Φορολογικά κίνητρα κατά της ανεργίας



Μειώνονται 20% τα καθαρά κέρδη στους ελεύθερους επαγγελματίες και τις ατομικές επιχειρήσεις που διατηρούν το προσωπικό τους


Φορολογικά κίνητρα για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας σε επιχειρήσεις που εμφανίζουν μείωση......
του κύκλου εργασιών παρέχει το υπουργείο Οικονομικών με τον τελευταίο φορολογικό νόμο. Το φορο-μπόνους που θα έχουν οι εταιρείες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που δεν προχωρούν σε απολύσεις αν και βλέπουν το τζίρο τους να μειώνεται, ισχύει από το οικονομικό έτος 2010 και προβλέπει:


Μείωση κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες του συντελεστή φορολογίας των κερδών για τις ανώνυμες εταιρείες, ΕΠΕ, συνεταιρισμούς, τράπεζες, αλλοδαπές επιχειρήσεις των οποίων ο κύκλος εργασιών μειώνεται για δύο συνεχόμενες διαχειριστικές περιόδους έναντι της προηγούμενης διαχειριστικής περιόδου. Απαραίτητη προϋπόθεση ο αριθμός των εργαζομένων που υφίσταται κατά την προηγούμενη της διετίας διαχειριστική περίοδο δεν μειώνεται σε καμία από τις τρεις διαχειριστικές περιόδους.


Για παράδειγμα, οι επιχειρήσεις που την διετία 2008 και 2009 εμφάνισαν μείωση τζίρου αλλά διατήρησαν τις θέσεις εργασίας για τρία χρόνια (2007 ?2009) μπορούν να χρησιμοποιήσουν το κίνητρο και τα κέρδη τους για το οικονομικό έτος 2010 να φορολογηθούν με μειωμένο συντελεστή 22% αντί 25% που ισχύει κανονικά για τη χρήση του 2009.


Μείωση κατά 20% των καθαρών κερδών και καθαρών εισοδημάτων ατομικών επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών που εμφανίζουν μικρότερα έσοδα για 2 συνεχόμενες χρήσεις χωρίς να μειώνουν το προσωπικό τους.


Με απόφαση του υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου ορίζονται τα εξής:


1. Για την εξακρίβωση της διατήρησης του αριθμού των εργαζομένων λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος των εργατοϋπαλλήλων που απασχολούνται στην επιχείρηση με πλήρη απασχόληση σε κάθε μία από τις τρεις διαχειριστικές περιόδους. Για τον υπολογισμό του μέσου όρου λαμβάνεται υπόψη ο συνολικός αριθμός των απασχολουμένων στην επιχείρηση εργατοϋπαλλήλων, την τελευταία εργάσιμη ημέρα κάθε μήνα, συμπεριλαμβανομένων και όσων προσλαμβάνονται για την κάλυψη έκτακτων ή εποχικών αναγκών της επιχείρησης ή με σχέση δανεισμού με την προϋπόθεση ότι το κόστος μισθοδοσίας βαρύνει την επιχείρηση που κάνει χρήση του μειωμένου συντελεστή φορολογίας ή της μείωσης των καθαρών κερδών και καθαρών εισοδημάτων.


2. Ο συντελεστής φορολογίας εισοδήματος για νομικά πρόσωπα είναι αυτός που εφαρμόζεται στα αδιανέμητα κέρδη. Ειδικά, για το οικονομικό έτος 2010 μειώνεται ο συντελεστής που εφαρμόζεται στα συνολικά καθαρά κέρδη.


3. Για προσωπικές εταιρείες και κοινωνίες, η μείωση του συντελεστή φορολογίας εισοδήματος δεν αφορά την επιχειρηματική αμοιβή.


4. Για ατομικές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες που έχουν εισοδήματα από άλλη πηγή, η προβλεπόμενη μείωση εφαρμόζεται μόνο στο εισόδημα από εμπορικές - γεωργικές επιχειρήσεις ή από ελευθέριο επάγγελμα.


5. Οι επιχειρήσεις με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος υποβάλλουν δήλωση στην οποία εμφανίζεται ο αριθμός των εργαζομένων με πλήρη απασχόληση για κάθε μήνα, καθώς και του μέσου όρου που προκύπτει, για κάθε μία από τις τρεις ή δύο, κατά περίπτωση, διαχειριστικές περιόδους. Με την ίδια δήλωση δηλώνονται και τα ακαθάριστα έσοδα που προέρχονται αποκλειστικά από τη δραστηριότητα της επιχείρησης.

Τι ισχύει για τις συγχωνεύσεις

Σε περίπτωση μετατροπής ή συγχώνευσης επιχειρήσεων, τα ακαθάριστα έσοδα διαχειριστικής περιόδου που υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες ή υπολείπεται αυτών ανάγονται σε δωδεκάμηνο διάστημα προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχει διαδοχική μείωση του κύκλου εργασιών.


Αν η επιχείρηση, της οποίας τα καθαρά κέρδη φορολογήθηκαν με το μειωμένο συντελεστή φορολογίας εισοδήματος ή μειώθηκαν, στη συνέχεια μετατραπεί ή συγχωνευθεί σε άλλη εταιρεία, η υποχρέωση της μη μείωσης του προσωπικού αναλαμβάνεται από την εταιρεία που θα προέλθει από το μετασχηματισμό αυτό. Ειδικά σε περίπτωση συγχώνευσης, ο μέσος όρος των εργαζομένων στην προερχόμενη από τη συγχώνευση εταιρεία ή την απορροφώσα δεν πρέπει να είναι μικρότερος από το άθροισμα του μέσου όρου των εργαζομένων που απασχολήθηκαν σε κάθε μία από τις συγχωνευθείσες επιχειρήσεις.

Ειδικά σε περίπτωση συγχώνευσης, ο μέσος όρος των εργαζομένων στην προερχόμενη από τη συγχώνευση εταιρεία ή την απορροφώσα δεν πρέπει να είναι μικρότερος από το άρθροισμα του μέσου όρου των εργαζομένων που απασχολήθηκαν σε κάθε μία από τις επιχειρήσεις.