VOULIARATINOS

GlitterGraphics
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified


commentscute


thanks Comments

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Αποδείξεις περί του ψεύδους της «Ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη»



Ενημερωτικό άρθρο τού Γιώργου Π., Γεωπόνου M.D.

Στό παρακάτω κείμενο θά επιχειρήσω νά αποδείξω ότι τά λεγόμενα περί

ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης τού πλανήτη καί τά περί τής συμβολής τού CO2

στήν αλλαγή τού κλίματος, όχι μόνον είναι επιστημονικώς αναπόδεικτα, αλλά

ότι υπάρχει ένα πλήθος ιστορικών, λογικών καί επιστημονικών δεδομένων, πού....



αποδεικνύουν τό αντίθετο. Όσοι θέλουν νά διαβάσουν τό κείμενο προσεκτικά,

καλό θά ήταν νά τό εκτυπώσουν.

Α) ΤΟ ΜΟΝΟ «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ» ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

Σχετικά μέ τά οικολογικά ζητήματα, τό μοναδικό σημείο, στό οποίο

εσκεμμένα καθοδηγείται καί επικεντρώνεται η προσοχή τών πολιτών, είναι η

«κλιματική αλλαγή» (όπως μετωνόμασαν τήν παλαιώτερη ορολογία

«υπερθέρμανση»). Φορέας τής, κατά τήν άποψή μου, ψευδούς επιχειρηματολογίας

περί τής υπερθέρμανσης, είναι τό πολιτικό όργανο τού ΟΗΕ, ονόματι

Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), καί προωθητικά όργανά του

οι δημοσιογράφοι & ΜΜΕ «παπαγαλάκια».

Ουδείς σχεδόν θέτει τά ζητήματα τών φυσικών πόρων, τής χημικής

ρύπανσης, τών πυρηνικών, τής συστηματικής καταστροφής τών δασών τού

Αμαζονίου καί τής Αφρικής, πού έχει στόχο τήν ανάπτυξη τών πολυεθνικών

τροφίμων καί πρώτων υλών, παρά μόνο γιά τήν κλιματική αλλαγή. Ο στόχος;

Προφανής καί ορατός: Πράσινες μπίζινες (πού μόνο οικολογικές δέν είναι) καί

πράσινοι φόροι. Ένα κατατοπιστικό ντοκυμανταίρ γιά τό θέμα τής

«υπερθέρμανσης» είναι τό παρακάτω:

(1ο από εννέα μέρη).

Μού είναι σαφές ότι προσπαθούν απεγνωσμένα νά ποδηγετήσουν τήν

ανθρωπότητα μέ ψέμματα (όπως η 11η Σεπτεμβρίου, η τρομοκρατία, οι ασθένειες,

καί εσχάτως η κινδυνολογία γιά τό κλίμα).



Β) Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ Ο,ΤΙ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΕΙ Ο ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ ΤΟΥ

Πρίν αρχίσουμε νά εκθέτουμε τά επιχειρήματα πού καταρρίπτουν τήν

υπόθεση τής «ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής», ας εστιάσουμε στόν τρόπο

πού λειτουργεί η σημερινή επιστήμη. Τό κλειδί στήν επιστήμη σήμερα είναι η

χρηματοδότηση. Όπως, στόν κόσμο τής δημοσιογραφίας, ο αρχισυντάκτης ορίζει:

«χτυπάμε τόν Γιωργάκη» ή «υποστηρίζουμε τόν Γιωργάκη», [σημ. πού εν μιά

νυκτί έγινε «Γιώργος»], αναλόγως τών συμφερόντων τού εκδότη, έτσι καί στόν

κόσμο τής επιστήμης η έρευνα στρέφεται εκεί πού θέλουν τά

αφεντικά-χρηματοδότες.

Ας μήν βαυκαλιζόμαστε ότι ζούμε στήν εποχή τού Αριστοτέλη ή τού

Γαλιλαίου. Τό ντοκυμανταίρ πού πρότεινα ανωτέρω αναφέρεται σέ μία νέα γεννιά

επιστημόνων, οι οποίοι πολύ λίγο ενδιαφέρονται γιά τήν Αλήθεια. Άλλωστε

πρέπει νά καταλάβουμε ότι σήμερα ο επιστήμονας «δέν επίσταται», υπό τήν

έννοια ότι αποδέχεται αυτά πού τού λένε οι δάσκαλοί του, τά οποία ποτέ δέν

τού τά απέδειξαν: Παραδείγματος χάριν, ως γεωπόνο μέ έμαθαν ότι τά υβρίδια

είναι πολύ καλά. Εάν πράγματι είναι έτσι ή εάν έχουν «παρενέργειες», δέν τό

ερεύνησα. Τού οδοντιάτρου τού έμαθαν ότι η φθορίωση τών δοντιών είναι καλή.

