VOULIARATINOS

GlitterGraphics
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified


commentscute


thanks Comments

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Το αλητάκι...

{Όταν γίνομαι παιδί...

Η πιο πολύτιμη στιγμή μου!...}


Σήμερα το έσκασα από τη χρυσή φυλακή μου… Τριγυρνάω στη γειτονιά σου… Παράνομα!... Αλητάκι που παίζει με ξένα παιχνίδια και αναστατώνει με τις παραξενιές του τον καθωσπρεπισμό του κόσμου. Τραγουδάω παράφωνα και δυνατά. Είναι αδύνατο να μη με ακούσεις. Βέβαια, η συγκυρία επιτάσσει να προσποιηθείς πως δε με γνωρίζεις. Βγαίνεις στο μπαλκόνι… δεν είσαι μόνος. Βγαίνει μαζί σου ενοχλημένη όλη η παρέα σου. Συνεχίζω να τραγουδάω και να χορεύω… Το γέλιο σου αν και αμυδρό, φυλακίζει τη χαρά μου… Τσιγγανάκι που τσαλαβουτάω στο έλος… χορεύω σαν αρκουδάκι, με χαλκά το βλέμμα σου!... Με δένεις… Με δεσμεύεις… Με φυλακίζεις… Κι ας είμαι φύση αδέσμευτη.

Παίρνεις την ευθύνη του μαλώματος. Αγριεύεις… Μιλάς επιτακτικά, και ίσως πιο άγρια απ’ ότι περίμενα!... Το μουτράκι μου κατσουφιάζει, το βλέμμα μου συννεφιάζει… Συνεχίζεις… Τόσα μαλώματα!... λόγια σκληρά για να με διώξεις… Πληγώνεις την καρδούλα μου, που φόρεσε τα καλά της για να έρθει να σε δει!... Τσαλακώνεις με το επιβλητικό σου ύφος την παιδιάστικη λαχτάρα μου, να σε δω έστω και λίγο…

Μόνο αυτό ήθελα... να σε δω λιγάκι… από μακριά… Να σε δω χαμογελαστό και να ξεδιπλώσω μπροστά στα μάτια σου το πανηγύρι όλης μου της τρέλας… «Συγνώμη κύριε…» ψιθυρίζω με ασθενική φωνή. Γυρίζω αργά και ετοιμάζομαι να φύγω. Ένα δειλό βλέμμα μου… τελευταίο… αντέχει να σε κοιτάξει για λίγο ακόμα… Διακρίνω ένα συνωμοτικό χαμόγελο στα χείλη σου…

χι χι χι… Μόνο γι’ αυτό ήρθα απόψε…

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩΩΩΩ……



Πόσα θέλει κάποιος για να είναι ευτυχισμένος?...

Λίγα… τόσο λίγα… ένα χαμόγελο… Δικό σου χαμόγελο!.....



Απομακρύνομαι... τρελό αλητάκι μέσα στο χορό του, αναστατώνοντας τον κόσμο από χαρά…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου