Η Ανθρώπινη ψυχή έχει περισσότερο ανάγκη του ιδανικού παρά του


πραγματικού.Με το πραγματικό ζεί κανείς,με το ιδανικό υπάρχει.

Λοιπόν θέλετε να λογαριάσουμε την διαφορά ;

Τα ζώα ζούν,οι άνθρωποι υπάρχουν.



~Βίκτωρ Ουγκώ~
(Γάλλος Συγγραφέας)
1802-1885
Άνθρωπος



Η λέξη «ψυχή» από το ρήμα «ψύχω» ,Αποτελεί την άυλη ουσία ενωμένη με το σώμα που αποτελεί το κύριο στοιχείο και αιτία της ζωής.

Κατα τον Πλάτωνα η ψυχή είναι η πνευματική οντότητα ,η οποία προυπάρχει απο το σώμα και επιζεί μετά τον αποχωρισμό του.

Κατα την Πλατωνική "Θεωρία της προύπαρξης " που συγγενεύει με την Πλατωνική ο Θεός δημιούργησε αρχικά όλες τις ψυχές που μένουν στον ουρανό και συνδέονται με τα σώματα

των ανθρώπων,που κάθε φορά γενιούνται.

Σύμφωνα με τον Μπέρκλευ (George Berkelay Ιρλανδός φιλόσοφος 1685-1753),η ψυχή αποτελεί την βασική αιτία των ιδεών ,αλλα μόνο μία

άλλη βούληση ή ένα άλλο πνεύμα μπορεί να είναι η αιτία των εντυπώσεων,απο τις οποίες αποτελείται ο υλικός κόσμος γύρω μας.

"Όλα έρχονται απο το Πνεύμα ,που προκαλεί τα πάντα και ζωοποιεί τα πάντα ",έλεγε.

Ο Μπέρκλευ έλεγε οτι ο άνθρωπος μπορεί να νιώσει ξεκάθαρα και ζωηρά την ύπαρξη του θεού παρά ενός οποιουδήποτε ανθρώπου και επομένως

μπορεί να είναι ποιό σίγουρος οτι υπάρχει θεός παρά οτι υπάρχουν άλλοι άνθρωποι.

Σύμφωνα με τον Μπέρκλευ ο άνθρωπος δέν μπορεί να αντιληφθεί το υλικό απο το οποίο είναι φτιαγμένος ο κόσμος,το μόνο που μπορεί να γνωρίζει

είναι οτι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος απο πνεύμα. Πίστευε πως τα πάντα γύρω μας υπήρχαν μονάχα στην συνείδηση μας,και οτι μέσα απ'οσα βλέπουμε

βρίσκεται ένα κρυμμένο θείο μυστήριο.Λίγο περισσότερο απο τη μυστηριώδη λάμψη που βλέπουμε ,αλλά ποιό κοντά στο θεο βρισκόμαστε ακριβώς μέσα στην

ίδια την ψυχή μας.Μόνο εκεί μπορούμε να δούμε απο κοντά το μεγάλο μυστικό της ζωής.Και σε ορισμένες σπάνιες στιγμές μπορούμε να νιώσουμε πως εμείς

οι ίδιοι είμαστε αυτό το ίδιο μυστήριο.

Ο Μπέρκλευ τονίζει οτι όσα βλέπουμε και νιώθουμε αποτελεί αποτέλεσμα της δύναμης του θεού.Γιατι ο θεός είναι παρών βαθιά μεσα στη συνείδηση μας.

Ο Φιλόσοφος Γιόχαν Γκότλιμπ Φίχτε( Ο Γιόχαν Γκότλιμπ Φίχτε (1762- 1814), Γερμανός Φιλόσοφος ιδεαλισμού και μαθητής του Κάντ)

έλεγε οτι η φύση " γεννήθηκε απο τη δραστηριότητα μίας ανώτερης ,ασυνείδητης φαντασίας " .Έλεγε οτι ο θεός έχει συνείδηση ορισμένων πραγμάτων απ'αυτά που

υπάρχουν .Απο την άλλη όμως υπάρχουν ορισμένες πλευρές στη φύση,που αντιπροσωπεύουν ακριβώς το ασυνείδητο του θεού.Γιατι ακόμα και ο θεός έχει τη σκοτεινή

πλευρά του.Κατα σύμπτωση για τον Αριστοτέλη ο θεός είναι η "Ενεργητική κινητική αρχή ,το Πρώτο Κινούν".

Ο Αριστοτέλης ταλαντεύεται ανάμεσα στον ιδεαλισμό και τον υλισμό. Κάθε πράγμα, κατ' αυτόν, αποτελείται από ύλη και πνεύμα, που είναι μεταξύ τους αδιάσπαστα

ενωμένα. Η ύλη είναι παθητική, είναι η δυνατότητα του πράγματος, ενώ το πνεύμα ενεργητικό, δηλ. η δύναμη που μεταβάλλει τη δυνατότητα σε πραγματικότητα.

Ο κόσμος, κατά τον Αριστοτέλη, είναι ενιαίος και αιώνιος, ενώ η οικουμένη έχει σχήμα σφαίρας με κέντρο τη Γη. Με το να δέχεται την καταγωγή των γνώσεων

από τις αισθήσεις, πλησιάζει πολύ τον υλισμό. Τέλος με την τυπική λογική βλέπει την αντικειμενική πραγματικότητα "στατικά" και όχι μέσα στην αέναη μεταβολή

και κίνησή της.