Σ'αγαπώ
Μωράκι μου,

Σου γράφω αυτό το γράμμα στο πάτωμα, για να μπορώ να βλέπω γύρω μου όλα τα δικά μας πράγματα που σε φέρνουν νοσταλγικά, ρομαντικά, αισθησιακά στο μυαλό μου. Στο μυαλό μπαινοβγαίνουν σκέψεις και αναμνήσεις, όνειρα, όνειρα που έκανα μικρή και μαζί σου τα νιώθω για πρώτη φορά. Νιώθω ότι αυτό που κάποτε ήταν για μένα φαντασία απλησίαστη, αυτό που σαν μικρό παιδί έμοιαζε αδύνατο, αυτό που θα με έκανε να νιώσω ότι όλος ο κόσμος είναι δικός μου.τότε δεν ήξερα πως λεγόταν, ήξερα απλά ότι υπήρχε. Και δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τον έρωτα, τον απόλυτο έρωτα. Εσύ μου πρωτοέμαθες τι σημαίνει, εσύ μου έδειξες τον δρόμο για να καταφέρω να τον βρω.


Από τη πρώτη στιγμή που σε είδα, ακόμα έχω στο μυαλό μου το πρώτο βλέμμα, τότε που νόμιζα ότι κάπου σε είχα ξαναδεί(τώρα κατάλαβα που, στα όνειρα μου) έως το τελευταίο μας φιλί.πάντα σε αγαπούσα. Ποτέ δεν έχω πάψει να σε αγαπάω.
Σου γράφω αυτό το γράμμα και ήδη έχω βουρκώσει. Μπροστά στο κρεβάτι θυμάμαι «εκείνη» τη φορά που κάναμε έρωτα. Τότε που είχα βάλει τα κλάματα,Τότε που κατάλαβα ότι όλα όσα αισθανόμουν δεν ήταν ενθουσιασμός. Ήταν η ζεστασιά σου μέσα στην καρδιά μου, ήταν το κορμί σου που γινόταν ένα με το δικό μου. Ήταν η απόλυτη ευτυχία, έτσι όπως λίγοι άνθρωποι στη γη έχουν την τύχη να τη ζουν. Και όταν είμαι μαζί σου, αισθάνομαι ότι ανήκω σε αυτούς τους λίγους. Με κάνεις να αισθάνομαι μοναδικoς, σαν το ηλιοβασίλεμα που χαζεύαμε αγκαλιά στη Σαντορίνη, όταν ερχόταν το ξημέρωμα και δεν νυστάζαμε, γιατί θέλαμε να ζήσουμε όλη τη στιγμή.


Σ΄αγαπώ γι' αυτό που είσαι, σε αγαπώ γι' αυτό που είμαι εγώ όταν είμαι μαζί σου, σ' αγαπώ γιατί μέσα από εσένα ανακάλυψα εμένα. Σ΄αγαπώ έτσι όπως είσαι, μην αλλάξεις ποτέ.