Δέν τού τό απέδειξαν όμως, κ.ο.κ. Μού είναι σαφές ότι σήμερα η έρευνα στήν

επιστήμη (ιδίως η εφαρμοσμένη) καθοδηγείται από συμφέροντα. Υπ' αυτήν τήν

έννοια ο κλάδος τής κλιματολογίας έχει μπεί στήν υπηρεσία τής πολιτικής

σκοπιμότητας.



Γ) ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

1) ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

Θά προσπαθήσω νά εκθέσω τά επιχειρήματα πού μέ έπεισαν σχετικά μέ

τήν κλιματική αλλαγή. Λέω κλιματική αλλαγή διότι δέν γνωρίζω πλέον άν θά

οδηγηθούμε σέ πολύ ψυχρή περίοδο ή σέ θερμότερη. Τό κομβικό σημείο είναι ότι

η ανθρωπότητα σέ ιστορικούς χρόνους έχει γνωρίσει πολύ θερμότερες καί πολύ

ψυχρότερες περιόδους, χωρίς νά έχη καταστραφή! Τρείς αποδείξεις περί αυτού:

α) Η Γροινλανδία (Green-land) ανακαλύφθηκε περί τό 1000 μ.Χ καί όπως

αποδεικνύει τό όνομα πού τής έδωσαν, ήταν (στό νοτιώτερο τμήμα της) μία

«πράσινη χώρα» μέ λειβάδια καί θάμνους (διάφορα είδη berries) όπως τά

αγριοστάφυλα.

β) Στήν Αγγλία υπάρχουν μνήμες από καλλιέργεια τού αμπελιού σέ πολύ

θερμότερες εποχές (ονομασίες οδών, περιοχών κτλ). Σήμερα δέν μπορεί νά

ευδοκιμήσει τό αμπέλι εκεί, λόγω τού ψύχους.

γ) Υπήρξαν επίσης καί πολύ ψυχρότερες ιστορικές περίοδοι από τήν σημερινή:

Στήν Αγγλία ο Τάμεσης εμφανίζεται παλαιώτερα παγωμένος τούς χειμώνες καί

γίνονταν παγοδρομίες κτλ. (στοιχεία από ζωγραφικούς πίνακες καί ιστορικές

αφηγήσεις).

Τά προηγούμενα ιστορικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι, παρά τίς πολύ

θερμότερες περιόδους τού μεσαίωνα, καμμία Βενετία δέν πνίγηκε, καί καμμία

Κάτω Χώρα δέν πλημμύρησε από τό λιώσιμο τών πάγων. Μέ τά παραπάνω

παραδείγματα καταδεικνύεται ότι στό «φαινόμενο τής υπερθέρμανσης» (έστω καί

αν χάριν τής οικονομίας τής συζήτησης, δεχθούμε ότι συμβαίνει, καί ότι

μάλιστα είναι ανθρωπογενές) ?πως τ? παρουσιάζουν, υπάρχει υπερβολή, καί

αποτελεί αφορμή γιά διασπορά φόβου καί καταστροφολογικών προβλέψεων γιά τό

μέλλον τής ανθρωπότητας.



2) ΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

Αφού όμως ησυχάσαμε καί είδαμε ότι δέν θά καταστραφούμε από μία

υποτιθέμενη υπερθέρμανση, καί συνεπώς λιώσιμο τών πάγων, ας δούμε πώς έχουν

τά πράγματα: Μέχρι τά μέσα τής δεκαετίας τού '80 καί ίσως αρκετά αργότερα,

(όμως από τό 1987 καί μετά, η ενημέρωσή μου περί αυτών τών ζητημάτων ήταν

«δημοσιογραφική», άρα αφερέγγυα όπως αποδείχθηκε), οι κλιματολόγοι καί οι

επιστήμονες οικολόγοι δέν μπορούσαν νά συμπεράνουν αν ο πλανήτης οδηγείται

σέ θέρμανση ή ψύξη. Θυμάμαι αυτά πού δίδασκε ο καθηγητής οικολογίας Μιχ.

