.....Ήθελα να σου δείξω πως εσένα έχω μέσα στα όνειρα μου

Είχα κι άλλα κρυμμένα μέσα στην καρδιά μου που ήθελα να σου πω…

Αλλά έφυγες…..έφυγες μακριά….

Η αγάπη μου σ’ ακολουθεί σαν σκιά σε κάθε σου βήμα

Σαν λαβωμένος αετός που κρύφτηκε και δεν θέλει άλλο να πετάξει


Δεν έχει δύναμη γιατί δεν βρίσκει ουρανό……..έτσι είμαι πια…

Μαύρες οι μέρες μου, οι νύχτες δεν περνάνε…..


Τα μάτια δεν στερεύουνε κι όλα πίσω με πάνε…


Βουβά τα δάκρυα, Αναφιλητά, Πίκρα, Πόνος, Θλίψη, Ερημιά, Απώλεια


Απίστευτη μοναξιά…..


Κουβαριασμένη η ψυχή


Κομμάτια η καρδιά μου, στάζει αίμα….

Πώς να πιστέψεις πάλι?


Πόσες φορές μπορείς να βρεις το κουράγιο


Να μαζέψεις τα κομμάτια της ψυχής σου και ν’ αρχίσεις πάλι δειλά δειλά…


Να σηκώσεις το κεφάλι και να κοιτάξεις στα μάτια άλλον ήλιο?

Ποιος ήλιος θα σε κάνει να νιώσεις πάλι ζεστασιά και σιγουριά ?
Τα κομμάτια της καρδιάς θα φαίνονται, και πάντα θα πονά…..