληψη..



Για να λατρέψει ο Θάνατος

όσα κατάφερες ν'αναστήσεις μέσα σου...



Μία φορά δε φτάνει...

ίσως ούτε και δεύτερη..

ίσως χρειαστεί και τρίτη...

ίσως....