Καρανδεινός στήν τότε ΑΓΣΑ καί νύν ΓΠΑ: Η επιστημονική υπόθεση τής συμβολής

τού ανθρωπογενώς αυξανομένου CO2 ως αερίου τού θερμοκηπίου, στήν αύξηση τής

θερμοκρασίας τού πλανήτη, αντισταθμιζόταν από τήν ερημοποίηση, τήν αποψίλωση

τών δασών καί τά μεγάλα τεχνικά έργα, πού αυξάνουν τήν ανακλαστικότητα

(albido) τού πλανήτη στίς ηλιακές ακτίνες.

Τότε ήταν απλά μία επιστημονική υπόθεση καί τίποτε άλλο!

Αλλ' εξαίφνης στίς αρχές τής δεκαετίας τού 90, έρχονται μηνύματα

από παντού, (μέσα ενημέρωσης, ακόμα καί από τά σχολικά εγχειρίδια στήν

τρέχουσα δεκαετία), περί τού σεναρίου τής υπερθέρμανσης! Σκέφτηκα

καλοπροαίρετα ότι η «επιστήμη απεφάνθη»! Άρχισα λοιπόν νά διαδίδω (καί νά

διδάσκω στούς μαθητές μου) τήν «επιστημονική γνώση», έστω καί αν στήν

υποτιθέμενη αλυσίδα αιτίου-αιτιατού: (μεγαλύτερη «παραγωγή» CO2 a αύξηση τής

θερμοκρασίας a λιώσιμο πάγων a άνοδος στάθμης θάλασσας a πλημμύρες παρακτίων

περιοχών aa(;) ακραία καιρικά φαινόμενα a φυσικές καταστροφές), η συνεπαγωγή

πρός τά ακραία καιρικά φαινόμενα δέν μού ήταν κατανοητή. Τώρα γνωρίζω (από

ιστορικές πηγές, πού ανέφερα παραπάνω) ότι έστω καί μία αξιοσημείωτη αύξηση

τής θερμοκρασίας δέν σημαίνει κατ' ανάγκην καταστροφές, πλημμύρες κτλ.

Κάποια στιγμή άρχισα νά συνδέω πληροφορίες όπως α) ότι ο Αλ Γκόρ, ο

σφαγέας τών Βαλκανίων, αποφάσισε νά σώση τόν πλανήτη καί πήρε καί βραβείο

Νόμπελ γιά αυτό, β) ?τι θεσπίζονται φόροι διοξειδίου τού άνθρακα παντού, γ)

τό τελευταίο σκάνδαλο, πρίν τήν σύνοδο τής Κοπεγχάγης, τού «μαγειρέματος»

τών τιμών τών κλιματικών μετρήσεων, ώστε νά είναι συμβατές μέ τό σενάριο τής

υπερθέρμανσης, όπως βγήκε στήν δημοσιότητα από τήν κλοπή τών e-mails, πού

αντήλασσαν μεταξύ τους οι «αρμόδιοι φορείς». Συνειδητοποίησα λοιπόν ότι

ουδείς επιστήμονας μού είχε αποδείξει τήν ορθότητα τών ισχυρισμών περί

ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης.

Νά σημειώσω εδώ ότι η IPCC καί τά «παπαγαλάκια» της ακολουθούν τήν

λογική τού Γκαίμπελς: Πές, πές, πές τό ίδιο πράγμα χιλιάδες φορές, ώστε

τελικά ένα ψέμμα θά γίνη πιστευτό ως αλήθεια.

Άρα, ελλείψει επαρκών αποδείξεων, βρισκόμαστε πίσω στήν προβληματική

τής δεκαετίας τού 80, πού η υπερθέρμανση ήταν απλώς μία επιστημονική

υπόθεση.


3) ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

Ας αρχίσουμε λοιπόν νά εξετάζουμε αν στέκει αυτή η υπόθεση,

εξετάζοντας τόν ρόλο τού CO2 ως αερίου τού θερμοκηπίου. Τό CO2 αποτελεί τό

0,2-0,3% τής ατμόσφαιρας. Ο ρόλος του ως αερίου τού θερμοκηπίου είναι

ΑΜΕΛΗΤΕΟΣ, αν τόν συγκρίνουμε μέ τήν συγκέντρωση σέ υδρατμούς καί κυρίως τών

νεφών. Αυτό αποσιωπείται εντέχνως. (Από τήν εμπειρία μας όλοι γνωρίζουμε ότι

κατά τήν διάρκεια μίας ανέφελης νύχτας κάνει τσουχτερό κρύο, ενώ μία

νεφοσκεπής είναι πιό «γλυκειά»). Άρα τά νέφη παίζουν τεράστιο ρόλο σέ σχέση

μέ τό αμελητέο κλάσμα πού είναι τό CO2. Από τό παραγόμενο, μάλιστα, CO2, ένα

μικρό ποσοστό προέρχεται από τήν ανθρώπινη δραστηριότητα. Τό μεγαλύτερο

ποσοστό προκύπτει από τήν συνολική αναπνευστική δραστηριότητα τών εμβίων

όντων καί δή τής μάζας τού πλαγκτόν στούς ωκεανούς, αλλά καί πιθανόν από

γεωλογικούς παράγοντες. Έτσι ασχολούμαστε μέ... τρίχες κατ' ουσίαν, αν

συγκρίνουμε τήν «βαρύτητα» τού νερού τής ατμόσφαιρας μέ αυτήν τού CO2. Μία

μελέτη πού βρήκα στήν έρευνά μου γιά τήν αλήθεια τού θέματος, επισημαίνει

τήν «λάθος αντίληψη» σχετικά μέ τό φαινόμενο τού θερμοκηπίου:

Falsification Of The Atmospheric CO2 Greenhouse Effects Within The Frame Of

Physics. Authors: Gerhard Gerlich, Ralf D. Tscheuschner

Όποιος ενδιαφέρεται, θά τήν βρή στό διαδίκτυο.

Αλλά ας πάρουμε τό θέμα πιό «πρακτικά-απλοϊκά». Γιά νά καταλάβη

κάποιος ότι ουσιαστικά «ψειρίζουμε τήν μαϊμού», ασχολούμενοι μέ τό CO2, σάς

καλώ νά σκεφτείτε τό εξής απλοϊκό μοντέλο: Έχουμε ένα θερμοκήπιο πού

αποτελείται από 1000 πλακίδια στήν οροφή του, όπου τά 780 πλακίδια αφορούν

στό άζωτο (78% τών μορίων τής ατμόσφαιρας), τά 210 πλακίδια αφορούν στό

οξυγόνο καί μόνο τά 2-3 από αυτά είναι τό CO2. Μπορούν αυτά τά δύο ή τρία

πλακίδια τού CO2 νά επηρεάσουν τό ισοζύγιο τής ενέργειας τού θερμοκηπίου; Η

απάντηση είναι φανερή...! ΟΧΙ.


Ας επανέλθουμε στό παράδειγμα μέ τά δύο πλακίδια στά χίλια στήν

οροφή ενός θερμοκηπίου. Τό CO2 απορροφά απ' όλο τό εκπεμπόμενο φάσμα

υπέρυθρης ακτινοβολίας, (απλοϊκά: ζέστης), τήν οποία εκπέμπει τό έδαφος,

αφού αυτό θερμανθή από τόν ήλιο, μόνο σέ τρείς στενές περιοχές τού φάσματος.

Η υπόλοιπη ακτινοβολία τού φάσματος διαφεύγει ελεύθερα. [Η υπέρυθρη

ακτινοβολία περιλαμβάνει μήκη κύματος λ 0,78-1000μm ή εκφραζόμενα καλύτερα

σέ κυματαριθμούς ν από 12800-10]. Λοιπόν από όλα αυτό τό φάσμα, τό CO2

απορροφά σέ στενές περιοχές ν=667, 1340 (φάσμα Raman) καί 2350. Μόνο τό 8%

τής προσπίπτουσας στό CO2 υπέρυθρης ακτινοβολίας απορροφάται καί κατόπιν

επανεκπέμπεται ως ακτινοβολία μέλανος σώματος, ανάλογα μέ τήν θερμοκρασία

του. Καταλαβαίνει κάποιος ότι δέν λειτουργεί τό σύστημα μέ τήν λογική τής

«ανάκλασης», όπως μάς έχουν κάνει νά πιστεύουμε διά τής μεθόδου Γκαίμπελς...



ΚΑΙ ΕΓΩ (ως επιστήμονας υποτίθεται) "ΕΤΡΩΓΑ" ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ,

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΘΗΣΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΣΕ ΤΑΞΗ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΑ!

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ: Στήν περίπτωση πού μελετάμε, έχουμε απορρόφηση από ένα

αμελητέο κλάσμα αερίων 0,2%, τού 8% τής προσπίπτουσας σέ αυτό υπέρυθρης

ακτινοβολίας καί τήν επανεκπομπή της. Μπορώ νά παρομοιάσω τήν διαδικασία

«απώλειας θερμότητος» από τήν γή μέ ένα ποτάμι πού όταν βρίσκει ένα εμπόδιο

πάει από δίπλα ή αναγκάζεται νά ασκήση μεγαλύτερη πίεση ώστε νά υπερνικήση

τήν αντίσταση, όχι όμως σάν έναν καθρέφτη πού ανακλά πίσω τίς ακτίνες.

Άλλωστε καί σύμφωνα μέ τόν δεύτερο νόμο τής θερμοδυναμικής δέν

μπορεί νά συνεχίση νά θερμαίνεται επ' άπειρον μία περιοχή, ενώ μιά άλλη

είναι ψυχρότερη. Είναι μοιραίο νά αποκατασταθή η ισορροπία. Η εισερχόμενη

ακτινοβολία θά ισορροπήση καί θά εξισωθή μέ τήν εξερχόμενη.


Καμπύλη συσχέτισης CO2- θερμοκρασίας

Ας προσπαθήσουμε τώρα νά ερμηνεύσουμε τήν συσχέτιση τών καμπυλών

θερμοκρασίας μέ τήν συγκέντρωση τού CO2 στήν ατμόσφαιρα. Κατ' αρχάς πολύ

πονηρά έχουν αρχίσει νά παρουσιάζουν στοιχεία γιά τήν θερμοκρασία τού

πλανήτη από τό 1700 περίπου οπότε καί ήταν μιά εποχή «μικρών παγετώνων».

Είναι η εποχή πού ανέφερα ότι ήταν πολύ ψυχρή καί... έκαναν πατινάζ στόν

Τάμεση. Λογικά η θερμοκρασία, έκτοτε, αυξάνει, οπότε τό παρουσιάζουν σάν

αποτέλεσμα τής βιομηχανικής εποχής.

[Όσο κι αν έψαξα στό διαδίκτυο νά βρώ καί νά αναρτήσω τήν «κλασσική» καμπύλη

συσχέτισης θερμοκρασίας - CO2 που παρουσίαζε τα τελευταία χρόνια η ΙPCC,

δέν τήν βρήκα. Προφανώς τήν ...αποκαθήλωσαν διότι δέν πείθει πλέον. Οπότε

βρήκα μία παρόμοια αλλά μέ στοιχεία από τό 1832 καί εξής].

Πιστεύω ότι η σχέση CO2-θερμοκρασίας είναι σχέση αποτελέσματος - αιτίου (καί

σέ καμμία περίπτωση τό αντίθετο, όπως διατείνεται η ΙPCC). Η βιολογία μάς

λέει ξεκάθαρα ότι αυξανομένης τής θερμοκρασίας αυξάνεται η αναπνευστική

δραστηριότητα, άρα καί τό παραγόμενο CO2. Έτσι εξηγείται η συσχέτιση, καί

μάλιστα μέ μία μικρή χρονική υστέρηση. Βεβαίως στό ζήτημα εμπλέκονται πολλές

παράμετροι (όπως η διαλυτότητα τού CO2 στούς ωκεανούς, πού είναι αντίστροφη

μέ τήν αύξηση τής θερμοκρασίας), οπότε τό πράγμα είναι περίπλοκο.

Αξίζει νά αναφέρουμε δύο λόγια γιά τά κλιματικά μοντέλα, πού

χρησιμοποιούν καταστροφολογικά οι αρμόδιοι τής ΙPCC. Όταν δέν γνωρίζουμε

πλήρως τήν γενεσιουργό αιτία ενός φαινομένου καί όλες τίς παραμέτρους πού τό

συνιστούν, (όπως στό ζήτημα τού κλίματος πού συζητούμε) δέν έχει νόημα νά

φτιάχνουμε μοντέλα, γιατί βγάζουν άλλα αντ' άλλων.

Πιστεύω ότι η βασική αιτία τών διακυμάνσεων τής μέσης θερμοκρασίας

τής γής ανά τούς αιώνες οφείλεται ...στό μεγαλύτερο ουράνιο σώμα γύρω από τό

οποίο βρισκόμαστε σέ τροχιά...

Ανεξαρτήτως εάν τά επιχειρήματά μου είναι πειστικά ή όχι, σάς καλώ

νά ερευνήσετε μόνοι σας τό θέμα καί νά μήν πείθεστε από διαφημίσεις τύπου

«ώρα τής γής» μέ σβήσιμο τών φώτων, πού είναι γελοιότητες γιά νά

προκαταλαμβάνουν συναισθηματικά τίς μάζες.

Δέν ήταν σκοπός τό κείμενο αυτό νά έχει τήν δομή επιστημονικού

άρθρου, αφού στόχος του ήταν η ενημέρωση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου