Η γενιά Ίντιγκο



Είναι μια κοινή διαπίστωση ότι στην εποχή μας υπάρχει μια μεγάλη ποικιλομορφία τάσεων στη νεολαία. Το ενδιαφέρον είναι ότι ανάμεσα σε αυτές τις τάσεις κυκλοφορούν δυο ιδιαίτερα είδη ανθρώπων, το ένα απόρροια του άλλου, το ένα συνέχεια του άλλου. Είναι η γενιά indigo και τα κρυστάλλινα παιδιά. Πολλοί έχουν πει πως αυτοί οι ιδιαίτεροι άνθρωποι είναι το μέλλον της ανθρωπότητας, η ελπίδα της για έναν καινούριο, καλύτερο κόσμο.


Για το Δυτικό πολιτισμό η ύπαρξη αυτών των ανθρώπων είναι μια πραγματικότητα που υφίσταται και μελετάται από πολλές επιστήμες εδώ και πολλές δεκαετίες. Τα τελευταία νέα που μπορεί να δει κανείς, στα 2,5 εκατομμύρια αγγλόφωνα sites που υπάρχουν γι’ αυτό το θέμα, είναι πως τώρα πια αρχίζουν να δημιουργούνται τα πρώτα σχολεία, φτιαγμένα για τις ανάγκες αυτών των παιδιών. Πολλά σεμινάρια και ημερίδες ενημερώνουν και εκπαιδεύουν ανθρώπους που πρόκειται να διδάξουν ή ν’ αντιμετωπίσουν αυτά τα παιδιά σε διάφορες περιστάσεις. Με λίγα λόγια, έχουμε περάσει στην αντιμετώπιση ενός φαινόμενου που όλο κερδίζει ποσοστά στην εμφάνισή του.


Ας δούμε όμως την ιστορία αυτού του φαινόμενου, έτσι όπως έχει καταγραφεί.

Η γενιά indigo αρχίζει να εμφανίζεται πριν έναν αιώνα κι ο αριθμός της αυξάνεται συνεχώς κάθε δεκαετία. Οι άνθρωποι αυτοί αρχίζουν να αναγνωρίζονται και να αποτελούν αντικείμενο έρευνας, λόγω των ιδιαίτερων και πολύ συγκεκριμένων αναπτυγμένων χαρακτηριστικών τους, που τους διαφοροποιούν από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Μετά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο έχουμε μια ραγδαία αύξηση του αριθμού τους, όπως επίσης και στη δεκαετία του ΄70, μέχρι που, περίπου το 2000, έχουμε την εμφάνιση μιας ακόμη πιο ιδιαίτερης γενιάς, αυτής των κρυστάλλινων παιδιών, με ακόμη πιο αναπτυγμένα χαρακτηριστικά.
Ποια είναι όμως αυτά τα χαρακτηριστικά που κάνουν αυτούς τους ανθρώπους τόσο ιδιαίτερους;

Θα προσπαθήσουμε να τα κατατάξουμε σε 3 τομείς: φυσικά, ψυχολογικά, νοητικά.


Φυσικά: τα φυσικά χαρακτηριστικά είναι τα πιο αναγνωρίσιμα και μετρήσιμα. Οι indigo άνθρωποι βάφουν το χρώμα της αύρας τους με το χρώμα indigo, το λουλακί, που δημιουργείται από 2 μέρη μπλε και ένα μέρος κόκκινο (το χρώμα που έδωσε το όνομά του σε αυτήν τη γενιά). Το συγκεκριμένο χρώμα δεν είναι ίσως τυχαίο που συνδέεται με το χρώμα του τσάκρα του τρίτου ματιού.


Στα κρυστάλλινα παιδιά η αύρα ιριδίζει και στα περισσότερα από αυτά (μόνο για παιδιά μπορούμε να μιλάμε σ’ αυτήν τη γενιά, αφού η ηλικία τους δεν ξεπερνάει τα 7 χρόνια) αυτή η λάμψη φαίνεται και στα μάτια τους.

