όπως και να 'χει



Αγαπημένη μου,

Όπως και να ‘χει, όταν λαβώνεται η φτερούγα μου όλος ο κόσμος στραβός μοιάζει, καθώς με το ένα μου φτερό τον εαυτό μου προσπαθώ να ακολουθήσω.


Μα και συ, δεν μπορείς να μοιράζεσαι για πολύ ανάμεσα στο δυνατό και στο αδύναμο κομμάτι μου.. και θα παραδοθείς όπως και να ‘χει, γιατί αργά ή γρήγορα, η αδυναμία πάντα νικάει τη δύναμη.


Ο δρόμος για το όνειρα που έκανα για μας, σηματοδοτούν εκείνη τη μοναδική στιγμή που κλείνω τα μάτια μου στον κόσμο. Είναι όταν ορμάς στην αγκαλιά μου μόλις με βλέπεις. Έχεις τον κόσμο όλο μέσα στα χέρια σου. Έχεις αυτόν που αγαπάς κοντά σου.


Όπως και να ‘χει, η καρδιά μου τότε ξεχειλίζει από πάθος κι έρωτα, από συγκίνηση κι ευτυχία. Το όνειρο και το θαύμα μαζί. Κι ο κόσμος όλος η αγκαλιά σου. Κι οι στιγμές περνούν. Όμως ξέρω πως φτάνει η ώρα που θα δω το σώμα μου να μακραίνει από κοντά σου.


Οι αντοχές μου λιγοστεύουν σε βαθμό που δεν τις ελέγχω πλέον. Και λέω μέσα μου "την αγαπώ πιο πολύ, της φιλώ τα χέρια, την αγκαλιάζω", γιατί ο κόσμος μου νιώθω να γκρεμίζεται και δεν μπορώ πια να συνεχίζω να ζω την επανάληψη αυτής της φθοράς, όπως και να ‘χει..


Η ώρα του αποχαιρετισμού είναι πιο κοντά από άλλοτε. Ο πιο δυνατός πάντα χάνει. Γιατί είναι αυτός που πρέπει να βαστάξει τον πόνο του και τον πόνο του άλλου. Μόνο λίγα δάκρυα τιμής ένεκεν...κι αυτά όπως και να ‘χει είναι βουβά.


Ο δρόμος μας μπροστά το ίδιο αδιέξοδο, περιμένοντας τη μέρα που η καρδιά θα χτυπάει ξανά. Μα η ζωή δεν περιμένει. Γι αυτό βαδίζω όπως και να 'χει... ζω για μένα, .. όπως και να ‘χει.