Φταίω φταις φταίμε

Ένα χρόνο πριν, όταν τίποτε δεν έδειχνε ότι τα οικονομικά μας πάνε από το κακό στο χειρότερο ένας δύο άνθρωποι μας πληροφόρησαν ότι δεν πάμε καλά. Δεν τους πιστέψαμε.. Ακόμη και όταν άρχισαν να μιλούν επιτέλους οι πολιτικοί μας για την θλιβερή οικονομία μας δεν μπορούσαμε να φανταστούμε που θα φτάναμε και ακόμη δεν ξέρουμε που πρόκειται να καταλήξουμε. Και ρωτώ με το φτωχό μου μυαλό, κανείς δεν ήξερε; Κανείς πολιτικός, κανένας δημοσιογράφος; Ήταν πιο σημαντικό ποιος είναι ο δημοφιλέστερος πολιτικός και οι μικροκομματικές κόντρες μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων με κομπάρσους τα μικρά κόμματα, από τα πραγματικά προβλήματα της χώρας; Είχαμε καταντήσει να μην ανοίγουμε την τηλεόραση για να μην ακούμε τις ανούσιες κόντρες τους. Τώρα όλοι φωνάζουν και οδύρονται για την διαφθορά και τις λαμογιές. Γιατί δεν μιλούσε κανείς για την διαφθορά πριν; Δεν ήξεραν; Τώρα τα ανακάλυψαν όλα;

Και ο πολίτης δεν μίλαγε δε θα μας βγάλω απ’ έξω. Δεν μιλήσαμε για τον υπάλληλο που ξέραμε ότι τα έπαιρνε και αναγκαστήκαμε να του δώσουμε και εμείς για να κάνουμε τη δουλειά μας, ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που η εξουσία που του χαρίστηκε του έδωσε το δικαίωμα να βάζει, για να μπορεί να μας εκβιάζει. Η κοινωνία μας είναι ένα μεγάλο ψέμα, αυτό είναι!
Πώς επέτρεπαν να δίνονται δάνεια σε ανθρώπους με δόση 1200 ευρώ όταν ο μισθός τους ήταν 1000; Φταίνε αυτοί που τα έπαιρναν αλλά έφταιγαν και αυτοί που τα έδιναν. Γιατί τα έδιναν θα μου πει κάποιος; Οι τραπεζίτες δεν είναι χαζοί. Ο κόσμος είναι!

Σιχάθηκα να διαβάζω για τα τεράστια ποσά που τσεπώθηκαν από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο.

Ανησυχώ πολύ για τα ανταλλάγματα που σίγουρα έχουν δώσει στους πιστωτές μας και που έχω την εντύπωση ότι μας κρύβουν.

Λυπάμαι να βλέπω τον κόσμο να αλληλοτρώγεται αντί να δράσει αποτελεσματικά.

Αναρωτιέμαι αν αυτή τη στιγμή όλα άλλαζαν και τους έδιναν πάλι ένα ξεροκόμματο παραπάνω, θα σταματούσαν τις διαμαρτυρίες; Οι μισθοί και οι συντάξεις είναι το πρόβλημα μόνο; Ο ευτελισμός της ζωής μας δεν είναι; Μας σερβίρουν σκουπίδια και εμείς τα τρώμε.. πότε θα απαιτήσουμε ποιότητα στη μίζερη ζωή μας;

Τέλος, φαντάζομαι όπως τώρα έσκασε η βόμβα για το οικονομικό, μετά από μερικά χρόνια να σκάσει η βόμβα για το περιβάλλον. Όταν θα έχουν μολυνθεί τα νερά μας, όταν θα έχουν καεί τα δάση μας, όταν θα έχουν εξαντληθεί οι πόροι μας, όταν ο αέρας μας θα είναι 100% τοξικός, τότε θα μας πουν.. λυπόμαστε αλλά πεθαίνετε από ασφυξία, εμείς σας χαιρετάμε για άλλη γη άλλα μέρη.

Ας ξυπνήσουμε πριν είναι αργά!