Ένα άλλο φυσιογνωστικό χαρακτηριστικό είναι τα μεγάλα μάτια τους και η διαπεραστική ματιά που έχουν, χαρακτηριστικό που εμφανίζεται ακόμη πιο έντονο στα κρυστάλλινα παιδιά που μοιάζουν να σε μαγνητίζουν με το βλέμμα τους.

Κάποιοι από αυτούς καθυστερούν να μιλήσουν και τα καταφέρνουν μετά τα 3-4 χρόνια της ζωής τους, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί πρόβλημα στην επικοινωνία τους με τους άλλους, επειδή αναπτύσσουν άλλους κώδικες επικοινωνίας, μη λεκτικούς.

Η υπερκινητικότητα είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό τους, που κάποιες φορές δημιουργεί προβλήματα στον περίγυρό τους. Γι’ αυτούς υπάρχει ένα μεγάλο απόθεμα ενέργειας που χρειάζεται κανάλι διοχέτευσης. Όσο είναι μικροί, αυτό το χαρακτηριστικό τους ορίζεται ως προβληματική συμπεριφορά μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα που βρίσκονται και η ενέργειά τους σπαταλάται σε άσκοπες δράσεις. Όταν όμως ενηλικιώνονται, χρειάζονται σκοπό και περιεχόμενο σε αυτές τις δράσεις.


Ψυχολογικά: τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά τους βασίζονται κυρίως στην εσωστρέφεια, που είναι έντονη ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία. Όταν μεγαλώνουν, αυτή εκδηλώνεται σε περιβάλλοντα στα οποία είναι εμφανές ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους καταλαβαίνουν. Αυτό από μια άποψη μοιάζει με αντικοινωνική συμπεριφορά , όμως όταν βρίσκουν ανθρώπους που τους αποδέχονται, δημιουργούν ομάδες, παρέες και εκεί δεν είναι καθόλου αντικοινωνικοί.

Τους διακρίνει μια ιδιαίτερη ευαισθησία αλλά και πολλά ψυχικά χαρίσματα. Τους πονάει το ψέμα και το εντοπίζουν με τρόπο διαισθητικό, όπως τα σκυλιά εντοπίζουν το φόβο. Δεν μπορούν να συμβιβαστούν με καμιά μορφή του, είτε αυτό λέγεται υποκρισία, δικαιολογία ή χειραγώγηση.

Η διαίσθησή τους είναι ένα σίγουρο γι’ αυτούς μέσο ανίχνευσης του περιβάλλοντός τους, του κόσμου και των συνανθρώπων τους. Κι επειδή εντοπίζουν εύκολα το υποκριτικό περιβάλλον, αντιδρούν με αυθόρμητο τρόπο έτσι ώστε να χαρακτηρίζονται αγενείς, καθώς λένε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.

Το σύστημα που υπάρχει, είναι γι’ αυτούς υποκριτικό και αυτό είναι δεδομένο. Έτσι διοχετεύουν την αγωνιστικότητά τους σ’ έναν πόλεμο για να συντρίψουν αυτό το σύστημα.

Γενικά δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους με λόγια, ο μη λεκτικός τρόπος είναι πιο προσιτός τρόπος γι αυτούς, μια αγκαλιά, ένα βλέμμα με ξεκάθαρο μήνυμα προσφέρουν κανάλια έκφρασης.

Είναι ευαισθητοποιημένα άτομα απέναντι στα φυτά, στα ζώα, στους βράχους στα ορυκτά, στους κρυστάλλους και στους ηλικιωμένους ανθρώπους, δηλαδή σε όλα αυτά που είναι αδύναμα και έρμαια της ανθρώπινης εκμετάλλευσης.

Φαίνεται ακόμη να έχουν έλλειψη συγκέντρωσης και προσοχής στη συμπεριφορά τους, αλλά αυτό αφορά πράγματα που δεν τους ενδιαφέρουν. Όμως έχουν μια απίθανη μνήμη που εντοπίζεται από πολύ μικρή ηλικία και μια μεγάλη ικανότητα φαντασίας και όλα αυτά σε συνδυασμό διαμορφώνουν μια υψηλή συνείδηση.


