σιωπηλή επανάσταση

Τα πράγματα δεν πάνε καλά, όχι πως ήταν ποτέ, όμως τώρα η λάβα βράζει ψάχνοντας την διέξοδο για τον έναν και μοναδικό χορό.. θα κρατήσει λίγο, όσο ένα πυροτέχνημα. Μετά θα κυλήσει νωχελικά στις πλαγιές του βουνού και στη συνέχεια θα παγώσει για πάντα. Κάπως έτσι δεν καταλήγουν οι επαναστάσεις; Έφερναν αποτελέσματα ανάλογα με την δύναμη της "έκρηξης" και αν υπήρχαν απώλειες. Η απώλεια της ανθρώπινης ζωής πάντα ευαισθητοποιεί.. ή εκθέτει!

"Επανάσταση" όμορφη λέξη, η αγαπημένη της εφηβείας μου, όχι πως τώρα δεν είναι. Όμως σήμερα περνωντας την αντιλαμβάνομαι διαφορετικά. Τότε ήταν πορείες, συνθήματα, χέρια ενωμένα, πανό.. τα συνθήματα κλασικά και διαχρονικά. Κάτι κερδίσαμε κάτι χάσαμε και τα σημάδια των καιρών λένε ότι θα τα χάσουμε όλα.
Ότι κι αν στερηθούμε όμως είναι ένα κομμάτι μας που δεν μπορεί να μας το στερήσει κανείς.
Ο νους,
ο ελεύθερος,
ο ανεπηρέαστος.
Η φαντασία,
η δημιουργικότητα,
η ομορφιά.
Η τέχνη..
Η αγάπη..
είναι τα πιο δυνατά όπλα, μια σιωπηλή επανάσταση που αλλάζει συνειδήσεις..

γιατί η φτώχεια πονάει πολύ λιγότερο από την απανθρωπιά.

Σήμερα δε θα κατέβω σε πορείες, δε θα φωνάξω.. θα ζήσω λιτά, θα μποϊκοτάρω την απάτη, θα διαβώ εσωτερικά μονοπάτια και θα μετρήσω +1000 θαύματα απόδειξη όσων γράφω..