Νοητικά: τα νοητικά χαρακτηριστικά τους έχουν το χαρακτηριστικό της απλότητας. Έχουν έναν απλό νου που καταλαβαίνει ξεκάθαρες και άμεσες ιδέες και λειτουργεί μέσα από το παράδειγμα, παρά μέσα από αφηρημένες θεωρίες. Συνέπεια αυτού του νου είναι ότι δεν έχουν πολλές γνώσεις, ξέρουν πολύ λίγα. Δεν τους χαρακτηρίζει η αναζήτηση της γνώσης σαν πληροφορία αλλά η αναζήτηση της ζωής.

Ένας indigo άνθρωπος παρατηρεί και παραδειγματίζεται, αλλά αμφισβητεί και κρίνει με σκληρό τρόπο, αλίμονό σου αν δεν είσαι αυτός που λες ότι είσαι.

Θα μπορούσες να τους χαρακτηρίσεις βάρβαρους, μοιάζουν με άγρια θηρία που όμως δέχονται να εξημερωθούν, όχι όμως να τυραννιούνται. Δέχονται να διδαχθούν και γι’ αυτό αναζητούν δασκάλους, πατέρες, αρχηγούς, αρκεί αυτοί να έχουν περάσει τη δοκιμασία του παραδείγματος και της εμπιστοσύνης.

Έχουν μια εσωτερική ευγένεια, που πληγώνεται πολλές φορές από τις πολλαπλές απογοητεύσεις. Αναζητούν ένα όραμα που θα δώσει νόημα στην ύπαρξή τους, γιατί δεν καταλαβαίνουν μια ζωή χωρίς νόημα. Η ζωή γι’ αυτούς δεν είναι κάτι τυχαίο, θέλουν να κάνουν κάτι μ’ αυτήν, τη ζωή να μη σπαταληθεί άσκοπα.

Είναι χαοτικοί, με κόπο προσπαθούν να οργανώσουν τη ζωή τους στα απλά πράγματα. Αυτό το χάος το ονομάζουν ελευθερία, αν και βαθιά μέσα τους ξέρουν ότι η ελευθερία είναι κάτι πολύ ανώτερο και την αναζητούν ως σημασία αλλά και ως τρόπο ζωής, κάνοντας συνεχώς πειράματα που τους αφήνουν ανικανοποίητους.

Όλα αυτά τους οδηγούν σε μια περίεργη αυτογνωσία… ξέρουν ποιοι είναι και τι θέλουν, ξέρουν σε τι κόσμο έχουν έρθει, αν και καμιά φορά συμπεριφέρονται σαν να αρνούνται να το αντιληφθούν.


Όσον αφορά τα κρυστάλλινα παιδιά αναφερόμαστε σ’ ένα ακόμη πιο ανώτερο εξελικτικό στάδιο της ανθρωπότητας. Όλες οι ιδιότητες των indigo ανθρώπων εμφανίζεται σε αυτά τα παιδιά σε μεγάλο βαθμό, πάνω από το μέσο όρο.

Από πολύ νωρίς αναπτύσσουν καινούριους κώδικες επικοινωνίας με τους άλλους και με το περιβάλλον τους και παρόλο που αναφερόμαστε σε μικρή ηλικία (έως 7 ετών), τα παιδιά αυτά είναι φιλοσοφημένα, με ιδιαίτερα πνευματικά χαρίσματα, με ένα ώριμο ενδιαφέρον για τον κόσμο και γι αυτά που συμβαίνουν γύρω τους. Επειδή η διαίσθησή τους είναι πολύ πιο ανεπτυγμένη από της προηγούμενης γενιάς, στις συζητήσεις που θα κάνεις μαζί τους θα σε προβληματίσει η ικανότητά τους να απαντούν στις ερωτήσεις που έχεις στο μυαλό σου, παρόλο που δεν τις εκφράζεις λεκτικά. Είναι σαν να διεισδύουν μέσα σου και επειδή οι τηλεπαθητικές τους ικανότητες είναι έντονες, πολλές φορές παρεξηγούνται. Αντικείμενο παρεξήγησης είναι ακόμη η ικανότητά τους να αντιλαμβάνονται τους αόρατους κόσμους, αγγέλους, ξωτικά και άλλα όντα που υπάρχουν στον αιθέρα. Όλα αυτά -αν δεν βρουν ένα πρόσφορο οικογενειακό τουλάχιστον πλαίσιο- λειτουργούν αρνητικά, δημιουργώντας μεγαλύτερη εσωστρέφεια από την ήδη υπάρχουσα.

Δεν λειτουργούν με τη συνηθισμένη εγωιστική λογική αλλά για μια συλλογική συνείδηση, δείχνοντας αυξημένες ικανότητες συμβίωσης και συνεργασίας μέσα σε μια ομάδα.

Τα κρυστάλλινα παιδιά είναι ένα θαύμα που προαναγγέλλει έναν κόσμο καλύτερο και ασφαλέστερο, έναν κόσμο που στην επικοινωνία δεν θα έχει θέση το ψέμα, γιατί θα γίνεται από νου σε νου.


Όλοι όσοι ασχολούνται με αυτά τα παιδιά -εκπαιδευτές , ψυχολόγοι, ερευνητές , γονείς ή απλοί περίεργοι- αρχίζουν σιγά-σιγά να καταλαβαίνουν πως αυτά τα παιδιά, αυτοί οι άνθρωποι και των δυο γενεών, ήρθαν να αλλάξουν τον κόσμο, να μας παραδειγματίσουν στο πώς να ζούμε τη ζωή.

Είναι μια γέφυρα για το μέλλον…

Αλλά υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να γκρεμίσουμε αυτήν τη γέφυρα.

Έχουμε κάνει μεγάλη ζημιά ήδη με τους indigo ανθρώπους, γιατί χρησιμοποιήσαμε λάθος τρόπους προσέγγισης μέσα από ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο τους παραγκώνισε. Προσπαθήσαμε να τους φέρουμε στα μέτρα μας, να μπουν μέσα στο δικό μας ορθολογισμό, δεν τους δώσαμε αέρα ν’ ανασάνουν.

Εμείς οι άνθρωποι το συνηθίζουμε αυτό, φοβόμαστε το διαφορετικό, αυτό που δεν καταλαβαίνουμε, και το σταυρώνουμε ή το καίμε στην πυρά.

Έτσι λοιπόν κυκλοφορούν ανάμεσά μας και ό,τι καλό και ιδιαίτερο υπάρχει μέσα τους το έχουν κρύψει πολύ καλά για να μην τους δημιουργεί προβλήματα.

Κι ενώ δεν είναι από τη φύση τους εγωιστές, γίνονται για να επιβιώσουν.

Κι ενώ υπάρχει μέσα τους καλοσύνη και αγάπη, δεν εκφράζεται.

Κι ενώ έχουν ιδιαίτερα χαρίσματα και ταλέντα, εφόσον αυτά δεν τους χρησιμεύουν, δεν τα καλλιεργούν.

Κι ενώ έχουν πνευματικές αναζητήσεις, σταματούν αυτήν την αναζήτηση από πολύ νωρίς.

Κι ενώ έχουν ανοιχτό μυαλό, το κλείνουν και το περιορίζουν.


Όσοι ξεφεύγουν από το σύστημα, φαίνεται σαν να βρίσκονται σε άλλο κόσμο, όμως προχωρούν και ενοποιούν τις γνώσεις, τις ιδέες και τις εμπειρίες τους.

Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται την αποδοχή μας, χρειάζονται χώρο για να υπάρξουν, χρειάζεται να φτιάξουν το δικό τους μέλλον και να συμπαρασύρουν κι εμάς σε αυτό το μέλλον.

Είναι η ελπίδα μας και είναι καθήκον μας να κρατάμε τη φλόγα της ελπίδας αναμμένη